Εθνικό λαγωνικό ή κουνάβι;

O Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος εξαπάτησε όχι μόνον τον κυπριακό λαό, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση και ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, τέθηκε στο περιθώριο από τους εξαπατηθέντες Κυπρίους αφού αντιλήφθηκαν το αδιέξοδο στο οποίο τους οδήγησε. Μια από τις αθλιότητές του ήταν η βρώμικη εκστρατεία του, μερικούς μήνες μετά το δημοψήφισμα, τον Οκτώβριο του 2004, να συκοφαντήσει όσους διαφωνούσαν με την πολιτική του ότι δήθεν χρηματίστηκαν. Την τεκμηρίωση ότι πρόκειται για απάτη έκανε με το ντοκιμαντέρ Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα ο Μακάριος Δρουσιώτης. Στο πλευρό του Tάσσου έσπευσαν οι συνήθεις πρωταγωνιστές της εξ Ουάσινγκτον παραπληροφόρησης, ο «έγκυρος» Μιχάλης Ιγνατίου, ο οποίος εμεγαλούργησε από το Mega, και φυσικά ο Λάμπρος Παπαντωνίου. Πίσω από κάθε συνωμοσιολογία αυτούς θα βρει κανείς, από τη χαλκευμένη δήθεν δήλωση Fried μέχρι τα «μαύρα δολάρια» της μαύρης τασσικής προπαγάνδας.
Οι δυνάμεις που δεν θέλουν καμιά λύση στο Κυπριακό συνεχίζουν το «εθνικό» έργο τους, προσπαθώντας να δηλητηριάσουν το πολιτικό κλίμα εν όψει των απευθείας συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ. Πρωταγωνιστής κι αυτή τη φορά ο Ιγνατίου, πότε ανασύροντας μετά από τέσσερα χρόνια από τα άπλυτά του την υπόθεση των «μαύρων δολαρίων» και πότε τη δήθεν δήλωση Fried, ξεπερνώντας τον εαυτό του με ένα από τα πιο λερά κείμενα που έχει γράψει ποτέ, τόσο λερό, βάναυσο, βάρβαρο, που είναι αυταπόδεικτο το ψεύδος του και το οποίο, όπως ήδη σημειώσαμε, απευθύνεται σε πνευματικώς καθυστερημένους αναγνώστες.
Στην πρόσφατη ανάρτηση «Ιγνατίου: Οι 129+1 μπούρδες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό» περιέγραψα αναλυτικά την τελευταία εκστρατεία του, η οποία όμως βρίσκεται εν εξελίξει, οπότε υπάρχουν καινούργια επεισόδια. Με νέο κείμενό του «Να δώσουν όλα στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις» υπαινίσσεται ότι έχει έγγραφα και στοιχεία αλλά δεν τα δημοσιεύει στην Κύπρο γιατί το απαγορεύει η… αμερικανική νομοθεσία και καλεί τις αμερικανικές αρχές να τα αποχαρακτηρίσουν. Τώρα καταλαβαίνουμε τι είναι εκείνα τα περίφημα 577 έγγραφα που ανέφερε σε προηγούμενη «αποκάλυψή» του, αφού γράφει ότι «υπογράφησαν 577 συμβόλαια, τα οποία θεωρούνται απόρρητα έγγραφα, άρα απαγορεύεται η δημοσιοποίησή τους. Ο αποχαρακτηρισμός των εγγράφων θα βοηθούσε πολύ!!!!». Παράλληλα «αποκαλύπτει» ότι για την προώθηση του σχεδίου Ανάν «με ένα πρόχειρο μέτρημα, το ποσό ξεπερνά το 1,7 εκατ.» (Φιλελεύθερος, 11.8.2008). Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά ο Ιγνατίου τα γράφει στον Φιλελεύθερο, ο οποίος επίσης έλαβε μέρος στα προγράμματα της USAID. Μάλιστα τα «απόρρητα» αυτά προγράμματα είναι δημοσιευμένα και υπάρχουν στο διαδίκτυο (http://mirror.undp.org/cyprus/projects/sectorsubsector.pdf), πράγμα που επεσήμανε ο Μακάριος Δρουσιώτης με δημοσίευμά του στον Πολίτη της 10.8.2008 παραθέτοντας και φωτογραφικά το σχετικό τμήμα. Καταλήγοντας σημείωνε: «Ο κατάλογος έχει δημοσιευτεί από το 2005 και ο ΟΗΕ έχει δώσει στοιχεία μέχρι και για το τελευταίο σεντ των δαπανών. Το ζήτημα είναι να θέλει κανείς να τον διαβάσει...».

Όμως ο Ιγνατίου επανήλθε με το κείμενό του «Με το δάκτυλο στο μέλι....», στρεφόμενος με ένα οχετό εναντίον εκείνου που ξέρει ότι μπορεί να αποκαλύψει το μέγεθος της αθλιότητας. Χωρίς να αναφέρει όνομα, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ποιον εννοεί, έγραψε: «Ενας εκ των πλέον αδίστακτων, που ανέδειξε τον εαυτό του σε κριτή των πάντων στην Κύπρο και την Ελλάδα, έχει βάλει το δακτυλάκι του στο μέλι της USAID-UNOPS. Εδώ και καιρό με συμβούλευαν αλλά δεν έδινα σημασία. Με παρότρυναν: «Ακολούθησε το χρήμα» ("follow the money" […] Ο εν λόγω κύριος, φαίνεται ότι πήρε το «δωράκι» του από την USAID μέσω της UNOPS. Και όχι μόνο αυτό. Στην οργάνωση που στήθηκε, έφτασε μέσω Ουάσιγκτον και επιπλέον ποσό. Όταν εξαντλήθηκαν τα δολάρια ήρθαν οι ενισχύσεις μέσω Γερμανίας. Μένω για τώρα εδώ.» (Φιλελεύθερος, 12.8.2008).
Λοιπόν, το εθνικό λαγωνικό του Mega, του Έθνους, του Φιλελεύθερου, της Ημερησίας, του 9.84 και δεν ξέρω πόσων άλλων μέσων ενημέρωσης, υποτίθεται ότι ακολούθησε το χρήμα και εντόπισε τον δράστη, και μάλιστα ανακάλυψε πως ο «αδίστακτος» αυτός άνθρωπος αφού άδειασε τα ταμεία από τα αμερικανικά δολάρια έβαλε χέρι και σε έκτακτες ενισχύσεις μέσω Γερμανίας. Πω πω πω «αποκαλύψεις»! Όμως, ο δαιμόνιος και ηρωικός εθνικός ρεπόρτερ καταλήγει: «Μένω για τώρα εδώ»! Σ’ αυτόν τον κύριο έχει ανατεθεί η «ενημέρωση» ενός megalou μέρους του ελληνικού και του κυπριακού λαού, δηλαδή η παραπληροφόρηση, το δηλητήριο, η συνωμοσιολογία και η λασπολογία. Προβλέπουμε ότι τη megali αποκάλυψη του ονόματος του «αδίστακτου» που υποτίθεται ότι άδειασε όλα τα ταμεία, ο megalos ρεπόρτερ φυσικά δεν πρόκειται να την κάνει.
Αντί άλλου επιλόγου για τα έργα των Τασσικών, παραθέτω την περσινή συνέντευξη του Ραούφ Ντενκτάς με τίτλο «Ευχαριστούμε τον Τάσσο»: «Ευχαριστώ τον Παπαδόπουλο γιατί αν έλεγε “ναι” ξέρετε τι θα γινόταν; Θα άρχιζε η αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, θα επιστρέφονταν εδάφη στους Ελληνοκυπρίους και εμείς μέσα σε πέντε με δέκα χρόνια θα ήμασταν μέσα στη χούφτα των Ελληνοκυπρίων χωρίς να μπορούμε να αντισταθούμε» (Τα Νέα, 21 Απριλίου 2007).

Ενημέρωση 17.8.2008: Με το άρθρο του «Περιρρέουσα Β΄: "Follow the money"!» στον Πολίτη ο Μακάριος Δρουσιώτης αποκαλύπτει τα ψέματα του Μιχάλη Ιγνατίου, ξεκινώντας το άρθρο του ακριβώς με το όνομά του.

Ιγνατίου: Οι 129+1 μπούρδες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό

«ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: πώς στήθηκε ο μηχανισμός χρηματισμού από τις ΗΠΑ.
Τα μαύρα δολάρια για το “Ναι” στο σχέδιο Ανάν. Αποκλειστικό: Μιχ. Ιγνατίου» ήταν ο βαρύγδουπος πρωτοσέλιδος τίτλος του Έθνους της Κυριακής 3 Αυγούστου 2008. Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στη «μαύρη προπαγάνδα» και τις κατασκευές που εξαπολύει ο Ιγνατίου, από τα ελληνικά και κυπριακά ΜΜΕ. Την ίδια ημέρα δημοσιευόταν το εν λόγω «αποκλειστικό» και στην κυπριακή εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος με τίτλο «Στήθηκε μηχανισμός ΗΠΑ μέσω ΟΗΕ για ανεξέλεγκτες χρηματοδοτήσεις. Παρασκήνιο παράκαμψης Λευκωσίας, που ζήτησε να ενημερώνεται για κονδύλια». Εννοείται ότι όλα αυτά προβλήθηκαν και από το Mega και τα κυπριακά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Την επόμενη Κυριακή συμπλήρωσε το σενάριο με το δημοσίευμά του: «Χρειαζόμαστε πόρους χρηματοδότησης για να πετύχουμε στρατηγικούς στόχους». Απόρρητο τηλεγράφημα του πρέσβη Κλόσσον στον ΥΠΕΞ Πάουελ, το Δεκέμβριο 2003 (Φιλελεύθερος, 10.8.08).
Επαναφέρει δηλαδή ο Ιγνατίου ως… «αποκλειστικό» την παλιά εκστρατεία λάσπης του Τάσσου Παπαδόπουλου, την οποία αποκάλυψε και γελοιοποίησε ο Μακάριος Δρουσιώτης στην «Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα». Ο Ιγνατίου, από την εποχή που έστελνε επιστολές στον Ευάγγελο Αβέρωφ αξιώνοντας ματαίως να πάρει θέση στις ανοησίες που τον ρωτούσε, από την εποχή που έγραφε το γελοιωδέστατο κατασκεύασμα Το Σεμινάριο της Ρώμης (1989) δεν έχει εξελιχθεί, οι μπουρδολογίες και συνωμοσιολογίες του παραμένουν το ίδιο βάναυσες και χοντροκομμένες. Εκ των συγγραφέων του βιβλίου Σχέδιο Ανάν: το μυστικό παζάρι, με υπότιτλο Οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό, το συμπληρώνει με κάμποσες ακόμα συνωμοσιολογίες… Το έγγραφο του τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Κύπρο Κένεθ Μπριλ που παρουσιάζει τώρα ο Ιγνατίου είναι του 1997, συνεπώς άσχετο με το σχέδιο Ανάν που εμφανίστηκε χρόνια αργότερα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον βασιλιά της συνωμοσιολογίας και της μπούρδας να το εμφανίζει σαν σχετικό. Κι αυτό το έγγραφο είναι μόνο η αρχή. Προαναγγέλλει τη δημοσιοποίηση άλλων 557 εγγράφων, στα οποία η φαντασία του προφανώς θα οργιάσει. Με δυο λόγια, ο αμερικανός πρέσβης ζητούσε από τη Μόνιμη Αντιπροσωπία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ να διευθετήσει μέσω κάποιου μηχανισμού του Οργανισμού τη διάθεση της οικονομικής βοήθειας των 10 εκατομμυρίων δολαρίων που οι ΗΠΑ διοχέτευαν από το 1975 στην Κύπρο. Έως το 1997 το ποσό αυτό διοχετευόταν μέσω της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που εκείνη την περίοδο αποφάσισε να αποχωρήσει από την ευημερούσα Κύπρο, αφού υπήρχαν άλλες περιοχές του πλανήτη με τρομερά και επείγοντα προβλήματα. Αυτή είναι η αλήθεια πάνω στην οποία ο Ιγνατίου χτίζει χωρίς καμιά αναστολή το ελεεινό κατασκεύασμά του. Το ερώτημα είναι γιατί τόσες εφημερίδες, κανάλια και σταθμοί προβάλλουν αυτές τις στομφώδεις σοβαροφανείς μπούρδες και δεν χρησιμοποιούν τον Λιακόπουλο να γελάμε κιόλας; Ίσως πιο ενδεδειγμένη αντιμετώπιση σε τέτοια καραγκιοζιλίκια να είναι παρεμβάσεις σαν του κ. Γιάννου Κ. Ιωάννου «Μικρός επικήδειος για τα δολάρια (που δεν πήρα!)» (Πολίτης, 11.8.08). Ίσως η μόνη αντιμετώπιση να είναι το κράξιμο, ώσπου να καταλάβουν οι κυνικοί εργοδότες των ΜΜΕ ότι και η εθνική μπουρδολογία έχει κάποια όρια. Όταν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες θεατές, ακροατές και αναγνώστες υφίστανται αυτή την παραπληροφόρηση και το εθνικιστικό-αντιιμπεριαλιστικό δηλητήριο δεν είναι πια η περίπτωση του λαγού που τον έχουμε να λέει καμιά μπούρδα να περνάει η ώρα...
Πριν από την επαναφορά αυτής της λάσπης είχε προηγηθεί μια άλλη κατασκευή του, για πνευματικά καθυστερημένους, με τίτλο: «Το δώρο δόθηκε, το ανέφερε και ο Φριντ. Ο Αμερικανός ΥΦΕΞ είχε την ευκαιρία να πει την αλήθεια και δεν το έπραξε» (Ο Φιλελεύθερος, 13.7.08). Αναδιφώντας όχι μόνο στα «μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ», όπου έχει αποκλειστική πρόσβαση, αλλά και στα μυστικά του Φριντ, αναβίωνε την δήθεν δήλωση του... ηλίθιου υφυπουργού Daniel Fried, που υποτίθεται ότι έγινε το 2003 σε Ελληνοαμερικανούς (!), ότι τάχα το σχέδιο Ανάν ήταν ένα δώρο στην Τουρκία για να υποστηρίξει την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, και οι... μοχθηροί ή ηλίθιοι Αμερικανοί, παρ’ όλο που η Τουρκία δεν τους διευκόλυνε στην επέμβαση στο Ιράκ, αυτοί ετήρησαν την υπόσχεση παραχώρησης της Κύπρου στην Τουρκία μέσω του… σχεδίου Ανάν! Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες, σούπερ «πατριώτες», δεν φρόντισαν να προστατέψουν εγκαίρως τον κυπριακό ελληνισμό από τα σκοτεινά σχέδια του αμερικανού υφυπουργού, αλλά γνωστοποίησαν την δήθεν δήλωση Fried το... 2005, αφού πια είχε «αυτοπροστατευθεί» ο ελληνοκυπριακός λαός από το εν λόγω σχέδιο τον Απρίλιο του 2004 με το βροντερό 76% στο «όχι». Μάλιστα τώρα ο Ιγνατίου καταθέτει και την προσωπική του μαρτυρία (!) με επιπλέον καθυστέρηση δύο ετών. Και σαν να μην έφτανε η προσωπική του μαρτυρία, πώς αποδεικνύει ότι «ομολόγησε» ο Fried; Μα, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα απάντησε θρασύτατα: «Αυτό είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που έχω δει για αρκετά χρόνια». Ε, ακριβώς αυτό είναι το... ύποπτο κατά τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Διότι θα έπρεπε να πει όλα αυτά που κατασκευάζει το μυαλό του Ιγνατίου, π.χ.: «Μπορούσε κάλλιστα να πει, ότι είχε συζητήσεις, το 2003 και το 2004, με ομάδα Ελληνοαμερικανών, παρουσία δημοσιογράφων, οι οποίες έγιναν υπό τον όρο να μην αποκαλυφθεί ποτέ το περιεχόμενό τους»! Εδώ μας απογοητεύει ο πανέξυπνος Ελληναράς. Αφού θα μπορούσε, ακόμη καλύτερα, να πει (ο Fried): Είμαι τόσο ηλίθιος που φώναξα Ελληνοαμερικανούς, ανάμεσά τους και πανέξυπνους πατριώτες δημοσιογράφους, για να τους πω ότι θα πουλήσουμε του χρόνου την Κύπρο στην Τουρκία, αλλά τους το είπα υπό τον όρο να μην το αποκαλύψουν! Άρα, κατά την γελοιωδέστατη επιχειρηματολογία του Ιγνατίου, ο Friend ομολόγησε εμμέσως ότι είχε κάνει πριν από πέντε χρόνια τη δήλωση που του απέδωσαν αργότερα οι εθνοφύλακες! Αυτό το σενάριο μόνο από εντελώς ανόητους θα μπορούσε να γίνει πιστευτό. (Ώστε λοιπόν ο Friend νόμιζε ότι η δήθεν δήλωσή του είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που είχε δει για αρκετά χρόνια... Να που πάντα υπάρχει κάτι γελοιωδέστερο: το νέο κείμενο του Ιγνατίου. Το πλήρες ιστορικό αυτής της πλαστογραφίας, με εισαγωγέα στην Ελλάδα τον Σοφό Γιανναρά, μπορεί να το βρει κανείς κάνοντας κλικ εδώ).
Για να επιστρέψουμε στην επανεκτόξευση της Τασσικής λάσπης περί «μαύρων δολαρίων» μέσω Ιγνατίου, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τη σκυτάλη πήραν από τις στήλες της εφημερίδας Φιλελεύθερος οι Γ. Σέρτης (με το χυδαιογράφημα «Προς απορούντας», περί «δολαριοφάγων» και «διακωλικών εξαρτήσεων», 5.8.08)· του Κ. Βενιζέλου («Για να κλείσει οριστικά ο κύκλος», που ισχυρίζεται ότι «έπεται πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια, εάν και εφόσον επιτραπούν οι αποχαρακτηρίσεις ντοκουμέντων», 5.8.08 – και εφόσον δεν υπάρξουν τέτοια «ντοκουμέντα», ασφαλώς τα… κρύβουν)· του Άριστου Μιχαηλίδη («Θίγονται εκ μέρους της αμερικανικής πρεσβείας;», που υπερασπίζεται την εγκυρότητα του ηρωικού Μ. Ιγνατίου, 6.8.08 και το απίστευτης χυδαιότητας «Γιατί όλα γίνονται στα μουλωχτά», με το οποίο αποφαίνεται ότι οι δήθεν αποδέκτες των «μαύρων δολαρίων» είναι χειρότεροι από τις πόρνες επί γερμανικής κατοχής, 7.8.08). Μια εμπεριστατωμένη απάντηση σε όλα αυτά έδωσε ο Μ. Δρουσιώτης με το άρθρο του «Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα (Μέρος Β΄): Μια γκαιμπελική συνωμοσιολογία. Μαύρα δολάρια ή μαύρη προπαγάνδα;» (Πολίτης 10.8.08).
Η ουσία της επανεμφάνισης όλων αυτών των κατασκευών είναι να λασπολογήσουν εν όψει της έναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και του τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Οι κήρυκες του εθνικού μίσους θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να υπονομεύσουν τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού – δεν ήθελαν ούτε τη μεσολάβηση του ΟΗΕ ούτε τώρα θέλουν τις απευθείας συνομιλίες οι οπαδοί του Ραούφ Παπαδόπουλου και του Τάσσου Ντενκτάς. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν είναι η πρώτη φορά που βρωμοκοπά «πατριωτική-αντιιμπεριαλιστική» συνωμοσιολογία. Η Λάσπη και το Ψεύδος στην Υπηρεσία του Έθνους – το έργο το έχουμε δει τόσες και τόσες φορές. Όσο κι αν ιδρώνουν κάποια τριχωτά του εθνικισμού, του ρατσισμού, του ακραίου λαϊκισμού, του άπλυτου «πατριωτισμού», ο Τάσσος παρέλαβε το κράτος και το παρέδωσε στο ψέμα, το τέλμα, τη λάσπη, το τέναγος. Όμως, αυτό το 76% που επέτυχε η προπαγάνδα του Τάσσου και των εξαπτέρυγων του εγκληματικού «πατριωτισμού» είναι παρελθόν – μαύρο παρελθόν και, καθώς φαίνεται, οριστικό. Γι' αυτό παραθέτω και μια φωτογραφία από το παρελθόν.