tag:blogger.com,1999:blog-341280392024-02-19T07:06:21.414-08:00Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥmanolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.comBlogger25125tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-76819717703089020912008-08-15T02:26:00.000-07:002008-08-17T05:45:42.626-07:00Εθνικό λαγωνικό ή κουνάβι;<p><span style="font-family:arial;font-size:85%;">O Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος εξαπάτησε όχι μόνον τον κυπριακό λαό, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση και ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, τέθηκε στο περιθώριο από τους εξαπατηθέντες Κυπρίους αφού αντιλήφθηκαν το αδιέξοδο στο οποίο τους οδήγησε. Μια από τις αθλιότητές του ήταν η βρώμικη εκστρατεία του, μερικούς μήνες μετά το δημοψήφισμα, τον Οκτώβριο του 2004, να συκοφαντήσει όσους διαφωνούσαν με την πολιτική του ότι δήθεν χρηματίστηκαν. Την τεκμηρίωση ότι πρόκειται για απάτη έκανε με το ντοκιμαντέρ <em>Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα</em> ο <strong>Μακάριος Δρουσιώτης</strong>. Στο πλευρό του Tάσσου έσπευσαν οι συνήθεις πρωταγωνιστές της εξ Ουάσινγκτον παραπληροφόρησης, ο «έγκυρος» <strong>Μιχάλης Ιγνατίου</strong>, ο οποίος εμεγαλούργησε από το Mega, και φυσικά ο Λάμπρος Παπαντωνίου. Πίσω από κάθε συνωμοσιολογία αυτούς θα βρει κανείς, από τη χαλκευμένη δήθεν δήλωση Fried μέχρι τα «<em>μαύρα δολάρια</em>» της <em>μαύρης τασσικής προπαγάνδας</em>.<br />Οι δυνάμεις που δεν θέλουν καμιά λύση στο Κυπριακό συνεχίζουν το «εθνικό» έργο τους, προσπαθώντας να δηλητηριάσουν το πολιτικό κλίμα εν όψει των απευθείας συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ. Πρωταγωνιστής κι αυτή τη φορά ο Ιγνατίου, πότε ανασύροντας μετά από τέσσερα χρόνια από τα άπλυτά του την υπόθεση των «<em>μαύρων δολαρίων</em>» και πότε τη δήθεν δήλωση Fried, ξεπερνώντας τον εαυτό του με </span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/showarticle_prt.asp?id=565618"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">ένα από τα πιο λερά κείμενα που έχει γράψει ποτέ, τόσο λερό, βάναυσο, βάρβαρο, που είναι αυταπόδεικτο το ψεύδος του</span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"> και το οποίο, όπως ήδη σημειώσαμε, απευθύνεται σε πνευματικώς καθυστερημένους αναγνώστες.<br />Στην πρόσφατη ανάρτηση «</span><a href="http://greek-orthodoxy.blogspot.com/2008/08/1291.html"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Ιγνατίου: Οι 129+1 μπούρδες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">» περιέγραψα αναλυτικά την τελευταία εκστρατεία του, η οποία όμως βρίσκεται εν εξελίξει, οπότε υπάρχουν καινούργια επεισόδια. Με νέο κείμενό του «</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=488&id=571150&issuenum=17535"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Να δώσουν όλα στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">» υπαινίσσεται ότι έχει έγγραφα και στοιχεία αλλά δεν τα δημοσιεύει στην Κύπρο γιατί το απαγορεύει η… αμερικανική νομοθεσία και καλεί τις αμερικανικές αρχές να τα αποχαρακτηρίσουν. Τώρα καταλαβαίνουμε τι είναι εκείνα τα περίφημα 577 έγγραφα που ανέφερε σε προηγούμενη «αποκάλυψή» του, αφού γράφει ότι «<em>υπογράφησαν 577 συμβόλαια, τα οποία θεωρούνται απόρρητα έγγραφα, άρα απαγορεύεται η δημοσιοποίησή τους. Ο αποχαρακτηρισμός των εγγράφων θα βοηθούσε πολύ!!!!</em>». Παράλληλα «αποκαλύπτει» ότι για την προώθηση του σχεδίου Ανάν «<em>με ένα πρόχειρο μέτρημα, το ποσό ξεπερνά το 1,7 εκατ.</em>» (<em>Φιλελεύθερος</em>, 11.8.2008). Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά ο Ιγνατίου τα γράφει στον <em>Φιλελεύθερο</em>, ο οποίος επίσης έλαβε μέρος στα προγράμματα της USAID. Μάλιστα τα «απόρρητα» αυτά προγράμματα είναι δημοσιευμένα και υπάρχουν στο διαδίκτυο (</span><a href="http://mirror.undp.org/cyprus/projects/sectorsubsector.pdf"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">http://mirror.undp.org/cyprus/projects/sectorsubsector.pdf</span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">), πράγμα που επεσήμανε ο <strong>Μακάριος Δρουσιώτης</strong> με δημοσίευμά του στον <em>Πολίτη</em> της 10.8.2008 παραθέτοντας και φωτογραφικά το σχετικό τμήμα. Καταλήγοντας σημείωνε: «<em>Ο κατάλογος έχει δημοσιευτεί από το 2005 και ο ΟΗΕ έχει δώσει στοιχεία μέχρι και για το τελευταίο σεντ των δαπανών. Το ζήτημα είναι να θέλει κανείς να τον διαβάσει</em>...». </span></p><p><span style="font-family:Arial;font-size:85%;"></span></p><p><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5234675408508109906" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMrrcnqJZobB-kn4H6QVwrOE9rlPOPaBPV2qy0ORqGipwuFvM9odShngvXY5tlBhgwakfRo9eeB5Bh3oqmg6z2jRTtYEo6dkS22sfMCdZtXqgNorpmciAhdF0w9XLvjtcGqPDt/s320/phil-annan.JPG" border="0" />Όμως ο Ιγνατίου επανήλθε με το κείμενό του «</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=480&id=571247"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Με το δάκτυλο στο μέλι....</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">», στρεφόμενος με ένα οχετό εναντίον εκείνου που ξέρει ότι μπορεί να αποκαλύψει το μέγεθος της αθλιότητας. Χωρίς να αναφέρει όνομα, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ποιον εννοεί, έγραψε: «<em>Ενας εκ των πλέον αδίστακτων, που ανέδειξε τον εαυτό του σε κριτή των πάντων στην Κύπρο και την Ελλάδα, έχει βάλει το δακτυλάκι του στο μέλι της USAID-UNOPS. Εδώ και καιρό με συμβούλευαν αλλά δεν έδινα σημασία. Με παρότρυναν: «Ακολούθησε το χρήμα» ("follow the money" […] Ο εν λόγω κύριος, φαίνεται ότι πήρε το «δωράκι» του από την USAID μέσω της UNOPS. Και όχι μόνο αυτό. Στην οργάνωση που στήθηκε, έφτασε μέσω Ουάσιγκτον και επιπλέον ποσό. Όταν εξαντλήθηκαν τα δολάρια ήρθαν οι ενισχύσεις μέσω Γερμανίας. Μένω για τώρα εδώ.</em>» (<em>Φιλελεύθερος</em>, 12.8.2008).<br />Λοιπόν, το εθνικό λαγωνικό του <em>Mega</em>, του <em>Έθνους</em>, του <em>Φιλελεύθερου</em>, της <em>Ημερησίας</em>, του <em>9.84</em> και δεν ξέρω πόσων άλλων μέσων ενημέρωσης, υποτίθεται ότι ακολούθησε το χρήμα και εντόπισε τον δράστη, και μάλιστα ανακάλυψε πως ο «<em>αδίστακτος</em>» αυτός άνθρωπος αφού άδειασε τα ταμεία από τα αμερικανικά δολάρια έβαλε χέρι και σε έκτακτες ενισχύσεις μέσω Γερμανίας. Πω πω πω «αποκαλύψεις»! Όμως, ο δαιμόνιος και ηρωικός εθνικός ρεπόρτερ καταλήγει: «<em>Μένω για τώρα εδώ</em>»! Σ’ αυτόν τον κύριο έχει ανατεθεί η «ενημέρωση» ενός megalou μέρους του ελληνικού και του κυπριακού λαού, δηλαδή η παραπληροφόρηση, το δηλητήριο, η συνωμοσιολογία και η λασπολογία. Προβλέπουμε ότι τη megali αποκάλυψη του ονόματος του «<em>αδίστακτου</em>» που υποτίθεται ότι άδειασε όλα τα ταμεία, ο megalos ρεπόρτερ φυσικά δεν πρόκειται να την κάνει.<br />Αντί άλλου επιλόγου για τα έργα των <em>Τασσικών</em>, παραθέτω την περσινή συνέντευξη του Ραούφ Ντενκτάς με τίτλο </span><a href="http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=18630"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">«<em>Ευχαριστούμε τον Τάσσο</em>»</span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">: «<em>Ευχαριστώ τον Παπαδόπουλο γιατί αν έλεγε “ναι” ξέρετε τι θα γινόταν; Θα άρχιζε η αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, θα επιστρέφονταν εδάφη στους Ελληνοκυπρίους και εμείς μέσα σε πέντε με δέκα χρόνια θα ήμασταν μέσα στη χούφτα των Ελληνοκυπρίων χωρίς να μπορούμε να αντισταθούμε</em>» (<em>Τα Νέα</em>, 21 Απριλίου 2007).</span></p><p><span style="font-family:Arial;font-size:85%;"><span style="color:#ff0000;">Ενημέρωση 17.8.2008:</span> Με το άρθρο του «<em><a href="http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=813928&-V=columns">Περιρρέουσα Β΄: "Follow the money"!</a></em>» στον <em>Πολίτη</em> ο Μακάριος Δρουσιώτης αποκαλύπτει τα ψέματα του Μιχάλη Ιγνατίου, ξεκινώντας το άρθρο του ακριβώς με το όνομά του. </span></p>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-28428835650328199652008-08-11T07:04:00.000-07:002008-08-12T06:51:36.094-07:00Ιγνατίου: Οι 129+1 μπούρδες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9qgrbnr7b3SG4V0wdpNRT7g3oCMf2CfqROPi3_jlPMpC4D7ZbXRZzbFlEgi7ZwClY2PrUiglNDRrxnuQ-iPbZJiFVTWCF6ehzCK1HqfXdouOodXI5gUFB1TK_eM62qPZT-q8j/s1600-h/08.08.03+ETHNOS.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5233264123700155554" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9qgrbnr7b3SG4V0wdpNRT7g3oCMf2CfqROPi3_jlPMpC4D7ZbXRZzbFlEgi7ZwClY2PrUiglNDRrxnuQ-iPbZJiFVTWCF6ehzCK1HqfXdouOodXI5gUFB1TK_eM62qPZT-q8j/s320/08.08.03+ETHNOS.jpg" border="0" /></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;color:#3333ff;">«</span><a href="http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=1370668"><span style="font-family:arial;font-size:85%;color:#3333ff;"><em>ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: πώς στήθηκε ο μηχανισμός χρηματισμού από τις ΗΠΑ.</em></span></a><em><span style="color:#3333ff;"><br /></span></em><a href="http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=1370668"><span style="font-family:arial;font-size:85%;color:#3333ff;"><em><strong>Τα μαύρα δολάρια για το “Ναι” στο σχέδιο Ανάν.</strong> Αποκλειστικό: Μιχ. Ιγνατίου</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><span style="color:#3333ff;">»</span> ήταν ο βαρύγδουπος πρωτοσέλιδος τίτλος του <em>Έθνους </em>της Κυριακής 3 Αυγούστου 2008. Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στη «<em>μαύρη προπαγάνδα</em>» και τις κατασκευές που εξαπολύει ο Ιγνατίου, από τα ελληνικά και κυπριακά ΜΜΕ. Την ίδια ημέρα δημοσιευόταν το εν λόγω «αποκλειστικό» και στην κυπριακή εφημερίδα <em>Ο Φιλελεύθερος</em> με τίτλο «</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=217&id=569649"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Στήθηκε μηχανισμός ΗΠΑ μέσω ΟΗΕ για ανεξέλεγκτες χρηματοδοτήσεις. Παρασκήνιο παράκαμψης Λευκωσίας, που ζήτησε να ενημερώνεται για κονδύλια</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">». Εννοείται ότι όλα αυτά προβλήθηκαν και από το Mega και τα κυπριακά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Την επόμενη Κυριακή συμπλήρωσε το σενάριο με το δημοσίευμά του: </span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=217&id=570995"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">«<em>Χρειαζόμαστε πόρους χρηματοδότησης για να πετύχουμε στρατηγικούς στόχους». Απόρρητο τηλεγράφημα του πρέσβη Κλόσσον στον ΥΠΕΞ Πάουελ, το Δεκέμβριο 2003</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"> (<em>Φιλελεύθερος</em>, 10.8.08).<br />Επαναφέρει δηλαδή ο Ιγνατίου ως… «αποκλειστικό» την παλιά εκστρατεία λάσπης του Τάσσου Παπαδόπουλου, την οποία αποκάλυψε και γελοιοποίησε ο Μακάριος Δρουσιώτης στην «</span><a href="http://www.makarios.ws/cgibin/hweb?-A=980&-V=perireousa&_VCATEGORY=0000"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">». Ο Ιγνατίου, από την εποχή που έστελνε επιστολές στον Ευάγγελο Αβέρωφ αξιώνοντας ματαίως να πάρει θέση στις ανοησίες που τον ρωτούσε, από την εποχή που έγραφε το γελοιωδέστατο κατασκεύασμα <em>Το Σεμινάριο της Ρώμης</em> (1989) δεν έχει εξελιχθεί, οι μπουρδολογίες και συνωμοσιολογίες του παραμένουν το ίδιο βάναυσες και χοντροκομμένες. Εκ των συγγραφέων του βιβλίου <em>Σχέδιο Ανάν: το μυστικό παζάρι,</em> με υπότιτλο <em>Οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό</em>, το συμπληρώνει με κάμποσες ακόμα συνωμοσιολογίες… Το έγγραφο του τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Κύπρο Κένεθ Μπριλ που παρουσιάζει τώρα ο Ιγνατίου είναι του 1997, συνεπώς άσχετο με το σχέδιο Ανάν που εμφανίστηκε χρόνια αργότερα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον βασιλιά της συνωμοσιολογίας και της μπούρδας να το εμφανίζει σαν σχετικό. Κι αυτό το έγγραφο είναι μόνο η αρχή. Προαναγγέλλει τη δημοσιοποίηση άλλων 557 εγγράφων, στα οποία η φαντασία του προφανώς θα οργιάσει. Με δυο λόγια, ο αμερικανός πρέσβης ζητούσε από τη Μόνιμη Αντιπροσωπία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ να διευθετήσει μέσω κάποιου μηχανισμού του Οργανισμού τη διάθεση της οικονομικής βοήθειας των 10 εκατομμυρίων δολαρίων που οι ΗΠΑ διοχέτευαν από το 1975 στην Κύπρο. Έως το 1997 το ποσό αυτό διοχετευόταν μέσω της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που εκείνη την περίοδο αποφάσισε να αποχωρήσει από την ευημερούσα Κύπρο, αφού υπήρχαν άλλες περιοχές του πλανήτη με τρομερά και επείγοντα προβλήματα. Αυτή είναι η αλήθεια πάνω στην οποία ο Ιγνατίου χτίζει χωρίς καμιά αναστολή το ελεεινό κατασκεύασμά του. Το ερώτημα είναι γιατί τόσες εφημερίδες, κανάλια και σταθμοί προβάλλουν αυτές τις στομφώδεις σοβαροφανείς μπούρδες και δεν χρησιμοποιούν τον Λιακόπουλο να γελάμε κιόλας; Ίσως πιο ενδεδειγμένη αντιμετώπιση σε τέτοια καραγκιοζιλίκια να είναι παρεμβάσεις σαν του κ. Γιάννου Κ. Ιωάννου «<a href="http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=812850&-V=columns"><em>Μικρός επικήδειος για τα δολάρια (που δεν πήρα!)</em></a>» (<em>Πολίτης</em>, 11.8.08). Ίσως η μόνη αντιμετώπιση να είναι το κράξιμο, ώσπου να καταλάβουν οι κυνικοί εργοδότες των ΜΜΕ ότι και η εθνική μπουρδολογία έχει κάποια όρια. Όταν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες θεατές, ακροατές και αναγνώστες υφίστανται αυτή την παραπληροφόρηση και το εθνικιστικό-αντιιμπεριαλιστικό δηλητήριο δεν είναι πια η περίπτωση του λαγού που τον έχουμε να λέει καμιά μπούρδα να περνάει η ώρα...<br />Πριν από την επαναφορά αυτής της λάσπης είχε προηγηθεί μια άλλη κατασκευή του, για πνευματικά καθυστερημένους, με τίτλο: «</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/showarticle_prt.asp?id=565618"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em><strong>Το δώρο δόθηκε, το ανέφερε και ο Φριντ.</strong> Ο Αμερικανός ΥΦΕΞ είχε την ευκαιρία να πει την αλήθεια και δεν το έπραξε</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">» (<em>Ο Φιλελεύθερος</em>, 13.7.08). Αναδιφώντας όχι μόνο στα «<em>μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ</em>», όπου έχει αποκλειστική πρόσβαση, αλλά και στα μυστικά του Φριντ, αναβίωνε την δήθεν δήλωση του... ηλίθιου υφυπουργού Daniel Fried, που υποτίθεται ότι έγινε το 2003 σε Ελληνοαμερικανούς (!), ότι τάχα το σχέδιο Ανάν ήταν ένα δώρο στην Τουρκία για να υποστηρίξει την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, και οι... μοχθηροί ή ηλίθιοι Αμερικανοί, παρ’ όλο που η Τουρκία δεν τους διευκόλυνε στην επέμβαση στο Ιράκ, αυτοί ετήρησαν την υπόσχεση παραχώρησης της Κύπρου στην Τουρκία μέσω του… σχεδίου Ανάν! Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες, σούπερ «πατριώτες», δεν φρόντισαν να προστατέψουν εγκαίρως τον κυπριακό ελληνισμό από τα σκοτεινά σχέδια του αμερικανού υφυπουργού, αλλά γνωστοποίησαν την δήθεν δήλωση Fried το... 2005, αφού πια είχε «αυτοπροστατευθεί» ο ελληνοκυπριακός λαός από το εν λόγω σχέδιο τον Απρίλιο του 2004 με το βροντερό 76% στο «όχι». Μάλιστα τώρα ο Ιγνατίου καταθέτει και την προσωπική του μαρτυρία (!) με επιπλέον καθυστέρηση δύο ετών. Και σαν να μην έφτανε η προσωπική του μαρτυρία, πώς αποδεικνύει ότι «ομολόγησε» ο Fried; Μα, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα απάντησε θρασύτατα: <strong>«<em>Αυτό είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που έχω δει για αρκετά χρόνια</em>».</strong> Ε, ακριβώς αυτό είναι το... ύποπτο κατά τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Διότι θα έπρεπε να πει όλα αυτά που κατασκευάζει το μυαλό του Ιγνατίου, π.χ.: «<em>Μπορούσε κάλλιστα να πει, ότι είχε συζητήσεις, το 2003 και το 2004, με ομάδα Ελληνοαμερικανών, παρουσία δημοσιογράφων, οι οποίες έγιναν υπό τον όρο να μην αποκαλυφθεί ποτέ το περιεχόμενό τους</em>»! Εδώ μας απογοητεύει ο πανέξυπνος Ελληναράς. Αφού θα μπορούσε, ακόμη καλύτερα, να πει (ο Fried): Είμαι τόσο ηλίθιος που φώναξα Ελληνοαμερικανούς, ανάμεσά τους και πανέξυπνους πατριώτες δημοσιογράφους, για να τους πω ότι θα πουλήσουμε του χρόνου την Κύπρο στην Τουρκία, αλλά τους το είπα υπό τον όρο να μην το αποκαλύψουν! Άρα, κατά την γελοιωδέστατη επιχειρηματολογία του Ιγνατίου, ο Friend ομολόγησε εμμέσως ότι είχε κάνει πριν από πέντε χρόνια τη δήλωση που του απέδωσαν αργότερα οι εθνοφύλακες! Αυτό το σενάριο μόνο από εντελώς ανόητους θα μπορούσε να γίνει πιστευτό. (Ώστε λοιπόν ο Friend νόμιζε ότι η δήθεν δήλωσή του είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που είχε δει για αρκετά χρόνια... Να που πάντα υπάρχει κάτι γελοιωδέστερο: το νέο κείμενο του Ιγνατίου. Το πλήρες ιστορικό αυτής της πλαστογραφίας, με εισαγωγέα στην Ελλάδα τον Σοφό Γιανναρά, μπορεί να το βρει κανείς κάνοντας κλικ<strong> </strong></span><a href="http://greek-orthodoxy.blogspot.com/2008/03/blog-post.html"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><strong>εδώ</strong></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">).<br />Για να επιστρέψουμε στην επανεκτόξευση της Τασσικής λάσπης περί «<em>μαύρων δολαρίων</em>» μέσω Ιγνατίου, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τη σκυτάλη πήραν από τις στήλες της εφημερίδας <em>Φιλελεύθερος</em> οι Γ. <em>Σέρτης (με το χυδαιογράφημα «</em></span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=569929"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Προς απορούντας</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>», περί «δολαριοφάγων</em>» και «<em>διακωλικών εξαρτήσεων</em>», 5.8.08)· του Κ. Βενιζέλου («</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=569932"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Για να κλείσει οριστικά ο κύκλος</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">», που ισχυρίζεται ότι «<em>έπεται πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια, εάν και εφόσον επιτραπούν οι αποχαρακτηρίσεις ντοκουμέντων</em>», 5.8.08 – και εφόσον δεν υπάρξουν τέτοια «ντοκουμέντα», ασφαλώς τα… κρύβουν)· του Άριστου Μιχαηλίδη («</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=570134"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Θίγονται εκ μέρους της αμερικανικής πρεσβείας;</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">», που υπερασπίζεται την εγκυρότητα του ηρωικού Μ. Ιγνατίου, 6.8.08 και το απίστευτης χυδαιότητας «</span><a href="http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=570342"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Γιατί όλα γίνονται στα μουλωχτά</em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">», με το οποίο αποφαίνεται ότι οι δήθεν αποδέκτες των «μαύρων δολαρίων» είναι χειρότεροι από τις πόρνες επί γερμανικής κατοχής, 7.8.08). Μια εμπεριστατωμένη απάντηση σε όλα αυτά έδωσε ο Μ. Δρουσιώτης με το άρθρο του «</span><a href="http://www.makarios.ws/cgibin/hweb?-A=2764&-V=index"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><em>Περιρρέουσα Ατμόσφαιρα (Μέρος Β΄): Μια γκαιμπελική συνωμοσιολογία. <strong>Μαύρα δολάρια ή μαύρη προπαγάνδα;</strong></em></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">» (<em>Πολίτης</em> 10.8.08).<br /><strong>Η ουσία της επανεμφάνισης όλων αυτών των κατασκευών είναι να λασπολογήσουν εν όψει της έναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και του τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Οι κήρυκες του εθνικού μίσους θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να υπονομεύσουν τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού – δεν ήθελαν ούτε τη μεσολάβηση του ΟΗΕ ούτε τώρα θέλουν τις απευθείας συνομιλίες οι οπαδοί του Ραούφ Παπαδόπουλου και του Τάσσου Ντενκτάς.</strong> Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν είναι η πρώτη φορά που βρωμοκοπά «πατριωτική-αντιιμπεριαλιστική» συνωμοσιολογία. Η Λάσπη και το Ψεύδος στην Υπηρεσία του Έθνους – το έργο το έχουμε δει τόσες και τόσες φορές. Όσο κι αν ιδρώνουν κάποια τριχωτά του εθνικισμού, του ρατσισμού, του ακραίου λαϊκισμού, του άπλυτου «πατριωτισμού», ο Τάσσος παρέλαβε το κράτος και το παρέδωσε στο ψέμα, το τέλμα, τη λάσπη, το τέναγος. Όμως, αυτό το 76% που επέτυχε η προπαγάνδα του Τάσσου και των εξαπτέρυγων του εγκληματικού «πατριωτισμού» είναι παρελθόν – μαύρο παρελθόν και, καθώς φαίνεται, οριστικό. Γι' αυτό παραθέτω και μια φωτογραφία από το παρελθόν. </span><br /><div></div><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnj55Y-9dd3g__y5QjKvcypCuyBxUtKcNw5FVLQW6MvJTt1-o2hRVb6gKqvARtkOGdAXIH0oTqGLIeC0no0zgSH9NXZ_Moum5gVWsQFPo9gCPSF1YGP90vNqg2sH46NXKgqg6v/s1600-h/Tassos.Christodoulos.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5233626459486167826" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnj55Y-9dd3g__y5QjKvcypCuyBxUtKcNw5FVLQW6MvJTt1-o2hRVb6gKqvARtkOGdAXIH0oTqGLIeC0no0zgSH9NXZ_Moum5gVWsQFPo9gCPSF1YGP90vNqg2sH46NXKgqg6v/s400/Tassos.Christodoulos.jpg" border="0" /></a>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-27747219021853030622008-07-13T08:19:00.000-07:002008-07-13T08:25:08.482-07:00Διώξεις εναντίον των Σοφών Ελληναράδων<span style="font-family:arial;font-size:85%;">Ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό βίντεο μου έστειλε ο φίλος Κ.Π. Πρόκειται για την </span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=gp-R4oxd29M"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">εκπομπή της 1.7.2008 του <strong>Νεοκλή Σαρρή</strong></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"> στο High TV με «γλάστρα» τον Κώστα Χούντα, όπου ο Σαρρής υπερασπίζεται τον κυριολεκτικά (επιστημονικά, εθνικά κ.λπ.) συνάδελφό του <strong>Χρήστο Γιανναρά</strong>. Παραθέτω ένα τμήμα απομαγνητοφωνημένο: </span><br /><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><br /><em><strong>Σαρρής:</strong></em> (…) Τώρα, πάμε παρακάτω. Υπάρχει ένα κείμενο το οποίο έχει εκδώσει μια από τις συνιστώσες, η ανανεωτική συνιστώσα του Συνασπισμού –όχι του ΣΥΡΙΖΑ, μου φαίνεται… ή του ΣΥΡΙΖΑ;… του Συνασπισμού, ανανεωτική πτέρυγα του Συνασπισμού, η οποία είναι μια συνιστώσα μέσα στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ–, και λέει μέσα: «<em>Εκτός δημοκρατικού πλαισίου ο Χρήστος Γιανναράς. Ο Ελληνομέτρης θεολόγος Χρήστος Γιανναράς με το τελευταίο άρθρο του στην εφημερίδα Καθημερινή ξεπέρασε για μια ακόμη φορά τα εσκαμμένα. Ο συκοφάντης του Λεωνίδα Κύρκου …</em> κ.τ.λ., <em>ο συκοφάντης της Μαριέττας Γιαννάκου</em> –βλέπεις, ο Κύρκος και η Γιαννάκου μπαίνουν στο ίδιο επίπεδο!, μμμ;– <em>μιας κυρίας καυχομένης</em> –που την είχε γράψει ο συνάδελφος ο κύριος Γιανναράς–, «<em>η πέραν πάσης πολιτικής λογικής εμφύτευση μιας κυρίας καυχόμενης από τηλεοράσεως για την αθεΐα της στο υπουργείο Θρησκευμάτων (και Παιδείας)</em>»),<em> αυτός που κρίνει ποιοι είναι γνήσιοι Έλληνες και ποιοι άνθρωποι «ανάπηρου ψυχισμού» ή και «Κουίσλινγκς», ο εχθρός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο κήρυκας του νεοορθοδόξου ταλιμπανισμού (που βάφτισε τον Μπιν Λάντεν… Κανάρη)</em> –πότε το έχει πει αυτό; αυτό πάλι άλλη ιστορία είναι!<strong><span style="color:#ff0000;">*</span></strong>–, δηλαδή, γιατί πρόσεξε αυτό που λέει μέσα είναι: «Πώς του επιτρέπουν και δημοσιεύει άρθρα στην <em>Καθημερινή</em>;». Φυσικά η <em>Καθημερινή</em> έμεινε… ως φύλλο συκής έχει τον Γιανναρά και τον Λυγερό, τώρα τα δύο φύλλα συκής, ένα από μπρος κι ένα από πίσω, εάν της βγάλουνε αυτά τα δύο φύλλα θα μείνει τελείως τσίτσιδη –πρόσεξε!, δημοκρατικό πνεύμα! γιατί δημοσιεύει εκεί;–, είναι αυτό που λέγανε γιατί ο Σαρρής έχει γνώμη, γιατί ο Σαρρής δημοσιεύει στα <em>Νέα</em>, πάει από τα <em>Νέα</em> ο Σαρρής, οι ίδιοι!, ποιος το ’χει γράψει;, ο Γιανουλόπουλος, πρώτος, Γιάννης Γιανουλόπουλος!, μη μου πείτε αυτό που λέει κι ο αδερφός του, ότι «τελοσπάντων μην τον πάρετε και πολύ σοβαρά γιατί έχει χτυπήσει στο κεφάλι του», κάποτε είχε ατύχημα, ξέρω γω τι, και βλέπεις ποιοι είναι μέσα: Ριχάρδος Σωμερίτης, Άννα Καραμάνου, Μανώλης Βασιλάκης! Βεβαίως, ο Φίλιππος Σαββίδης του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο… Γουσέτης, ο… και λοιπά, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι…βλέπεις ότι υπάρχει μία… ένα…<br /><strong><em>Χούντας:</em></strong> Δηλαδή ζητούν να μη γράφει πια στην <em>Καθημερινή</em>…<br /><strong><em>Σαρρής:</em></strong> Όχι μόνο αυτό! Βλέπεις ποιος κύκλος ατόμων είναι. Εάν λοιπόν αυτοί είναι οι συγκεκριμένοι, εμείς έχουμε άλλους τόσους! Με τη διαφορά, ποιος τους έδωσε τα κλειδιά να μας αλυσοδέσουν και να μας κλειδώσουν, αυτοί; Με ποιο δικαίωμα; Κοίταξε, εμένα η ιδεολογία μου είναι γνωστή, κύριε Χούντα, αλλά όταν βλέπω ότι λέει εδώ, παίρνω δυο κείμενα θα διαβάσω δυο κείμενα και μ’ αυτό θα τελειώσω: Τι σχέση έχουν οι ΣΥΡΙΖΑ, το ιντυμέντια, οι αναρχικοί και οι Σκοπιανοί; Οι μάσκες έπεσαν! – είναι το ένα κείμενο. Χρηματοδοτούνται από τον Τζορτζ Σόρος για να προωθούν την αμερικανική πολιτική, βλέπε Σχέδιο Ανάν, Δημοκρατία της Μακεδονίας, δυο μήνες καίγανε την Αθήνα πριν έρθει ο Πούτιν να υπογράψει τους αγωγούς, τα ΜΜΕ ό,τι βίντεο ανεβαίνει στο ιντυρμίντια το κάνουν πρώτο θέμα κ.λπ., κ.λπ. – βλέπε επισυναπτόμενο αρχείο, όντως ήταν το επισυναπτόμενο φοβερό. Σε έξαρση οι εκδηλώσεις των Σκοπιανών στην Ελλάδα, μόνο που όλες είναι υπέρ των Σκοπίων και συμμετέχουν επισήμως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με ομάδες περιφρούρησης τους αναρχικούς. Πριν δέκα περίπου μέρες είχαμε εκδήλωση Σκοπιανών και φιλοσκοπιανών στα Εξάρχεια. Την Παρασκευή είχαμε αντίστοιχη φιλοσκοπιανή εκδήλωση στο Πολυτεχνείο και σήμερα έχουμε άλλη φιλοσκοπιανή εκδήλωση στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων. (…).<br /><br /><strong><span style="color:#ff0000;">[*]</span></strong> Φυσικά και το έχει γράψει ο Χ. Γιανναράς στην <em>Καθημερινή</em> στις 23.9.2001, με τίτλο </span><a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_23/09/2001_5190"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><strong>«<em>Δυσερμήνευτα αφελής ο εφιάλτης</em>»</strong></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><strong>.</strong> Είπε πολλά στο παραλήρημά του ο συνάδελφός του Ν. Σαρρής, αποφεύγοντας όμως να αναφέρει για ποιο λόγο αυτοί οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν προς την <em>Καθημερινή</em> – επ’ ευκαιρία σημειώνω ότι η καλή εφημερίδα δεν δημοσίευσε τον αντίλογό τους. Και φυσικά ποτέ δεν ζήτησαν να μην ξαναγράψει ο Χ.Γ. στην εν λόγω εφημερίδα. Διαμαρτυρήθηκαν έντονα όταν ο Ελληνομέτρης διατύπωσε από την <em>Καθημερινή</em> αυτό που δεν τολμούν ούτε οι νεοφασίστες να γράψουν στα περιθωριακά έντυπά τους, άνευ αντιλόγου: να τεθούν εκτός νόμου δυο κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ! Τα σχετικά υλικά βρίσκονται </span><a href="http://mvasilakis.blogspot.com/2008/06/blog-post_15.html"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"><strong>εδώ</strong></span></a><span style="font-family:arial;font-size:85%;">.</span><br /></span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-78971762281824692752008-06-15T10:39:00.000-07:002008-06-19T09:45:36.912-07:00Εκτός δημοκρατικού πλαισίου ο Ελληνομέτρης Γιανναράς<span style="font-size:85%;">O καθ’ έξιν και κατά συρροήν υβριστής της δημοκρατίας, ο γνωστός για τα αντικοινοβουλευτικά κηρύγματά του <strong>Ελληνομέτρης Χρήστος Γιανναράς</strong>, ο «Δάσκαλος του Γένους» (κατά τον Ζουράρι), ο «σοφός Καθηγητής» (κατά τη βουλευτίνα του ΚΚΕ συντρόφισσα Λιάνα Κανέλλη), ο συνεργάτης του Γ. Καραμπελιά, για μια ακόμη φορά από τον άμβωνα της κυριακάτικης <em>Καθημερινής</em> έκανε την πιο βάρβαρη επίθεση απ’ όσες έχει κάνει ποτέ εναντίον στελεχών (λ.χ. Λεωνίδας Κύρκος) και των κομμάτων της Αριστεράς. Και χρυσοπληρώνεται ο Ταλιμπάν της Ελληνορθοδοξίας για να γράφει αυτά που δεν διανοούνται ούτε στην εφημερίδα του ΛΑ.Ο.Σ. ή σε φασιστοφυλλάδες σαν τον <em>Στόχο</em> να γράψουν σήμερα: <strong>Να τεθούν εκτός νόμου «<em>τα δύο έκνομα κόμματα</em>», ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ!</strong> («<em>η πιστότητα στο Σύνταγμα επιβάλλει να ανακαλείται η άδεια λειτουργίας κομμάτων που αρνούνται τη λογική και τις αρχές του κοινοβουλευτισμού</em>»). Και μάλιστα να γίνει προς τούτο και δημοψήφισμα, γράφει ο… Δάσκαλος του Γένους. Αυτά δημοσιεύονται στο σημερινό του παραλήρημα με τίτλο </span><a href="http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/06/2008_274112"><span style="font-size:85%;">«<em>Οχι μισόλογα για τον φασισμό</em>»</span></a><span style="font-size:85%;"> (Καθημερινή, 15.6.2008). (Αξίζει όμως να το διαβάσετε ολόκληρο κάνοντας κλικ στον τίτλο).<br />Καλού-κακού όμως, για λόγους ασφαλείας δηλαδή, ο Σοφός Γιανναράς εν αρχή επικαλείται το άρθρο </span><a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_06/06/2008_272826"><span style="font-size:85%;">«<em>Το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο</em>»</span></a><span style="font-size:85%;"> (<em>Καθημερινή,</em> 6.6.2008) του παλαιού αριστερού και νυν εκδότη της εφημερίδας <strong>Αντώνη Καρκαγιάννη</strong>, για να βγάλει όμως άλλα συμπεράσματα, τα οποία ούτε διανοείται φυσικά ο Α.Κ. Δεν φτάνει που ζητά να τεθούν εκτός νόμου τα δύο κόμματα της Αριστεράς, τα οποία ίσως να εκπροσωπούν και το 20% του ελληνικού λαού, εγκαλεί και τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ που δεν κάνουν δημοψήφισμα «<em>προκειμένου να αποφασίσει ο λαός για την τύχη των φασιστικής αυθαιρεσίας κομμάτων</em>» (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ). «<em>Αλλά το δημοψήφισμα το τρέμουν τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ. Το τρέμουν, επειδή και αυτά τα κόμματα μόνο για λόγους ψηφοθηρικής ιδιοτέλειας τηρούν προσχήματα δημοκρατίας, η δημοκρατία ούτε τα ενδιαφέρει ούτε τη χρειάζονται</em>».<br />Ναι, τον χρυσοπληρώνουν για να κάνει από μια μεγάλη εφημερίδα συνήθως αντικοινοβουλευτικά κηρύγματα και πολλές φορές να ανακαλύπτει… «<em>κουίσλινγκ</em>». Τον χρυσοπληρώνουν για να διαστρέφει τις λέξεις και ύστερα θαυμάζουν τα «<em>εξαιρετικά ελληνικά</em>» του! (Εδώ παριστάνει τον αντιφασίστα, φορά την προβιά του δημοκράτη και ζητά να τεθούν εκτός νόμου δύο κόμματα εν ονόματι της… δημοκρατίας και του συντάγματος! Οι λέξεις άλλα σημαίνουν για μας τους κοινούς ανθρώπους και άλλα στα «<em>εξαιρετικά ελληνικά</em>» του Αμπελοφιλοσόφου της <em>Καθημερινής</em>. Λ.χ. γι’ αυτόν τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι… τυραννία και φασισμός). Τον χρυσοπληρώνουν για να διακινεί ψευδείς συνωμοσιολογίες (π.χ. τα γνωστά <em>Πρωτόκολλα του Σοφού Γιανναρά</em>, όπως η δήθεν δήλωση Κίσινγκερ). Ναι, χρυσοπληρώνουν τον Ελληνορθόδοξο Μουλά Ομάρ για να υμνεί, όπως έκανε παλιότερα, ακόμη και παρανοϊκούς φονιάδες (ο Μπιν Λάντεν είναι ο Κανάρης, ο Σαμουήλ στο Κούγκι, ο Χρήστος Καψάλης στο Μεσολόγγι, ο ηγούμενος Γαβριήλ και ο Γιαμπουδάκης στο Αρκάδι). Χρυσοπληρώνουν ψεύδη και αθλιότητες όπως η σχετικά πρόσφατη του Μουλά <a href="http://mvasilakis.blogspot.com/2007/05/blog-post.html">εναντίον της Μαριέττας Γιαννάκου</a>.<br />Πληρώνουν που πληρώνουν τη βαρβαρότητα και τις μωρολογίες του –σε «<em>εξαιρετικά ελληνικά</em>» όμως!–, γιατί δεν τον βάζουν να τα διαβάζει από την εκπομπή «Ελληνοφρένεια» του ΣΚΑΪ, όπου είναι και η πραγματική θέση τους;<br /></span><span style="font-size:85%;"><strong></strong></span><br /><div align="left"><span style="font-size:85%;"><span style="color:#000099;"><strong>ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ</strong> </span><br /><br /><span style="font-size:78%;">Ο <strong>Ελληνομέτρης θεολόγος Χρήστος Γιανναράς</strong> με το τελευταίο άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή» ξεπέρασε για μια ακόμη φορά τα εσκαμμένα. Ο συκοφάντης του Λεωνίδα Κύρκου (τον κατηγόρησε ότι «<em>είναι η πιο κραυγαλέα περίπτωση αφελληνισμένης συνείδησης</em>»!), ο συκοφάντης της Μαριέττας Γιαννάκου (την κατηγόρησε ψευδώς ότι: «<em>Η πέραν πάσης πολιτικής λογικής «εμφύτευση» (…) μιας κυρίας καυχόμενης από τηλεοράσεως για την αθεΐα της στο υπουργείο Θρησκευμάτων (και Παιδείας)</em>»), αυτός που κρίνει ποιοι είναι γνήσιοι Έλληνες και ποιοι άνθρωποι «<em>ανάπηρου ψυχισμού</em>» ή και «<em>Κουίσλινγκ</em>» (= προδότες), ο εχθρός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο κήρυκας του νεοορθόδοξου ταλιμπανισμού (που βάφτισε τον Μπιν Λάντεν… Κανάρη) και διακινητής διαφόρων συνωμοσιολογιών (π.χ. της χαλκευμένης δήθεν δήλωσης Κίσινγκερ εν γνώσει της αναληθείας της), αυτή τη φορά ετόλμησε το αδιανόητο: <strong>Ζητεί να τεθούν εκτός νόμου «τα δύο έκνομα κόμματα», ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ!</strong> («…<em>η πιστότητα στο Σύνταγμα επιβάλλει να ανακαλείται η άδεια λειτουργίας κομμάτων που αρνούνται τη λογική και τις αρχές του κοινοβουλευτισμού</em>» (Χ. Γιανναράς, «Καθημερινή», 15.6.2008, το <a href="http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/06/2008_274112">αντικοινοβουλευτικό κήρυγμα </a>). Πρωταθλητής στο άθλημα της υποκρισίας, διαστρέφοντας συνήθως το νόημα των λέξεων ζητεί, 34 χρόνια μετά την πτώση της Ελληνοχριστιανικής Δικτατορίας, ακριβώς εν ονόματι της δημοκρατίας την κατάλυση του συντάγματος!<br />Το πρόβλημα όμως δεν είναι του θεολόγου που κάποιοι εξέλεξαν καθηγητή… Φιλοσοφίας. Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι η εφημερίδα δεν διαχώρισε τη θέση της από αυτές τις φασιστικές απόψεις, αλλά προφανώς θεωρεί τιμή της που διαθέτει για την κυριακάτικη βιτρίνα της έναν τέτοιο κήρυκα της Μισαλλοδοξίας.<br /><br /><strong>Υπογράφουν<br /></strong><br />Γιάννης Γιανουλόπουλος, Ριχάρδος Σωμερίτης, Άννα Καραμάνου, Μανώλης Βασιλάκης, Σοφία Νικολαΐδου, Βασίλης Σακελλαρίου, Στράτος Φουντούλης, Κώστας Δάρμος, Δημήτρης Σκάλκος, Φίλιππος Σαββίδης, Νίκος Σίμος, Παναγιώτης Θανασάς, Χρήστος Λίκος, Άννα Δαμιανίδη, Διονύσης Γουσέτης, Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Νεκτάριος Μπουγδάνης, Mανώλης Γκαζής, Κατερίνα Σχινά, Μαριανέλλα Κλώκα, Γεωργία Ζερβού, Θεοτόκης Ζερβός, Γιώργος Καβαδάκης, Γιάννης Μπασιάκος, Γιώργος Μιχαηλίδης, Σίσσυ Βωβού, Νάσος Θεοδωρίδης, Mάνος Σταυρουλάκης, Ξανθούλα Καρανίκα, Πάνος Λιαπόπουλος, Θανάσης Βακαλιός, Νίκος Στεφανής, Αναστάσιος Κακατσάκης, Κατερίνα Επιτροπάκη, Γιάννης Λύχρος <br /><strong><span style="color:#ff0000;">Όσοι επιθυμούν να υπογράψουν τη διαμαρτυρία να στείλουν e-mail στο:<br />manvas│at│otenet.gr </span></strong></span></span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;"><strong><span style="font-size:78%;color:#ff0000;"></span></strong></span></div><div align="left"><span style="color:#000000;"><span style="font-size:85%;">O ευρωβουλευτής του ΣΥN <strong>Δημήτρης Παπαδημούλης</strong> μας έστειλε την ακόλουθη δήλωση:<br /><span style="font-family:georgia;">«O γνωστός ακραίος κήρυκας της μισαλλοδοξίας κ. Γιανναράς, για μια ακόμη φορά υπερβαίνει τα εσκαμμένα και προκαλεί. H πρότασή του να τεθούν εκτός νόμου ο ΣΥΡΙZA και το KKΕ και μάλιστα στο... όνομα του Συντάγματος και της Δημοκρατίας, αποδεικνύει ότι ο θεολόγος κ. Γιανναράς δεν έχει το Θεό του! <span style="color:#000099;">Αναμένω από τη Διεύθυνση της <em>Καθημερινής</em> να διαχωρίσει τη θέση της εφημερίδας από αυτές τις ακραία αντιδημοκρατικές κραυγές</span>».</span></span></span></div><div align="left"><span style="font-family:georgia;font-size:85%;">Επίσης παραθέτω τις δηλώσεις </span></div><div align="left"><span style="font-family:georgia;font-size:85%;">Του βουλευτή του ΣΥΝ </span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:georgia;"><strong>Μιχάλη Παπαγιαννάκη:<br /></strong>«Ο κ. Χ. Γιανναράς, δια της επαναλήψεως και της παραμυθίας, καλλιεργεί το εξωφρενικό ως… κοινότοπο. Ανοίγει όντως δρόμους!».<br />Του μέλους της Π.Γ. του ΣΥΝ</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:georgia;"><strong> Γιάννη Μπαλάφα:<br /></strong>«Ο κ. Γιανναράς, με αφορμή την πρόσφατη κρίση στον πανεπιστημιακό χώρο, προχώρησε σε αυθαίρετες εκτιμήσεις και προτάσεις του τύπου “<em>προσφυγή σε δημοψήφισμα, προκειμένου να αποφασίσει ο λαός για την τύχη των φασιστικής αυθαιρεσίας κομμάτων</em>”, αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.<br />Το αντιδημοκρατικό παραλήρημα του κ. καθηγητή δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, πρέπει να καταδικαστεί σαν σύμπτωμα μιας βαθειάς αναχρονιστικής νοοτροπίας θεοκρατικού τύπου, που φιλοδοξεί να μας γυρίσει στην εποχή του Μεταξά και της χουντικής επταετίας».<br />Του <strong>Σπύρου Λυκούδη</strong>, μέλους της Π.Γ. του ΣΥΝ, νομαρχιακού συμβούλου Αθηνών:<br />«Η Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών του Χρήστου Γιανναρά δεν πρέπει απλώς να μας θέσει εκτός νόμου. Πρέπει να μας μαζέψει και να μας στείλει στα ξερονήσια να ανανήψουμε».</span></span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-39758978602971982892008-06-07T14:33:00.000-07:002008-06-08T09:44:22.396-07:00Η βαρβαρότητα της Ελληνοχριστιανικής «Δικαιοσύνης»<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrmcCoRRjsz2ehh__S-5785rVxXE_U29fWiMp4EpGdSQvZ5kVHdvOMwtOL99gaBSdCCyxwEKFLqhnyBzRDFpEd1zHUSd79zYkI6CSerCIJLmIgYyilWhrzilqgR8QK5_GPTE8R/s1600-h/2008.06.07+GAVALAS.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5209257767265970546" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrmcCoRRjsz2ehh__S-5785rVxXE_U29fWiMp4EpGdSQvZ5kVHdvOMwtOL99gaBSdCCyxwEKFLqhnyBzRDFpEd1zHUSd79zYkI6CSerCIJLmIgYyilWhrzilqgR8QK5_GPTE8R/s320/2008.06.07+GAVALAS.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">Με δισέλιδη συνέντευξή του στην «<em>Α1</em>», εφημερίδα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο πρόεδρος πρωτοδικών Δημήτριος Γαβαλάς υπεραμύνεται της αποφάσεώς του για την απόσυρση του βιβλίου της Έρσης Σωτηροπούλου. Το όργανο του ΛΑ.Ο.Σ. μάλιστα τονίζει: <span style="color:#000066;"><span style="color:#000066;">«</span><em>Η δικαστική απόφαση με την οποία διατάσσεται η προσωρινή απόσυρση του μυθιστορήματος από τις σχολικές βιβλιοθήκες είναι μνημείο ελληνοχριστιανικού λόγου και θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία</em>».</span> Ο ίδιος, εκτός διαφόρων ακροδεξιών απόψεων, επαναλαμβάνει τα <strong>παρανοϊκά </strong>επιχειρήματά του, ότι αφού «κάποτε με το εφάπαξ αγόραζες σπίτι και σήμερα ούτε την πόρτα», κι αφού «ο ελληνικός λαός σήμερα στενάζει από την ακρίβεια», κι αφού «τα κορίτσια της ανατολικής Ευρώπης [] σήμερα δυστυχώς εργάζονται στους οίκους ανοχής και στα μπαρ της Δυτικής Ευρώπης», άρα ορθώς απαγόρευσε το βιβλίο της Σωτηροπούλου!<br /><strong>Αυτός ο άνθρωπος εξακολουθεί να δικάζει, να κρίνει ζωές και περιουσίες ανθρώπων, από δήθεν «πατριωτική θέση» και ως… αντιστεκόμενος στη Νέα Τάξη! Ποιος πολίτης μπορεί να έχει την παραμικρή εμπιστοσύνη στην κρίση του ακόμη και για ασήμαντη τροχαία παράβαση;</strong> Δεν θα έπρεπε πάντως να διώκεται πειθαρχικά για καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων, γιατί έτσι το πιθανότερο είναι ότι γλίτωσαν έντιμοι άνθρωποι από την ορθή του κρίση, οι οποίοι αλλιώς θα πλήρωναν τις αντιλήψεις του περί των «εγκλημάτων» των δειλών συμμάχων εις βάρος των… γενναίων ναζί.<br />Αντέγραψα και παραθέτω ολόκληρο το <strong>νέο μνημείο εθνοσωτήριου ελληνοχριστιανικού λόγου, μνημείο Χυδαιότητας και Βαρβαρότητας της Ελληνοχριστιανικής «Δικαιοσύνης»,</strong> δηλαδή τη συνέντευξη του δικαστή Γαβαλά σε άγνωστο συντάκτη της εν λόγω εφημερίδας:<br /><strong><br /><span style="color:#3333ff;"><span style="font-size:130%;">«Ζιγκ ζαγκ» στη χυδαιότητα μέσα στις σχολικές βιβλιοθήκες</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">Αποκλειστική συνέντευξη στην Α1 του θαρραλέου δικαστή Δημήτρη Γαβαλά που διέταξε την απόσυρση του βιβλίου με τις βωμολοχίες</span></span><br /></strong><br /><span style="font-family:times new roman;font-size:100%;">Είμαστε στον απόηχο μιας δικαστικής απόφασης, για απόσυρση του μυθιστορήματος της Έρσης Σωτηροπούλου «Ζιγκ Ζαγκ στις νεραντζιές» από τις σχολικές βιβλιοθήκες.<br />Πράγματι αυτό είναι γεμάτο από χυδαίες λέξεις (γαμώ, μαλάκα, χέσε μας κ.λπ.), ενώ στην σελ. 18 μαθαίνουμε ότι «ο πυρετός φτιάχνει την καλύτερη μαστούρα», ότι «το πιο άγριο σεξ γίνεται μέσα στο χειρουργείο» και ότι ο ήρωας του βιβλίου «μια φορά μέσα στην εντατική είχε δει ένα δικέφαλο πέος»! Η δικαστική απόφαση με την οποία διατάσσεται η προσωρινή απόσυρση του μυθιστορήματος από τις σχολικές βιβλιοθήκες είναι μνημείο ελληνοχριστιανικού λόγου και θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία.<br />Δέχεται ότι και μία απλή ανάγνωση του «Ζιγκ Ζαγκ στις νεραντζιές» πείθει τον αναγνώστη ότι περιέχει κείμενα πορνογραφικά και χυδαία, με συχνή χρήση βωμολοχιών και αισχρών εκφράσεων, που δεν έχουν τίποτε το παιδαγωγικό.<br />Ακολούθως, αποδεικνύει με επιχειρήματα ότι οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» κοροϊδεύουν τον κόσμο και ότι αυτό που εκείνοι εννοούν ως πρόοδο είναι στην πραγματικότητα οπισθοδρόμηση. Στην συνέχεια εκτιμά ότι η ιστορική αλήθεια αποκρύπτεται στην εποχή μας, διότι αποκρύπτονται τα εγκλήματα των Εβραίων εναντίον των Παλαιστινίων και παρουσιάζονται μόνο αυτά των Γερμανών εναντίον τους!<br />Τέλος, καταγγέλλει τους ψευτοκουλτουριάρηδες που μιλούν και γράφουν απαξιωτικά και περιφρονητικά για τους βασιλείς, ενώ επιμελώς αποκρύπτουν ότι τα κράτη με τις καλύτερες κοινωνικές παροχές σήμερα είναι «βασιλευόμενες Δημοκρατίες», όπως η Σουηδία, η Νορβηγία και η Δανία.<br />Θεωρήσαμε λοιπόν, ότι αξίζει τον κόπο να δούμε από πρώτο χέρι το σκεπτικό με το οποίο ο δικαστής κ. Δημήτρης Γαβαλάς εξέδωσε την απόφασή του. Ζητήσαμε λοιπόν και είχαμε από αυτόν την συνέντευξη που ακολουθεί:<br /><br /><em>– Τι σας ώθησε να γράψετε, την απόφαση που διέταξε την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της Έρσης Σωτηροπούλου «Ζιγκ - Ζαγκ στις Νεραντζιές»;</em><br />– «Η αγάπη μου για τα παιδιά, άλλωστε το αναφέρω στο σκεπτικό της αποφάσεώς μου, ότι πριν γίνω δικαστής, ήμουν καθηγητής κοινωνιολογίας και σαν εκπαιδευτικός ένιωθα την ανάγκη προστασίας των παιδιών από άσεμνα κείμενα και βωμολοχίες».<br /><em>– Η προσωρινή απαγόρευση του βιβλίου, έγινε από εσάς κ. πρόεδρε αυτεπαγγέλτως;</em> </span></span><br /><div><span style="font-size:78%;"><span style="font-family:times new roman;font-size:100%;">– «Όχι αυτεπαγγέλτως, αλλά κατόπιν αιτήσεως γνωστού δικηγόρου, ο οποίος ως Έλλην πολίτης, υπέβαλε την σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητούσε την προσωρινή απαγόρευση - απόσυρση του βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες μέχρι να εκδικασθεί η τακτική αγωγή του και την οποία υπόθεση δίκασα κατόπιν κληρώσεως, όπως γίνεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών».<br /><em>– Η προσωρινή απόσυρση του βιβλίου, που διέταξε η απόφασή σας, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, το περιμένατε αυτό;</em><br />– «Φυσικά και το περίμενα μετά πλήρους βεβαιότητος και αυτή η επίθεση με τιμά ιδιαίτερα, αφού ο Τύπος και γενικά όλοι μας πολεμάμε ό,τι υπολογίζουμε και ποτέ ό,τι περιφρονούμε. Επί παραδείγματι η “Ελευθεροτυπία” αφιέρωσε μια πρωτοσέλιδη στήλη και δύο σελίδες κατηγορώντας την απόφασή μου. Επίσης το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου που πρόσκειται στην Αριστερά και Κεντροαριστερά επιτέθηκε στην απόφασή μου. Επαναλαμβάνω ότι αυτό το θεωρώ τιμή μου. Βέβαια υπήρξαν και εφημερίδες που έγραψαν για γενναία απόφαση από δικαστή με πατριωτική θέση. Ανάμεσα σ’ αυτούς και η εφημερίδα σας. Άλλωστε με τιμά το γεγονός, ότι ο απλός κόσμος που συναντώ στο δρόμο, που άκουσε στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο και διάβασε στις εφημερίδες για την απαγόρευση αυτή μου σφίγγει το χέρι και μου εκφράζει τα συγχαρητήριά του και τις ευχαριστίες του που η δικαστική αρχή ασχολήθηκε θετικά με την προστασία των παιδιών που βάλλονται πανταχόθεν από άσεμνες φωτογραφίες και κείμενα».<br /><br /><strong>Η επίθεση κατά των δικαστών</strong><br /><br /><em>– Δεν σας πείραξε που πολλές εφημερίδες έγραψαν εναντίον σας;</em><br />– «Όχι μόνον δεν με ενόχλησε, αλλά αντιθέτως με ευχαρίστησε και με ικανοποίησε ηθικά η επίθεση μερίδας του Τύπου, άλλωστε ο Τύπος πολλές φορές επιτίθεται σε ορθότατες ενέργειες των λειτουργών της Δικαιοσύνης».<br /><em>– Γνωρίζετε να μας αναφέρετε, τέτοια παραδείγματα;</em><br />– «Φυσικά, πρόσφατο παράδειγμα είναι ότι μερίδα του Τύπου και μάλιστα τυγχάνει να είναι οι ίδιες εφημερίδες που επιτέθηκαν και σε μένα, επιτέθηκαν πρόσφατα και στον κορυφαίο εισαγγελικό λειτουργό και πανθολογουμένως έγκριτο νομικό αξιότιμον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γεώργιο Σανιδά, για την ορθότατη στάση που τήρησε όσον αφορά τον γάμο των ομοφυλοφίλων στην Τήλο. Δηλαδή, πού θα καταλήξουμε; Ότι ο κ. Εισαγγελέας πριν από την επιβεβλημένη από το Σύνταγμα, τους νόμους και το ύψιστο λειτούργημά του ενέργεια, έπρεπε να ζητήσει την έγκριση του Τύπου και των δημοσιογράφων; Είναι άλλωστε απόλυτα φυσικό η ορθότατη από ηθικής, κοινωνικής και νομικής απόψεως θέση του κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου που τίμησε ολόκληρο τον εισαγγελικό κλάδο, να προκαλέσει τις αντιδράσεις των οπαδών της διαφθοράς, του αμοραλισμού, της ανηθικότητας και κυρίως της ανωμαλίας».<br /><em>– Επανερχόμενοι στη δική σας απόφαση προσωρινής αποσύρσεως του βιβλίου, κατηγορηθήκατε για λογοκρισία. Τι έχετε να πείτε;</em><br />– «Εάν απαγόρευα το βιβλίο από τα βιβλιοπωλεία, σαφώς θα ήταν πράξη λογοκρισίας. Εγώ όμως το απαγόρευσα, όχι από τα βιβλιοπωλεία, αλλά από τις σχολικές βιβλιοθήκες, όπως θα απαγόρευα και ένα βιβλίο που θα ωθούσε τα παιδιά στο έγκλημα ή στα ναρκωτικά, θα ήταν και τότε λογοκρισία;».<br /><em>– Κατηγορηθήκατε ότι με το σκεπτικό της αποφάσεώς σας, πολιτικολογήσατε και μάλιστα η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» έγραψε στο πρωτοσέλιδο για ακροδεξιό παραλήρημα. Εσείς τι λέτε επ’ αυτού;</em><br />– «Παραλήρημα δεν περιέχει η απόφαση, αλλά το συγκεκριμένο άρθρο της εφημερίδας. Όσον αφορά το θέμα, αν πολιτικολόγησα, πράγμα ασφαλώς απαράδεκτο για δικαστή, θα σας αναφέρω τα ακόλουθα: Η πολιτική επιστήμη, την οποία σημειωτέον σπούδασα στο Παν/μιο Αθηνών, πριν σπουδάσω νομικά, μας διδάσκει ότι σε κάθε πράξη και σε κάθε λέξη μας, μπορούμε να αποδώσουμε πολιτική διάσταση.<br />Το ότι αναφέρω μέσα στο σκεπτικό της αποφάσεώς μου, ότι τα κράτη με βασιλευομένη Δημοκρατία, όπως η Δανία, η Αγγλία, η Ολλανδία, η Σουηδία κ.λπ. έχουν καλύτερη κοινωνική πολιτική από τα κράτη της Προεδρευομένης Δημοκρατίας, δεν αποτελεί πολιτική άποψη, αλλά μια απλή διαπίστωση της πραγματικότητας.<br />Όπως άλλωστε την πραγματικότητα αναφέρω στην απόφασή μου, όταν γράφω ότι τα κορίτσια της ανατολικής Ευρώπης, κάποτε επί σοσιαλιστικών καθεστώτων εργαζόντουσαν στα εργοστάσια της Ρωσίας και της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ σήμερα δυστυχώς εργάζονται στους οίκους ανοχής και στα μπαρ της Δυτικής Ευρώπης.<br /><br /><strong>Τα πραγματικά εγκλήματα</strong><br /><br /><em>– Γράψατε για τα εγκλήματα των «ΣΥΜΜΑΧΩΝ». Τι εννοείτε;</em><br />– «Εννοώ ότι οι Γερμανοί για τα εγκλήματά τους δικάστηκαν και τιμωρήθηκαν, ενώ οι “σύμμαχοι” για τα εγκλήματά τους, π.χ. τον βομβαρδισμό των αμάχων στη Δρέσδη, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά ούτε δικάστηκαν, όπως άλλωστε οι Εβραίοι δεν δικάστηκαν ποτέ για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους κατά των Παλαιστινίων.<br />Εξάλλου όλοι γνωρίζουμε ότι οι Αγγλοαμερικανοί βομβάρδισαν και ισοπέδωσαν την ομόδοξη και φίλη της Ελλάδος Σερβία, αλλά ο πατριώτης Μιλόσεβιτς δικάστηκε σαν εγκληματίας».<br /><em>– Η μάχη του «Στάλιγκραντ» που κατά την διατυπωθείσα στην απόφαση άποψή σας, μας ελευθέρωσε από τους Γερμανούς, τα πολλά διαζύγια χωρίς εύλογη αιτία και τα παιδιά, που όπως γράφετε στην απόφασή σας κάποτε έτρωγαν σπιτικό φαγητό και τώρα τρώνε έτοιμα και επιβλαβή φαγητά, τι σχέση έχουν με την απαγόρευση - απόσυρση του βιβλίου;</em><br />– «Σαν πρώτη άποψη, φαίνεται, τονίζω “φαίνεται”, να μην έχουν σχέση. Όμως έχουν βαθύτερη σχέση με κάποιες αντιλήψεις που υπάρχουν στην εποχή μας με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, την παγκοσμιοποίηση που σαν οδοστρωτήρας θέλει να ισοπεδώσει θρησκεία, πατρίδα, παραδόσεις, ήθη και έθιμα, επίσης τον διεθνή καπιταλισμό και την ψευτοκουλτούρα, οι οπαδοί των οποίων πολέμησαν και κατηγόρησαν όπως άλλωστε ανέμενα με βεβαιότητα, την απόφασή μου».<br /><em>– Μήπως γράφοντας όλα αυτά, επεκταθήκατε περισσότερο από όσο έπρεπε;</em><br />– «Έγραψα λιγότερα από όσα έπρεπε. Άλλωστε έπρεπε να αντιμετωπίσω την αναμενόμενη, όπως σας είπα, αντίδραση των οπαδών της Νέας Τάξης και της κακώς εννοούμενης κουλτούρας».<br /><br /><strong>Τι προσδιορίζει το άσεμνο</strong><br /></span><em><br /><span style="font-family:times new roman;font-size:100%;">– Το βιβλίο είναι άσεμνο;</span></em></span><span style="font-family:times new roman;"><br />– «Περιέχει άσεμνες φράσεις, οι οποίες δεν προσιδιάζουν στο λεξιλόγιο των παιδιών. Σημειωτέον ότι ο χαρακτηρισμός ως ασέμνου ενός κειμένου, δεν είναι αυστηρό έργο νομικού, αφού η έννοια του άσεμνου είναι αόριστη νομική έννοια, στην οποία υπεισέρχονται παράμετροι και κριτήρια εξωνομικά όπως θρησκευτικά, κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά κ.λπ.».<br /><em>– Επεκταθήκατε όμως και σε οικονομικά θέματα.</em><br />– «Φυσικά, τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους και θα σας ρωτήσω, αφού μου δίνετε την ευκαιρία, είναι ψέμα αυτό που αναφέρω στην απόφασή μου, ότι κάποτε στην Ελλάδα με το “εφ’ άπαξ” αγόραζες σπίτι, και τώρα με το “εφ’ άπαξ” δεν αγοράζεις ούτε την πόρτα;». Είναι ψέμα ότι ο ελληνικός λαός σήμερα στενάζει από την ακρίβεια;».<br /><em>– Βλέπετε κάτι μεμπτό στην απόφασή σας;</em><br />– «Δεν υπάρχει τίποτε αλάνθαστο, αλλά θα ήθελα να επισημάνω στους επικριτές μου το ακόλουθο: Ας ερευνήσουν με επιμέλεια να εντοπίσουν και να ανακαλύψουν έστω και ένα ψέμα στο κείμενο της αποφάσεώς μου ή κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».<br /><em>– Αναφέρετε στην απόφασή σας, ότι δύο έγκριτες εφημερίδες όπως η «ΕΣΤΙΑ» και ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» δεν περιέχουν πορνογραφικά κείμενα. Μήπως πρέπει να διαβάζουμε μόνο «ΕΣΤΙΑ» και «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»;</em><br />– «Φυσικά και πρέπει να διαβάζουμε τα πάντα. Υπάρχουν και άλλες εφημερίδες που δεν περιέχουν πορνογραφίες. Όμως επέλεξα τις δύο προαναφερόμενες εφημερίδες για να επισημάνω ότι η πολιτική ιδεολογία και η δημοσιογραφία πρέπει να είναι σοβαρή και απαλλαγμένη από βωμολοχίες. Άλλωστε είναι γεγονός ότι οι δύο παραπάνω εφημερίδες, δηλαδή η “ΕΣΤΙΑ” και ο “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ”, μολονότι ανήκουν σε εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες, εν τούτοις έχουν κοινό σημείο την πολιτική σοβαρότητα και την απουσία ασέμνων φωτογραφιών και πορνογραφικών κειμένων».<br /><br /><strong>Ωμή επέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης</strong><br /><br /><em>– Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. πρόεδρε, ζήτησε την πειθαρχική δίωξή σας;</em><br />– «Δεν το γνωρίζω επίσημα. Αλλά διάβασα σε πρωτοσέλιδο της “ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ” ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε τον πειθαρχικό μου έλεγχο».<br /><em>– Αυτό αποτελεί επέμβαση της Εκτελεστικής εξουσίας στη Δικαστική;</em><br />– «Εάν αυτό δεν αποτελεί επέμβαση, τότε τι αποτελεί;».<br /><em>– Τι γνώμη έχετε για τον υπουργό Δικαιοσύνης;</em><br />– «Εξακολουθώ να έχω την καλύτερη γνώμη, άλλωστε ουδείς είναι αλάνθαστος».<br /><em>– Θα υπάρξει για εσάς υπηρεσιακή συνέπεια λόγω της αποφάσεώς σας για την απόσυρση του βιβλίου;</em><br />– «Αυτό θα μας το δείξει το άμεσο και προσεχές μέλλον».<br /><em>– Ακούστηκε ότι έχετε καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων, είναι αλήθεια;</em><br />– «Όπως πολλοί δικαστές, είχα και εγώ στο παρελθόν καθυστερήσεις. Όμως από τον Ιανουάριο του 2008 δεν έχω ουδεμία καθυστέρηση».<br /><em>– Οποιαδήποτε πειθαρχική τιμωρία σας στο μέλλον, για προγενέστερες καθυστερήσεις μήπως θα έχει μοναδική αιτία την έκδοση της επίμαχης αποφάσεώς σας και την παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης;</em><br />– «Αυτό το αφήνω στην κρίση σας. Το μόνο που θα σας πω είναι, ότι τις πειθαρχικές τιμωρίες των δικαστών, τις αποφασίζει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, στην κρίση του οποίου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη».<br /><em>– Η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου εξηγέρθηκε κατά της αποφάσεώς σας. Τι έχετε να πείτε;</em><br />– «Η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου δεν είναι υποχρεωμένη να απολογηθεί για το έργο της, όπως ακριβώς και ο δικαστής δεν είναι υποχρεωμένος να απολογηθεί για την απόφασή του και για την κρίση του».<br /><em>– Τελικά, το βιβλίο έπρεπε να αποσυρθεί;</em><br />– «Φυσικά και έπρεπε να αποσυρθεί. Το βιβλίο αυτό δεν εμπλουτίζει το λεξιλόγιο των παιδιών, αλλά τα ωθεί σε βωμολοχίες, με μια λέξη το βιβλίο αυτό δεν ωφελεί τα παιδιά, για τα οποία κατάλληλα βιβλία δεν είναι απλώς τα λογοτεχνικά κείμενα, αλλά τα βιβλία της παιδικής λογοτεχνίας. Όλοι ανεξαιρέτως οι παιδαγωγοί όπως ο Pestalozzi και πάνω από όλους ο θεάνθρωπος XPΙCTOC, ορίζει ότι πρέπει να προστατεύουμε τις αγνές παιδικές ψυχές, τις οποίες ανήγαγε σε πρότυπα για τους μεγάλους».<br /><em>– Εάν τώρα ξαναδικάζατε την υπόθεση αυτή, τι απόφαση θα εκδίδατε;</em><br />– «Θα αποφάσιζα το ίδιο, θα διέταζα την απόσυρση του βιβλίου, αλλά στο σκεπτικό της αποφάσεως θα έγραφα ακόμη περισσότερα».<br />εφημ. <em>ΆλφαΕΝΑ,</em> φ. 423, 7-8.6.2008, σσ. 12-13</span></div><div><span style="font-family:Times New Roman;"></span></div><br /><div><span style="font-family:Times New Roman;color:#000099;">Προς τέρψιν των αναγνωστών παραθέτω φωτογραφικά την επόμενη σελίδα της εν λόγω "πατριωτικής" εφημερίδας όπου κάποιο στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ. (που δηλώνει διεθνολόγος!) γράφει για τον "<em>Θρύλο των ΕΛΛ</em>" και πώς έφεραν τον πολιτισμό και την τεχνολογία σε όλο τον κόσμο, ιδίως στην Αμερική χιλιάδες χρόνια προ Χριστού. Κάντε κλικ για να διαβάσετε το ευθυμογράφημα αυτό:</span></div><div><span style="font-family:Times New Roman;"></span></div><div><span style="font-family:Times New Roman;"></span></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6gaEP3u9uHP4zT4m2y0aQpfRDQxID1boBvQ83wRx_SLu5vWSvtqRnowzQYH5PR1PUs9lmZ1Gs-q7cQvcPw7z0P68JXf4MSdFJOwwjldecWeJmH-vC7xr8QU2fqddAhbXGUbvn/s1600-h/2008.06.07+ELL.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5209548579899195474" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6gaEP3u9uHP4zT4m2y0aQpfRDQxID1boBvQ83wRx_SLu5vWSvtqRnowzQYH5PR1PUs9lmZ1Gs-q7cQvcPw7z0P68JXf4MSdFJOwwjldecWeJmH-vC7xr8QU2fqddAhbXGUbvn/s320/2008.06.07+ELL.jpg" border="0" /></a><br /><div></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-11416856653816111692008-05-03T04:36:00.000-07:002008-05-04T13:37:52.412-07:00Όλη η δικογραφία της βάρβαρης δικαστικής απόφασης<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdcA3iRp6wOHniN1ktJ-BVQ5eN98U2qnsnJmmcWuiL2p3XhiM1j0xAmyaKK-mcBWyXOqrTPVZXMod6cw-vVTACyyKNR4Qo9HsCG77nxwUqVmQ-l0Oyd04N13pxWnSKmiKqBnyz/s1600-h/OMOFYLOFILON+k.a.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5196115421678495922" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" height="90" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdcA3iRp6wOHniN1ktJ-BVQ5eN98U2qnsnJmmcWuiL2p3XhiM1j0xAmyaKK-mcBWyXOqrTPVZXMod6cw-vVTACyyKNR4Qo9HsCG77nxwUqVmQ-l0Oyd04N13pxWnSKmiKqBnyz/s400/OMOFYLOFILON+k.a.jpg" width="430" border="0" /></a><br /><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"><strong><span style="color:#ff0000;">[Ενημέρωση 4.5.2008.</span> <span style="color:#006600;">Ο υπουργός Δικαιοσύνης με επιστολή του προς τον προϊστάμενο της Επιθεώρησης Δικαστών αρεοπαγίτη Δ. Κυριτσάκη, υπενθυμίζει ότι ήδη στο Ανώτατο Δικαστήριο εκκρεμεί ερώτηση εις βάρος του συγκεκριμένου δικαστή για οριστική παύση του, λόγω καθυστερήσεως αποφάσεων και αμέλειας. </span></strong><a href="http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=896551&lngDtrID=244"><strong>Ο Σωτήρης Χατζηγάκης ζητά από τον κ. Κυριτσάκη τις απαραίτητες αξιολογήσεις του σκεπτικού της απόφασης και τις δικές του ενέργειες</strong></a><strong><span style="color:#ff0000;">].</span></strong></span></div><div><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;">Επειδή ακόμη δεν έγινε κάτι για να ανατραπεί </span><a href="http://greek-orthodoxy.blogspot.com/2008/04/blog-post_15.html"><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;">η εξωφρενική δικαστική απόφαση</span></a><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"> του ομοϊδεάτη του Κ. Πλεύρη δικαστή Δημητρίου Γαβαλά για την διαταγή απόσυρσης του βιβλίου <strong>«<em>Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές</em>».</strong> Επειδή συνεργάτες του υπουργού της Δικαιοσύνης διοχέτευσαν στον Τύπο ότι θα πάρει μέτρα «<em>κυρίως επειδή η δική του υπουργική θητεία κινδυνεύει να στιγματιστεί από την απαγόρευση ενός βιβλίου</em>», λες και είναι προσωπικό το θέμα. Επειδή διοχετεύουν ότι «</span><a href="http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20080503&nid=8386702&sn=&spid=876"><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"><em>Μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα το πλήρες περιεχόμενο της απόφασης έφθασε στα χέρια του υπουργού</em></span></a><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;">» <span style="color:#ff0000;"><strong>(την είχα στείλει με e-mail προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης στις 15.4.2008, ώρα 7:52) </strong></span><span style="color:#000000;">και</span><span style="color:#000000;"> </span>θα στείλει, λέει, «<em>σκληρή επιστολή προς τον αρχιεπιθεωρητή των δικαστών κ. Δημ. Κυριτσάκη</em>» αντί να ασκήσει τις κατά το άρθρο 91 του Συντάγματος αρμοδιότητές του.</span><br /><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;">Επειδή είναι εξαιρετικά χρήσιμο να γνωρίζει κανείς ποια επιχειρήματα έκανε δεκτά ο εν λόγω δικαστής, παραθέτω ολόκληρη την Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων του Κ. Πλεύρη η οποία κατατέθηκε αντ’ αυτού από τον γιο του Θάνο (νυν βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.), καθώς και το Σημείωμα με τις Προτάσεις του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου και τις Προτάσεις του νομικού εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου. Διατηρούνται η μορφή, η ορθογραφία και η στίξη. </span><a href="http://666storage.blogspot.com/2008/05/blog-post.html"><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"><strong>Όλη τη δικογραφία θα τη βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.</strong></span></a><span style="font-family:times new roman;font-size:78%;"><strong> </strong></span><br /><span style="font-family:times new roman;"><span style="font-size:78%;">Σημειώνω μόνο τη φράση του Κ. Πλεύρη η οποία θα αρκούσε για να απορρίψει ένας σοβαρός δικαστής την αίτησή του: </span></span></div><div><span style="font-family:times new roman;"><strong><span style="color:#ff0000;">«<em>Έστω κι αν έλαβε κρατικό βραβείο, μάλλον από επιτροπήν ομοφυλοφίλων, πορνών κι’ άλλων ανηθίκων στοιχείων</em>».</span></strong> </span></div><div><span style="font-family:times new roman;"><span style="font-size:78%;"><span style="color:#3333ff;">Μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν οι: Γιάννης Παπακώστας, Δημήτρης Αγγελάτος, Κατερίνα Κωστίου, Αλέξανδρος Αργυρίου, Μάριος Μαρκίδης, Δημήτρης Νόλλας, Στρατής Χαβιαράς και Στρατής Πασχάλης.</span> Κι όμως, ο δικαστής Γαβαλάς ανταποκρίθηκε σε όλα τα επιχειρήματα του Κ. Πλεύρη, πολλές φορές υπερθεματίζοντας κιόλας, στην κατάφωρα αντισυνταγματική απόφασή του. Πρέπει όμως να ελεγχθεί διότι παρέλειψε να διαμαρτυρηθεί για την μη τήρηση ορισμένων αγνών παραδόσεων όπως η τιμή της αδελφής αλλά και για την αύξηση της τιμής του μπακαλιάρου. (Δεν θα παραλείψω κι εγώ λοιπόν να ξαναδώ το Banksy's Justice statue στις ιστοσελίδες του BBC – για τη Βρετανική Δικαιοσύνη ασφαλώς).</span> </span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-28665441033783538992008-04-15T07:54:00.000-07:002008-06-08T00:42:42.363-07:00Ολόκληρη η απόφαση της ντροπής<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBezTEes1UbJshIuEq2ADdzjuUvd0-DFsiFfN3uDCFzvGAiHdHNoubdu1W5r8oHsNpuJHvaD1QcdzZO43LZfVnhz1_CdqoTo0X_yxqxNLf0OPjRxfeOPqmiC5X1EuWXj9Xe6qy/s1600-h/zigzag_Page_6.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5195322544945850498" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBezTEes1UbJshIuEq2ADdzjuUvd0-DFsiFfN3uDCFzvGAiHdHNoubdu1W5r8oHsNpuJHvaD1QcdzZO43LZfVnhz1_CdqoTo0X_yxqxNLf0OPjRxfeOPqmiC5X1EuWXj9Xe6qy/s320/zigzag_Page_6.jpg" border="0" /></a><strong>Απόφαση 511/18-1-08</strong><br /><span style="font-size:78%;"></span><div><br /><div><span style="font-size:78%;">12.ΑΑ: ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (εισαγωγική σκέψη)<br />Δικάσιμος: 1-8-2007<br />Δικαστής: Δημήτριος Γαβαλάς<br />Διάδικοι: Κων/νος Πλεύρης </span></div><span style="font-size:78%;"><div><br /><strong>ΚΑΤΑ </strong></div><strong><br /><div></strong>1) Ελληνικού Δημοσίου<br />2) Μαριέττας Γιαννάκου<br />3) Γεωργίου Βουλγαράκη<br /><br />Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 731, 732 και 692 παρ.4 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει, ως ασφαλιστικό μέτρο, κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέτρο που επιβάλλεται από τις περιστάσεις και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ή τη διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα τηρηθεί ο κανόνας της διάταξης του άρθρου 692 παρ. 4, με την οποία ορίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση. Σκοπός δηλαδή των ασφαλιστικών μέτρων είναι να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η επίδικη σχέση και όχι να κριθεί οριστικά η έννομη σχέση, (βλ. Παρμ. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, (1985, σελ.270 επ.).<br />Με την υπό κρίση αίτηση ο αιτών εκθέτει ότι το βιβλίον της Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλον «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», ηγοράσθη από το Υπουργείο Πολιτισμού, διετέθη στις σχολικές βιβλιοθήκες και απεστάλη στον Ελληνισμό άλλων χωρών.<br />Ότι το βιβλίο αυτό έχει κείμενα πορνογραφικά και ακατάλληλα για τα παιδιά. Ζητά λοιπόν για τους αναφερόμενους στην κρινομένη αίτηση λόγους, να διατάξει το Δικαστήριο την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του ως άνω βιβλίου, μέχρις ότου εκδικασθεί η τακτική αγωγή του προς οριστική απόσυρση του παραπάνω βιβλίου. Η αίτηση αυτή παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμα στηριγμένη στις διατάξεις των άρθρων 682 §1, 683 έως 703, 732 και 693 §4 ΚΠολΔ, και πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, ερήμην των δευτέρας και τρίτου των καθ’ ων οι οποίοι κλήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα για την σημερινή δικάσιμο αλλά δεν εμφανίσθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου (βλ. υπ’ αριθμ. 7960/Γ/21-6-2007 και 79585/20-6-2007 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού στο Πρωτοδικείο Αθηνών Χρήστου Νικούδη).<br />Από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα έγγραφα, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα:<br />Το βιβλίο της Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλον «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές» αγοράσθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και διετέθη στις σχολικές βιβλιοθήκες. Επίσης το βιβλίο αυτό απεστάλει (sic) και σε Έλληνες του Εξωτερικού. Το βιβλίο αυτό, όπως προκύπτει και από μία απλή ανάγνωσή του, <span style="color:#000099;">περιέχει σαφώς κείμενα πορνογραφικά και χυδαία.<br />Τα αναφερόμενα στην αίτηση, αποσπάσματα του βιβλίου, είναι κείμενα που βρίθουν από βωμολοχίες και αισχρές εκφράσεις.<br /></span>Το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου κάθε άλλο παρά παιδαγωγικό είναι. <span style="color:#000099;">Τα κείμενα του βιβλίου αυτού δεν έχουν σχέση με την λογοτεχνία αλλά με την πορνογραφία.</span> Οι παιδικές ψυχές πρέπει να έρχονται σε επαφή όχι απλώς με την λογοτεχνία, αλλά με την παιδική λογοτεχνία, καθόσον κάποιο κείμενο μπορεί να έχει λογοτεχνική αξία δεν σημαίνει όμως ότι έχει και παιδαγωγική αξία.<br /><span style="color:#000099;">Η λογοτεχνία αναφέρεται σε ενήλικες, ενώ η παιδική λογοτεχνία αναφέρεται στις αγνές παιδικές ψυχές, που ο Θεάνθρωπος Χριστός τις ανέδειξε σε πρότυπο για τους ενήλικες με τη θεϊκή ρήση του «εάν δεν γίνετε σαν τα παιδιά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσετε».<br /></span>Στις σχολικές βιβλιοθήκες δεν πρέπει να υπάρχουν απλώς λογοτεχνικά βιβλία, αλλά παιδαγωγικά βιβλία που να συντελούν στην ηθική και πνευματική αγωγή των παιδιών και όχι απλώς το να τους παρέχουν ξερές γνώσεις καθόσον όπως έλεγε ο μεγάλος παιδαγωγός Pestalotsi [<em>σ. Μ.Β.: εννοεί τον J.H. Pestalozzi</em>]: «Προτιμώ παιδαγωγό με αγάπη για τα παιδιά παρά παιδαγωγό με τυπικές γνώσεις που δεν διαμορφώνουν την ψυχή των παιδιών».<br />Το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρ. 16 παρ2) αναφέρει ότι η παιδεία έχει σκοπόν την ηθική και πνευματική αγωγή των Ελλήνων <span style="color:#000099;">και την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως». Το επίδικο βιβλίο δεν συμβάλει στον παραπάνω Συνταγματικό σκοπό.<br />Το ότι το βιβλίο αυτό έλαβε κάποιο κρατικό βραβείο, αυτό δεν σημαίνει τίποτε, άλλωστε δεν έλαβε βραβείο παιδαγωγικής, αλλά κάποιο βραβείο που μάλλον δεν τιμά τα μέλη της επιτροπής αυτής. Η χυδαιότητα, η βωμολοχία και η πορνογραφία δεν πρέπει ποτέ να βραβεύεται και κυρίως να κοσμεί τις σχολικές βιβλιοθήκες. Η πορνογραφία πρέπει να καταδικάζεται οπουδήποτε και αν υπάρχει.<br /></span>Υπάρχουν έντυπα και έγκριτες εφημερίδες που κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα, που ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων δεν περιέχουν σχεδόν ποτέ άσεμνες φωτογραφίες, με κείμενα πορνογραφικά και χυδαία<span style="color:#000099;">. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι εφημερίδες «ΕΣΤΙΑ» και «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» οι οποίες στα κείμενά τους, ουδέποτε πορνογραφικές εκφράσεις ούτε αισχρές φωτογραφίες που διεγείρουν το γεννετήσιο ένστικτο.<br /></span>Τα σχολικά βιβλία οφείλουν να συντελούν στην ψυχοπνευματική καλλιέργεια των παιδιών και όχι να τα ωθούν στο να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις χυδαίες και πρόστυχες ή αλλιώς όπως λέγεται εκφράσεις του «πεζοδρομίου».<br />Επίσης τα σχολικά βιβλία πρέπει να είναι «απολιτικά» δηλαδή να μην έχουν καμμία όσον είναι δυνατόν πολιτική χροιά, θέσεις που διαπνέονται από φανατισμό και μισαλλοδοξία δεν πρέπει να υπάρχουν στα σχολικά βιβλία, <span style="color:#000099;">καθόσον ο αντιχριστιανισμός, ο αντιπατριωτισμός και ο αντικομμουνισμός δεν έχουν θέση στα σχολικά βιβλία.<br /></span><span style="color:#000099;">Τα σχολικά βιβλία πρέπει να εμπνέουν στα παιδιά την ηθική αγνότητα, την αγάπη για την θρησκεία και την πατρίδα,</span> απαλλαγμένα όμως τα ανωτέρω από πολιτικές και κομματικές ιδεολογίες και προκαταλήψεις, αφού άλλωστε<span style="color:#000099;"> η θρησκεία αφορά όλους τους ανθρώπους</span> ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων και η αγάπη για την πατρίδα δεν κάνει πολιτικές διακρίσεις.<br />Η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη, οφείλουν να προστατεύουν τα παιδιά από την ανηθικότητα και την διαφθορά των ενηλίκων.<br />Η αγάπη και η φροντίδα για την ψυχική προστασία των παιδιών, πρέπει να είναι πρωταρχικός σκοπός της παιδείας, κατά την ταπεινή άποψη του υπογράφοντος την παρούσα απόφαση Δικαστού, ο οποίος πριν γίνει δικαστής υπήρξε εκπαιδευτικός λειτουργός (καθηγητής κοινωνιολογίας).<br />Βεβαίως οι απόψεις για την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια και την ηθική διαφέρουν από λαό σε λαό, σύμφωνα με την κουλτούρα, τις παραδόσεις και τις κοινωνικές και ηθικές δομές τους.<br /><span style="color:#000099;">Διάφορες ομάδες ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται «προοδευτικοί» θεωρούν κάθε τι «παλαιό» ως «συντυρητικό» (sic) και «οπισθοδρομικό» και ονομάζουν τις απόψεις και τις ιδεολογίες που δεν σέβονται ως «σκοταδισμό» και «οπισθοδρόμηση».</span> Είναι εύκολο να υβρίζεις και να χαρακτυρίζεις άσχημα τις θέσεις και τις απόψεις που δεν συμφωνείς, είναι όμως δύσκολο να αποδείξεις την ορθότητα των απόψεων που υποστηρίζεις.<br />Αν ερευνήσουμε το παρελθόν και το παρόν τότε θα εξακριβώσουμε εάν έχουμε πρόοδο, τι είναι πρόοδος και τι συντελείται με την πάροδο των χρόνων και των αντιλήψεων.<br /><span style="color:#000099;">Κάποτε στην Ελλάδα, πριν από σαράντα χρόνια, με το «εφάπαξ» αγόραζες σπίτι, σήμερα δεν αγοράζεις ούτε την πόρτα του σπιτιού, και σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε το εφάπαξ, αυτό είναι πρόοδος;<br /></span>Κάποτε στην Ελλάδα είχε 80% δάσος, σήμερα έχουν καεί ολόκληρα πανέμορφα δάση όπως της Πεντέλης, του Ταίναρου, της Ολυμπίας, του Γράμμου και είναι σήμερα καμμένες εκτάσεις, αυτό είναι πρόοδος;<br /><span style="color:#000099;">Κάποτε οι περισσότεροι νέοι πήγαιναν στην Εκκλησία, για να πλησιάσουν την αλήθεια, η οποία δεν είναι ιδεολογία, ή οποιαδήποτε άλλη αντίληψη, αλλά αλήθεια, φως και ζωή είναι μόνον ο Κύριος Ημών Ιησούς ΧΡΙΣΤΟΣ, σήμερα η νεολαία καταλήγει στα αναμορφωτήρια και σαπίζει από την χρήση των ναρκωτικών αυτό είναι πρόοδος;<br /></span><span style="color:#000099;">Κάποτε η γυναίκα ασχολείτο κυρίως με την ανατροφή των παιδιών της σήμερα διαπαιδαγωγούν και ανατρέφουν τα παιδιά οι γκουβερνάντες και οι beisiter (sic). Αυτό είναι πρόοδος;<br />Κάποτε οι σύζυγοι δεν χώριζαν μολονότι υπήρχαν σοβαροί λόγοι, σήμερα χωρίζουν με το παραμικρό και χωρίς ουσιαστική αιτία. Αυτό είναι πρόοδος;<br /></span>Κάποτε τα παιδιά έτρωγαν σπιτικό φαγητό, τώρα τρώνε επιβλαβή έτοιμα και πλαστικά φαγητά. Αυτό είναι πρόοδος;<br />Κάποτε η ατμόσφαιρα, η θάλασσα και η φύση ήταν πεντακάθαρα, σήμερα είναι μολυσμένα αυτό είναι πρόοδος;<br /><span style="color:#000099;">Κάποτε τα παιδιά τιμούσαν την σημαία, σήμερα, ευτυχώς σε ελάχιστες περιπτώσεις καίνε την σημαία, αυτό είναι πρόοδος;<br />Κάποτε τα κορίτσια των Ανατολικών «πρώην σοσιαλιστικών χωρών» εργαζόντουσαν στα εργοστάσια, σήμερα εργάζονται στους οίκους ανοχής της Δυτικής Ευρώπης, αυτό είναι πρόοδος;<br /></span><strong><span style="color:#000099;">Σήμερα, διαστρέφονται και οι μεγαλύτερες ιστορικές αλήθειες και αποσιωπούνται πανθομολογούμενες πραγματικότητες, όπως επί παραδείγματι, μαθαίνουν τα παιδιά ότι τους Γερμανούς, οι οποίοι μόνοι τους, πολέμαγαν γενναία με όλο τον κόσμο, τους νίκησαν οι Αγγλοαμερικάνοι, οι οποίοι και στο άκουσμα της λέξεως «Γερμανοί» τρεπόντουσαν σε φυγή, ενώ η αναμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι εάν δεν υπήρχε το «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» θα ήταν ακόμη εδώ οι Γερμανοί. Σήμερα παίζονται κινηματογραφικές ταινίες για τα εγκλήματα των Γερμανών κατά των Εβραίων, αλλά αποκρύπτονται και αποσιωπούνται τα εγκλήματα των Εβραίων κατά των Παλαιστινίων, και τα εγκλήματα των «συμμάχων» κατά των Γερμανών, όπως πχ. στη Δρέσδη, όπου οι σύμμαχοι βομβάρδισαν και έκαψαν χιλιάδες γυναικόπαιδα.<br /></span></strong><span style="color:#000099;">Σήμερα όλοι οι «προοδευτικοί», «μοντέρνοι» και «ψευτοκουλτουριάρηδες» μιλούν και γράφουν απαξιωτικά και περιφρονητικά για τους βασιλείς και την βασιλευομένη Δημοκρατία,</span> ενώ επιμελώς αποκρύπτουν ότι τα κράτη με την καλλίτερη κοινωνική πολιτική και κοινωνικές παροχές όπως η Σουηδία, η Νορβηγία και η Δανία είναι «βασίλεια».<br />Κάποτε με χίλιες (1000) δραχμές αγόραζες τα πάντα, σήμερα με τρία (3) ευρώ τι μπορείς να αγοράσεις; Σήμερα, ο Ελληνικός λαός είναι βυθισμένος στα δάνεια, και στους τόκους των Τραπεζών (δάνειο για σπίτι, για αυτ/το, για σπουδές, εορτοδάνεια κλπ). Αυτή είναι οικονομική πρόοδος της κοινωνίας;<br />Τα παραπάνω σημειώθηκαν, σαν απάντηση του όρου «πρόοδος» και του χαρακτυρισμού «προοδευτικός», και εάν η σημερινή πραγματικότητα είναι η περιγραφόμενη παραπάνω τότε <span style="color:#000099;">σαφέστατα πρέπει να είμεθα κατά της αυτοαποκαλούμενης «προόδου», η οποία άλλωστε και στον τομέα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, προσπαθεί να αποστερήσει και το πολυτιμότερο δώρο του ΘΕΟΥ στον άνθρωπο, δηλαδή την προσωπική ελευθερία, με τα κινητά, τις φωτογραφίσεις, τις βιντεοσκοπήσεις και τις κάμερες</span> που παρακολουθούν πλέον όχι μόνο τις δημόσιες συναθροίσεις αλλά και τους εργαζόμενους στο χώρο της εργασίας τους (π.χ. Σούπερ Μάρκετ).<br />Επανερχόμενοι, στο θέμα της ηθικής,<span style="color:#000099;"> η απαγόρευση ενός ασέμνου βιβλίου δεν αποτελεί πράξη λογοκρισίας</span> όπως δεν είναι λογοκρισία η οποιαδήποτε απαγόρευση στα παιδιά να διαβάζουν βιβλία που τα ωθούν σε άσχημες συνήθειες και κακές πράξεις όπως ναρκωτικά, κλοπές, πορνεία κλπ.<br />Ακόμη και η τιμωρία πολλές φορές είναι ωφέλιμη για τα παιδιά, όπως τονίζουν οι μεγαλύτεροι παιδαγωγοί, όπως για παράδειγμα, είναι καλλίτερο και επιβάλλεται να δώσουμε στο παιδί μία επίπληξη ή ελαφριά σωματική τιμωρία όταν πάει να βάλει το δάκτυλό του στην πρίζα του ηλεκτρικού ρεύματος παρά να μη το επιπλήξουμε, να βάλει το δάκτυλο στην πρίζα και να σκοτωθεί.<br />Η απαγόρευση ενός βιβλίου από τα αναγνωστέα βιβλία για τα παιδιά δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι καταδικάζεται το βιβλίο, το οποίο μπορεί για τους ενήλικους να είναι ενδιαφέρον, καθόσον υπάρχουν βιβλία λογοτεχνίας τα οποία ωφελούν τους μεγάλους (ενήλικες) αλλά η τυχόν ανάγνωσή τους μπορεί να βλάψει την ανώριμη παιδική ψυχή.<br />Το συγκεκριμένο βιβλίο «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές» περιέχει φράσεις άσεμνες και χυδαίες, και δεν αρμόζει να διαβάζεται από παιδιά, γιατί δεν συντελεί στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου τους, αυτό δεν σημαίνει ότι το εν λόγω βιβλίο δεν είναι ενδιαφέρον για τους ενήλικες, του οποίου βιβλίου η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου μπορεί να είναι κατά τα λοιπά μια αξιόλογος συγγραφέας και λογοτέχνης.<br /><br />Επομένως, η υπό κρίση αίτηση, πρέπει να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη, να διαταχθεί η προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της Έρσης Σωτηροπούλου «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», μέχρις ότου εκδικασθεί ή αγωγή του αιτούντος, περί οριστικής αποσύρσεως του ως άνω βιβλίου.<br /><br />ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ<br /><br />Δικάζει ερήμην της δευτέρας και τρίτου των καθ’ ων,<br />Και κατ’ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.<br />Δέχεται την αίτηση.<br /><span style="color:#000099;">Διατάσσει προσωρινά την απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της κας Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλο «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», μέχρις ότου εκδικασθεί η αγωγή του αιτούντος, περί οριστικής αποσύρσεως του προαναφερομένου βιβλίου.<br /></span>Κρίθηκε κλπ.<br /><br />Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ<br /><br />υπογραφή </div><br /><div><br /></div><br /><div><span style="font-size:85%;color:#ff0000;"><strong>Η απόφαση </strong></span><a href="http://mvasilakis.files.wordpress.com/2008/04/zigzag.pdf"><span style="font-size:85%;color:#ff0000;"><strong>ολόκληρη και φωτογραφικά εδώ</strong></span></a></div></span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-57476794024099526362008-04-14T07:53:00.000-07:002008-06-08T00:42:58.397-07:00Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWlN2db1mfRRAMwLUmJPy1Qc2AK_FhZpyxi_5Yvw7zywSc27TE8omUgB5XyeXXgSJPIhmPEfVF9M0defkGluZKmqIT3TGHTh1_8YZGO3ZWfqdG6pGp2KOr1-EhEF8hURltZJN/s1600-h/Gavalas.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5189189477422950642" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWlN2db1mfRRAMwLUmJPy1Qc2AK_FhZpyxi_5Yvw7zywSc27TE8omUgB5XyeXXgSJPIhmPEfVF9M0defkGluZKmqIT3TGHTh1_8YZGO3ZWfqdG6pGp2KOr1-EhEF8hURltZJN/s320/Gavalas.jpg" border="0" /></a> <div><span style="font-size:85%;">Φέτος παρατηρείται συνωστισμός Ελληνορθόδοξων προκειμένου να τιμήσουν την επέτειο της 21ης Απριλίου. Έτσι, πληροφορηθήκαμε ότι ο <strong>δικαστής Δημήτριος Γαβαλάς</strong> διέταξε «<em>την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της κυρίας Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλο “Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές”, μέχρις ότου εκδικασθεί η αγωγή του αιτούντος</em> <strong>[Κωνσταντίνου Πλεύρη]</strong> <em>περί οριστικής απόσυρσης</em>». Από το <a href="http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=83918544,100189264,4901904,19748240,25541392">ρεπορτάζ της <strong>Βένας Γεωργακοπούλου</strong> στην <em>Ελευθεροτυπία</em> </a>μαθαίνουμε ότι ο δικαστής Δημήτριος Γαβαλάς, όχι μόνο έκανε δεκτό το αίτημα του χουντικού, καταδικασμένου αντισημίτη και ιδρυτή νεοναζιστικής ομάδας, αλλά «<em>στο σκεπτικό του έβαλε και τα γυαλιά στον τόσο έμπειρο Κωνσταντίνο Πλεύρη, ξεπερνώντας τον σε ακροδεξιό και ηθικολογικό παραλήρημα</em>». Όπως σημειώνει η Β.Γ., «<em>το μακροσκελέστατο κείμενο της απόφασης, διά χειρός του δικαστή Δημήτρη Γαβαλά, προκαλεί ανατριχίλες και στον πιο συντηρητικό αναγνώστη. Δεν αποτελεί απλώς υπεράσπιση της λογοκρισίας ενός έργου τέχνης, αλλά και αντιμετωπίζει την εκπαίδευση με τρόπο που θα τον ζήλευαν ο Χίτλερ και η Εκκλησία της εποχής της Ιεράς Εξέτασης</em>». Η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου αναφώνησε: «<em>Πάλι οι Ταλιμπάν;</em>». Ναι, πάλι οι Ταλιμπάν. Ναι, πάλι οι Έλληνες Χριστιανοί. Ναι, πάλι οι χουντικοί. Ναι, πάλι οι φασίστες. </span><span style="font-size:85%;">Διαβάστε όμως προς το παρόν τα αποσπάσματα από το αποφασίζομεν και διατάσσομεν του εν λόγω Ιερέως της Δικαιοσύνης της Ελλάδος Ελλήνων Ορθοδόξων – του Δημητρίου Γαβαλά, βεβαίως βεβαίως που δημοσιεύθηκαν στην <em>Ελευθεροτυπία</em>.</span><span style="font-size:85%;"> <span style="color:#ff0000;">(Αύριο θα αναρτήσω το πλήρες κείμενο με όλες τις ελληνοχριστιανικές ανοησίες επιπέδου όχι ιερέα αλλά καντηλανάφτη).</span> [<a href="http://greek-orthodoxy.blogspot.com/2008/04/blog-post_15.html"><span style="color:#006600;"><strong>Το ανάρτησα εδώ.]</strong></span> </a><strong>Και αναλογιστείτε: Αυτός ο δικαστής εξέδωσε αυτή την απόφαση και εξακολουθεί να δικάζει! Να κρίνει τις ζωές ανθρώπων! Μέχρι αυτή τη στιγμή κανείς από την ηγεσία της ελληνικής δικαιοσύνης ούτε ο αρμόδιος υπουργός δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να δηλώσουν κάτι.<br /></strong>Ας κλείσουμε λοιπόν με τον Ύμνο της Εθνοσωτηρίου: «</span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=vIo85czn9Zc"><span style="font-size:85%;"><em>Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή / το μέλλον χτίζει η νιότη, / αγκαλιασμένη δυνατή / μ’ εργάτη, αγρότη, φοιτητή / και πρώτο τον στρατιώτη (δις). / Τραγούδι αγάπης αντηχεί / γελούν όλα τα χείλη / και σμίγουν μέσα στην ψυχή / του Εικοσιένα η εποχή κι η Εικοσιμιά του Απρίλη (δις). / Μες στις καρδιές, μες στις καρδιές, φτάνει ζεστή, φτάνει ζεστή, / του Απριλιού η λιακάδα / κι έχουν στα στή-, κι έχουν στα στήθια μας κλειστεί / θρησκεία, οικογένεια και πάνω απ’ όλα Ελλάδα (δις)</em></span></a><span style="font-size:85%;">». </span></div><div><span style="font-size:85%;">● Ο ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση με τον εύγλωττο τίτλο: <a href="http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=9748">«Γιατί δεν το καίτε κιόλας;»</a>, με την οποία «<em>ζητάει να ακυρωθεί η απαράδεκτη αυτή απόφαση που εκθέτει τη δικαιοσύνη</em>».</span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-41046430376723613902008-04-06T12:16:00.000-07:002008-04-08T21:32:24.611-07:00Ο ΛΑ.Ο.Σ. απειλεί και κανείς δεν αντιδρά<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcDrMZcLYVYY1uiZGVZgAcb66SqOFSedTCtnsY0XCG18AL112i2ity7L0huARWL_WjkOnXpUstM6vt28GQkQ2yg3URZHZk_k_dHPOvHWBoWz2N9SjKK9Pj5eACL8qxfaz9NpYD/s1600-h/2008.04.01+LAOS.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5186214731794696466" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcDrMZcLYVYY1uiZGVZgAcb66SqOFSedTCtnsY0XCG18AL112i2ity7L0huARWL_WjkOnXpUstM6vt28GQkQ2yg3URZHZk_k_dHPOvHWBoWz2N9SjKK9Pj5eACL8qxfaz9NpYD/s320/2008.04.01+LAOS.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">«Ελληνικότητα»! Ζούμε στη Δημοκρατία όπου οι δημοκράτες είναι είδος εν ανεπαρκεία. Όπου ένα πολιτικό κόμμα, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (είναι πιο σωστό ολογράφως το όνομά του αντί του παραπλανητικού «ΛΑΟΣ»), έστειλε εξώδικο και απειλεί ένα Πανεπιστήμιο! Ο λόγος; Διότι κατά τη </span><a href="http://www.uom.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=2572&categorymenu=7&tmima=1"><span style="font-size:78%;">διημερίδα</span></a><span style="font-size:78%;"> που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στις 3 και 4 Απριλίου 2008 η ομιλία της επίκουρης καθηγήτριας του Παντείου Βασιλικής Γεωργιάδου, σύμφωνα με το εξώδικο που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΛΑ.Ο.Σ., </span><a href="http://www.laos.gr/DT-Ekswdikh_Diamartyria-010408.pdf"><span style="font-size:78%;">«<em>φέρει τον, εξόφθαλμα συκοφαντικό και απαξιωτικό για τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, τίτλο: «Πως γεμίζει η δεξαμενή της Άκρας Δεξιάς; Σύνθεση και προέλευση των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ στις εκλογές του 2004 και του 2007</em>»</span></a><span style="font-size:78%;">.<br />Με το εξώδικο ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ο οποίος αρνείται ότι είναι ακροδεξιό κόμμα, <strong>απειλεί με προσφυγή στα δικαστήρια</strong> και επιπλέον υποδεικνύει ότι θέμα μιας επιστημονικής διημερίδας του εν λόγω Πανεπιστημίου θα έπρεπε να αποτελέσει «<em>η προβολή των δικαίων μας στην Μακεδονία</em>». (Το κείμενο του εξωδίκου σε Word <a href="http://www.laos.gr/Press/press010408_6.htm">εδώ</a>).<br />Ποιοι πληροφορήθηκαν αυτό το αδιανόητο σε ευρωπαϊκή χώρα κρούσμα; Μόνο όσοι διάβασαν το </span><a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_35_04/04/2008_265161"><span style="font-size:78%;">άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη</span></a><span style="font-size:78%;"> στην <em>Καθημερινή</em> της 4.4.2008. <strong>Ποιοι αντέδρασαν; Κανείς!<br /></strong>Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας απέκρυψε το εξωφρενικό αυτό εξώδικο. Οι οργανωτές της διημερίδας δεν το κατήγγειλαν. Όσοι το πληροφορήθηκαν από το άρθρο του Π.Μ. απλώς κούνησαν το κεφάλι τους. Τα δημοκρατικά κόμματα δεν φαίνεται να τα ενδιαφέρει. Κάτι τέτοια εξηγούν γιατί η δικτατορία της 21ης Απριλίου κράτησε μια επταετία. <strong>Κάνω έκκληση στους δημοκρατικούς και ευαίσθητους ανθρώπους να ορθώσουν τείχος απέναντι στις οργανωμένες δυνάμεις της ανελευθερίας, στους νοσταλγούς της Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών. </strong>Και υπενθυμίζω </span><a href="http://elefhteriaekfrasis.wordpress.com/"><span style="font-size:78%;">τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου</span></a><span style="font-size:78%;"> τις οποίες δεν θα μπορέσουν εν τέλει να αγνοήσουν ακόμη και όσοι Έλληνες δικαστές είναι θιασώτες του ΛΑ.Ο.Σ.</span> <div><span style="font-size:78%;">● Ο εκπρόσωπος Τύπου του... κεντροδεξιού Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού επιτέθηκε στον «<em>Πάσχοντα Λιβελογράφο</em>» Πάσχο Μανδραβέλη με ένα χαρακτηριστικό κείμενο των αντιλήψεων του κόμματός του, το οποίο <a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_08/04/2008_265572">δημοσιεύθηκε στην <em>Καθημερινή</em> της 8.8.2008</a>.</span></div><div><span style="font-size:78%;">● Μια υπενθύμιση για την «ιδεολογία» του Λαάρχη: «…<em>στέκομαι με ιδιαίτερη προσοχή στο κείμενο των προκηρύξεών τους [της 17Ν], το οποίο και το έχω μελετήσει με πολλή προσοχή και αποσπάσματα αυτού τα έχω επωάσει πάρα πολύ καλά για να βάλω κάποια από αυτά στο πρόγραμμά μου. Αποκρούω το αίμα, δεν αποκρούω και το μελάνι</em>» (Γ. Καρατζαφέρης, συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο, 30.5.2007). Έχει επωάσει, έχει επωάσει… και επωάζει και επωάζει αβγά δικεφάλων! </span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-8050586867696252132008-04-06T12:12:00.000-07:002008-04-07T05:11:30.200-07:00Ελληνικότητα: ταυτότητα και ασυνειδησία<strong><span style="font-size:85%;color:#cc0000;">Το όπιο του σύγχρονου ελληνισμού (συνέχεια)</span></strong><br /><br /><span style="font-size:78%;">Ο κύκλος περί ελληνικότητας δεν έκλεισε για την εφημερίδα <em>Τα Νέα</em> απ’ όπου άρχισε με τους τραμπουκισμούς του ελληνοχριστιανού Κ. Γεωργουσόπουλου. Συνέχεια δίνει ο ιστορικός Δ. Αρβανιτάκης. Στη διαμάχη όμως παρενέβη ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ <strong>Δημήτρης Τζιόβας</strong> με το άρθρο του «<em>Ελληνικότητα: συνείδηση ή ταυτότητα;</em>» στο <em>Βήμα </em>(6.4.2008), ενώ την ίδια ημέρα στην Καθημερινή δημοσιεύθηκε το κείμενο με τίτλο «<em>Ελληνικότητα</em>» του Νίκου Ξυδάκη. <a href="http://mvasilakis.wordpress.com/2008/04/06/tziovas/"><strong>Συνέχεια εδώ</strong></a>.</span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-27134930323761172252008-03-22T09:42:00.000-07:002008-03-23T00:46:29.374-07:00Το όπιο του σύγχρονου ελληνισμού<span style="font-size:78%;">Όπως είδαμε στο </span><a href="http://mvasilakis.wordpress.com/2008/03/20/"><span style="font-size:78%;">«Γεωργουσόπουλος: Διάκονος της Ελληνορθοδοξίας»</span></a><span style="font-size:78%;">, ο <strong>Δάσκαλος του Γένους</strong> έδωσε μεγάλο ιδεολογικό αγώνα για την σεπτή Ελληνορθοδοξία εναντίον του δαιμονικού Διαφωτισμού. Η διαμάχη όμως συνεχίζεται με ένα κείμενό του στα «Νέα» (22.3.2008), το οποίο καταλήγει: </span><a href="http://ta-nea.dolnet.gr/Article.aspx?d=20080321&nid=7912853&sn=&spid=1363"><span style="font-size:78%;">«<em>Ανεξάρτητα από την προσπάθεια των απανταχού μιτσιγκάνων, ο μέσος άνθρωπος τα ιστορικά και τα γνωμικά ποιήματα του Καβάφη αγαπά, τον Μιχαλιό καταλαβαίνει και οι πόνοι της Παναγιάς τον συγκινούν</em>»</span></a><span style="font-size:78%;">.<br />Στο ίδιο φύλλο παρεμβαίνει η <strong>Ελένη Γιαννακάκη</strong> με ένα μάλλον αμήχανο κείμενο που σίγουρα προδίδει αν μη τι άλλο σύγχυση, με τίτλο </span><a href="http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20080322&nid=7912438&sn=&spid=1363"><span style="font-size:78%;">«Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»</span></a><span style="font-size:78%;">, του οποίου τη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ </span><a href="http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20080322&nid=7912472&sn=&spid=1363"><span style="font-size:78%;">εδώ</span></a><span style="font-size:78%;">.<br />Αλλά τα σημαντικά κείμενα είναι αλλού. Το εξαιρετικό κείμενο</span><a href="http://tipoukeitos.blogspot.com/2008/03/blog-post_21.html"><strong><span style="font-size:78%;"> «Ένα εθνικό κεφάλαιο» </span></strong></a><span style="font-size:78%;">δημοσιεύει στο blog του ο<strong> Τιπούκειτος</strong>, όπου εκτός των άλλων κρίνει τις μεταφράσεις του Δασκάλου του Γένους Κ. Γεωργουσόπουλου ή Κ. Χ. Μύρη (εν συντομία ΚΧΜ): «<em>σωστό περιβόλι από λάθη, παρανοήσεις και λεκτικά πυροτεχνήματα που πασκίζουν να κρύψουν τη θηριώδη άγνοια του μεταφραστή</em>». Ο Τιπούκειτος παραθέτει μάλιστα ένα απόσπασμα από τη διάλεξη του Κωστή Παλαμά το 1890 στον «Παρνασσό» για τον Γεράσιμο Μαρκορά, το οποίο ταιριάζει γάντι στον Δάσκαλο του Γένους και σε άλλους του ιδίου ήθους και αντιλήψεων (το παραθέτω σε μονοτονικό για να μπορεί να αναπαραχθεί):<br />«<em>Ο πατριωτισμός είναι το ευγενέστερον των αισθημάτων, αλλά και το προχειρότερον εις εκμετάλλευσιν υπό των φωνασκών, των αγυρτών και των επιτηδείων παντός είδους. Εν τω καθ’ ημέραν βίω ο πατριωτισμός δύναται να χρησιμεύση ως πρόσχημα προς θεραπείαν και των ιδιοτελεστέρων συμφερόντων<strong>·</strong> εν τη φιλολογία υπό την αιγίδα του συχνότατα κρύπτεται η στειρότης του πνεύματος και πάσης φιλολογικής ιδιοφυΐας η έλλειψις. Ιδιαιτέρως παρ’ ημών αμέσως από της συστάσεως του ελληνικού βασιλείου εδημιουργήθη παραλλήλως προς τους κλεινούς “πετσωματάδες”<span style="color:#ff0000;"><strong>*</strong></span> των επαναστατικών κινημάτων σχολή “πετσωματάδων” της ποιήσεως υπό χείμαρρον μεγαλοκόμπου φιλοπατρίας καλυπτόντων την ισχνότητα των εννοιών και το χονδροειδές των αισθημάτων. Η φιλοπατρία όχι μόνον δεν προσθέτει τι, αλλά και ασχημίζει τους στίχους, οσάκις λείπει εξ αυτών η τέχνη και η ποίησις, όπως και τα λόγια, χωρίς τα έργα, καθιστώσιν αφορήτους τους τιτλοφορουμένους πατριώτας</em>» (<em>Άπαντα</em>, <em>Πρώτα Κριτικά</em>, τόμ 3, σ. 74).<br />Στο εν λόγω ποστ υπάρχει και ένα καταπληκτικό σχόλιο του <strong>Γιάννη Χάρη</strong>, ο οποίος διαβάζοντας τη σκέψη του Δασκάλου του Γένους με χιούμορ μας άνοιξε τα μάτια: «…<em>ο ΚΧΜ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι σε κάθε μετάφρασή του αφήνει επίτηδες ένα λάθος, παγίδα για να πέσουν μέσα οι ανίδεοι αντιγραφείς του! Ε, δεν βρίσκεις πως θα ήταν αντάξιο της δαιμονίας τακτικής του να αφήνει περισσότερα από ένα λάθη, ώστε όσοι, υποψιασμένοι πια, προσέχουν να αποφύγουν τη μία παγίδα να πέφτουν στις άλλες;</em>».<br />Άντε, να γελάσουμε κι εμείς οι μοχθηροί «φωταδιστές».<br /></span><a href="http://tipoukeitos.blogspot.com/2008/03/blog-post_21.html"><span style="font-size:78%;">Αξίζει όμως –επαναλαμβάνω– τον κόπο να το διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Τιπούκειτου</span></a><span style="font-size:78%;">.<br /></span><a href="http://tipoukeitos.blogspot.com/2008/03/blog-post_21.html"></a><br /><span style="font-size:78%;"><strong><span style="color:#ff0000;">[*] </span>πέτσωμα</strong> (το) μτφ. χρηματική παροχή υπό της ελληνικής κυβερνήσεως εις τους αντάρτας κατά τους ακήρυκτους πολέμους από το 1867 κ.ε. εναντίον της Τουρκίας η δι’ αμφιβόλους υπηρεσίας παροχή χρημάτων εκ του δημοσίου ταμείου (κν. λουφές). <strong>πετσωματάς </strong>(ο) ο λαμβάνων ή επιδιώκων να λάβη πέτσωμα.<br /><strong>Οι πετσωματάδες</strong> ήταν μια ολόκληρη κατηγορία κυρίως ενόπλων «πατριωτών» που συγκροτούσαν συμμορίες και εκβίαζαν το ελληνικό κράτος, το οποίο με τη σειρά του εκβίαζε τις Μεγάλες Δυνάμεις. Κι επειδή κάποτε έπιασε το κόλπο, με τον λεγόμενο <em>Ειρηνοπόλεμο</em> του 1885-86 (κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη), πήγαν να το επαναλάβουν και το 1897 οπότε υπέστησαν επονείδιστη ήττα. Μάλιστα, τη συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας, «<em>μη τολμώσης της ελληνικής κυβερνήσεως να επιχειρήση επίθεσιν, αλλά και μη αφοπλιζομένης και τηρούσης στάσιν αμυντικήν απέναντι πολεμίου ουδαμώς απειλούντος αυτήν δι’ επιθέσεως</em>» ο βουλευτής Αιγίου Γ. Μεσσηνέζης αποκάλεσε <strong><span style="color:#3333ff;">«<em>ένοπλον επαιτείαν</em>»</span></strong> (Κ. Παπαρρηγόπουλου, <em>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους</em>, τόμ. 8, σ. 22). «<em>Η έκτασις των συμμοριών τούτων και η συνεργασία αυτών μετά πολιτευομένων και κομματαρχών ήσαν οι κυριώτεροι δημιουργοί της αναρχίας, ήτις εβασίλευε καθ’ όλην την χώραν. (…) Καθ’ ον χρόνον η ύπαιθρος χώρα ημέρα τη ημέρα ερημούτο εκ της τοκογλυφίας, τα αστικά κέντρα υπερεχείλιζον από ημιμαθείς επιστημονικάς λεγεώνας δημιουργούσας τάξιν παρασίτων επικινδύνων εις την αρμονικήν διακυβέρνησιν της χώρας</em>». (όπ. π., σ. 10). Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα...<br />Αυτούς τους «πατριώτες» είχε στόχο και η σάτιρα του Γ. Σουρή «Ο κύριος Πετσωματάς», που δημοσιεύθηκε στο Kωνσταντίνου Φ. Σκόκου Γ<em>ελοιογραφικόν Ημερολόγιον του έτους 1886</em>, σσ. 40-41.<br /><br />Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΕΤΣΩΜΑΤΑΣ<br /><br />Ο κύριος Πετσωματάς, οπλαρχηγός ειρήνης,<br />’στον τελευταίο πόλεμον χαλάσας τρεις καπόταις,<br />φαγών ολίγα χρήματα της Εθνικής Αμύνης,<br />προ πάντων δε διακριθείς εις το σουφρόνειν κόταις,<br />’στους καφφενέδες σκυθρωπός και μόνος επλανάτο,<br />και ’στα τραπέζια κάποτε ησύχως εκοιμάτο.<br /><br />Και τότε ωνειρεύετο υπό πλατάνους δείπνα<br />με κόταις δούλων αδελφών, με δάφνας και μυρσίνας,<br />αλλ’ όταν εκ του ευτυχούς ληθάργου του εξύπνα,<br />μετά δακρύων έβλεπε πως είναι εις Αθήνας.<br />Και δίδων πέντε φάσκελα το έθνος κατηράτο,<br />και πάλιν εξεθύμωνε και πάλιν εκοιμάτο.<br /><br />Εδίψα μάχας κι’ αίματα της εποχής εκείνης,<br />αλλά το έθνος δυστυχώς μετά μακρούς πολέμους<br />ετρύγα τους γλυκείς καρπούς της ποθητής ειρήνης,<br />μοιραίως πελαγοδρομούν ’στους τέσσαρας ανέμους.<br />Κι’ εκείνος εκινδύνευε της πείνας ν’ αποθάνη.<br />κι’ εσκέπτετο νυχθημερόν τι διάβολο να κάνη.<br /><br />Αλλ’ ο Θεός, ο πώποτε πεινώντα μη αφίνων<br />ουδέ αυτά τα πετεινά, ως λέγουν, τ'ουρανού,<br />προ πάντων δε οιστρηλατών τους κλέπτας των Ελλήνων,<br />και του πτωχού Πετσωματά εφώτισε τον νου<br />κι’ ως μόνην του ενέπνευσε παρήγορον ελπίδα<br />να βάλη κάλπην βουλευτού κι’ εκείνος ’στην πατρίδα.<br /><br />Αυτό το πράγμα δύσκολον πολύ δεν του εφάνη…<br />εις την πατρίδα έχαιρεν υπόληψιν μεγάλην,<br />καθόσον ήτο γέννημα ενός αρχιτσοπάνη,<br />διακριθέντος άλλοτε στην Τουρκομάχον πάλην.<br />Αλλά κι’ αυτός ο ίδιος μετά τοσούτον χρόνον<br />συνέχισε τα τρόπαια των πατρικών αγώνων.<br /><br />Λοιπόν;… της Κυβερνήσεως λαβών την συνδρομήν,<br />τα έξοδα της κάλπης του κ’ ολίγας παραινέσεις,<br />απήλθεν εις την πάτριον αναύλως προς τιμήν,<br />εις όλους υποσχόμενος διορισμούς και θέσεις.<br />Κι’ επέτυχεν;… επέτυχε και πρώτος παρ’ ελπίδα.<br />και κάθε φίλος έβγαλε γι’ αυτόν εφημερίδα.<br /><br />Και από τότε δέχεται, χωρίς να δίδη, δώρα,<br />ελέγχει αδυσώπητος των υπουργών τας πράξεις,<br />φορεί και γάντια κάποτε και πάντοτε ως τώρα<br />εις της συμπολιτεύσεως ευρίσκεται τας τάξεις.<br />Και όταν πατριώτη του κανένα διορίζη.<br />το ήμισυ τουλάχιστον εκ του μισθού κερδίζει.<br /><br />Ουδέ ’στο βήμα ομιλεί, αλλ’ ούτ’ ιδιαιτέρως,<br />και μόνον όταν πρόκηται γερόν να πέση ξύλον,<br />τότε σηκόνετ’ εν σπουδή κι’ ευθύς λαμβάνει μέρος,<br />διά τα δικαιώματα μαχόμενος των φίλων.<br />Εις πάσαν άλλην ήρεμον περίστασιν χαζεύει,<br />κι’ ηδυπαθώς τους ρώθωνας της μύτης του θωπεύει.<br /><br />Κι’ εις τους χορούς του Παλατιού ως βουλευτής πηγαίνει,<br />αλλά τας συνηθείας του δεν λησμονεί τας πρώτας,<br />και πάντοτε του Παλατιού την σκάλαν κατεβαίνει<br />μ’ ολίγα κρύα λείψανα καλοψημένης κότας.<br />Τοιούτος αντιπρόσωπος πολύτιμος εφάνη<br />ο κύριος Πετσωματάς ο γόνος του τσοπάνη.<br /><br /><br />Ο Παλαμάς έχει γράψει και άλλα πιο σκληρά για τους <em>άγαν πατριώτας</em>, ιδίως μετά τον λεγόμενο <em>ατυχή πόλεμο</em> του 1897 (φαντάσου να ήταν και ευτυχής!). Αλλά σ’ αυτή τη χώρα των κανίβαλων <em>νευροπαθών ψευδοπατριωτών</em> και ιδιοτελών επίσης πατριδοκάπηλων, κινδυνεύει κανείς όταν σχολιάζει τα καμώματά τους, αφού είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι, πολλές φορές εγκληματικά επικίνδυνοι.<br />Κάποτε σε συνέντευξη χρησιμοποίησα τη φράση του Παλαμά <em><strong>«Ο πατριωτισμός [είναι] η γελοιωδεστέρα των αγυρτειών» </strong></em>(<em>Άπαντα</em>, τόμ. ΙΕ΄, σ. 271). Σύμφωνα με κάποιους βάρβαρους λειτουργούς της λεγόμενης ελληνικής δικαιοσύνης αυτή η «ύβρις» τιμάται αρκετά εκατομμύρια δραχμές. Παραθέτω με copy-paste τη σχετική τελευταία παράγραφο του βιβλίου μου «Η Μάστιγα του Θεού», γιατί έτσι ακριβώς ήθελα να το κλείσω:<br /><br /><span style="color:#000099;">Δυστυχώς δεν είναι μόνο γελοία, είναι και άκρως επικίνδυνη [η αγυρτεία του πατριωτισμού], όπως αποδεικνύεται από το 1897 έως το σκάνδαλο Οτσαλάν και τις «εθνικές αποστολές» των χριστόδουλων. Κάποτε χρησιμοποίησα αυτή τη φράση του Παλαμά διατυπωμένη έτσι: «<em>Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό του… αντεθνικού ποιητή Κ. Παλαμά: ο “πατριωτισμός” είναι η γελοιωδεστέρα των αγυρτειών</em>». Είχα μάλιστα ζητήσει να τεθούν εισαγωγικά στη λέξη, παρότι ο Παλαμάς την έγραψε άνευ εισαγωγικών. Και ευρέθησαν ελληνορθόδοξοι δικαστές οι οποίοι, απονέμοντας «δικαιοσύνη» με την πατριωτική μεζούρα, την εθεώρησαν επιλήψιμη. Την επαναλαμβάνω εδώ, και θα την επαναλαμβάνω σε όλη μου τη ζωή συμπληρώνοντας ότι </span></span><strong><span style="font-size:78%;color:#000099;">και η ελληνορθοδοξία που τον «περιχωρεί» είναι μια από τις γελοιωδέστερες των αγυρτειών.<br />Ναι, «<em>ο πατριωτισμός είναι η γελοιωδεστέρα των αγυρτειών</em>»! Είναι η μάστιγα του έθνους μαζί με την <em>ελληνορθοδοξία</em>, τον μεταμφιεσμένο δηλαδή <em>ελληνοχριστιανισμό</em>, μήτρα του καθ’ ημάς <em>αιώνιου φασισμού</em>. Σημειώσαμε ήδη ότι ο όρος <em>ελληνοχριστιανισμός</em> εμφανίσθηκε για πρώτη φορά, σε κείμενο του Σπ. Ζαμπέλιου, το 1852 μ.Χ. Εκατόν είκοσι έτη, έως το 1974, κακουργεί εις βάρος της δημοκρατίας και της προόδου του έθνους μας, έχοντας προσφέρει δύο πλήρεις ελληνοχριστιανικές δικτατορίες. Μη έχοντας πλέον αυτή τη δυνατότητα περιφέρεται αγυρτικώς και αποτελεί <em>το όπιο του σύγχρονου ελληνισμού</em>.</span></strong>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-596132605150793032008-03-20T11:39:00.000-07:002008-03-21T07:06:44.558-07:00Κ. Γεωργουσόπουλος: Διάκονος της Ελληνορθοδοξίας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMmM06L7FlmgSJiiCH4TgJYE-b5pLubdYaIvQ3wgTytubKzv1k6FK-rUfVNBh8E3rLNamFoCcL0cUQaWzs06RL5MaAYfa9D2R5wsmzQCCYotPlMXI8y9T3Q6Sv1Q2jYEY9PVwj/s1600-h/analogionteyxos6.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5180195661546866770" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMmM06L7FlmgSJiiCH4TgJYE-b5pLubdYaIvQ3wgTytubKzv1k6FK-rUfVNBh8E3rLNamFoCcL0cUQaWzs06RL5MaAYfa9D2R5wsmzQCCYotPlMXI8y9T3Q6Sv1Q2jYEY9PVwj/s320/analogionteyxos6.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:85%;"><span style="color:#000066;">Είναι η φωνή του Χριστόδουλου ή οι σπασμοί του αγιατολάχ της νεοορθοδοξίας Γιανναρά εναντίον του Διαφωτισμού; Ή μήπως του Παπουλάκου ή του Αθανάσιου Πάριου; Ποιανού καντηλανάφτη, ποιανού μουλά είναι αυτή η φωνή; Ποιανού Ελληνοχριστιανού είναι αυτό το λιβανομύριστο κήρυγμα ανορθολογισμού;<br />Απολαύστε τον μικρομηδενιστή διάκονο της κακόφημης Ελληνορθοδοξίας, Κώστα Γεωργουσόπουλο, σε μια συνέντευξή του στην τριμηνιαία έκδοση «<em>Αναλόγιον</em>» της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, τεύχος Νο 6, με θέμα «<em>Ελληνική Διανόηση και Ορθοδοξία</em>»:</span><br /></span><span style="font-size:85%;"><br /><div align="center"><br /><br /><strong><span style="color:#3333ff;">«ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΑΜΝΗΜΟΝΟΣ ΚΙΤΣΑΡΙΑΣ»<br /></span></strong><br /><span style="font-size:78%;">ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟ</span>*</span></div><span style="font-size:85%;"><br /><div align="left"><br /><br /><em>Είμαστε ένας λαός με μακρά ιστορία που δεν εξισώνεται χρονικά ούτε με την ιστορία των ευρωπαϊκών λαών ούτε πολύ περισσότερο με την ιστορία της Αμερικής. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες διανοούμενοι έχουν επίγνωση αυτής της ιστορίας και άρα έχουν ανάλογη μνήμη;</em><br /><br />Αν και οι Έλληνες διανοούμενοι, από την εκπαιδευτική τους παλαιότερα εμπειρία, είχαν κάποια γνώση της ιστορικής συνέχειας και συνοχής, άρα και ιστορική μνήμη, η διανοουμενίστικη μόδα, που τείνει να καταστεί τρομοκρατία στις μέρες μας, απαιτεί ένα είδος λήθης, κατειρώνευσης, υπονόμευσης και αμφισβήτησης για ό,τι είναι σχετικό με την ιστορία, την μνήμη και την εθνική συνείδηση. Κι όσοι ακόμα είχαν λόγους να θυμούνται, πνίγουν ό,τι ξεμυτίσει για να μην τους πάρει το ποτάμι της μεταμοντέρνας αμνήμονος κιτσαρίας.<br /><br /><em>Εάν η ελληνική διανόηση έχει μνήμη και αίσθηση της μακραίωνης ιστορικής μας συνέχειας, πιστεύετε ότι έχει συνείδηση και της Χριστιανικής διάστασης αυτής της συνέχειας, και σε ποιο βαθμό συμμερίζεστε αυτή τη διάσταση;</em><br /><br />Δεν βλέπετε πως είναι δακτυλοδεικτούμενοι όσοι εντοπίζουν την Ορθόδοξη μαγιά της Ελληνικής Ιστορίας; Ονομάζονται εξ άλλου φονταμενταλιστές, λες και είναι στο κάτω κάτω αναπηρία να ανακαλύπτεις ή να βάζεις θεμέλια στην πνευματική σου συγκρότηση και οικοδομή.<br /><br /><em>Όταν οι Έλληνες διανοούμενοι κατηγορούν ή κριτικάρουν την Εκκλησία, την κατηγορούν στο πρόσωπο των λειτουργών της και εξαιτίας των ολισθημάτων και αμαρτημάτων τους, ή εξαιτίας μιας περιρρέουσας αντιεκκλησιαστικής νοοτροπίας;<br /></em><br />Κι αν ακόμη περιορίζουν την κριτική τους στους λειτουργούς, πράγμα κατά τη γνώμη μου νόμιμο, στο βάθος, λόγω μόδας, υποκύπτουν στη γενικότερη μηδενιστική προσέγγιση της Εκκλησιαστικής εμπειρίας.<br /><br /><em>Πόσο η κυριαρχία του «διαφωτιστικού» πνεύματος (αλλά και των ποικίλων μετεξελίξεών του) στην Ελλάδα, και μάλιστα οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων χρόνων λόγω της ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, επηρεάζει τη στάση της διανόησης απέναντι στην Εκκλησία;<br /></em><br />Η εμμονή στην απόλυτη λογοκρατία του διαφωτισμού δείχνει μια καραμπινάτη εθελοτυφλία, δεδομένου ότι δεν θέλουν να αντιληφθούν πως ό,τι σήμερα πληρώνουμε (φασισμούς, κομμουνισμούς, βιομηχανική επανάσταση, καπιταλισμό, παγκοσμιοποίηση, οικολογικό έγκλημα) είναι τέκνα-τέρατα του διαφωτισμού, ενός διαφωτισμού που πρόδωσε τα ανθρωπιστικά θεμέλια της Αναγέννησης και κατάντησε ορθολογιστική ψυχωσική μηχανή.<br /><br /><em>Μπορούμε να μιλήσουμε σήμερα για πυρήνες «πνευματικής αναγέννησης» που εμπνέονται από την Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση, ή για διανοούμενους που ανακαλύπτουν γόνιμα την παράδοση αυτή;</em><br /><br />Υπάρχουν και πυρήνες και μεμονωμένοι ναυαγοί που υψώνουν τη σημαία της πίστης μέσα στη σύγχρονη συγκεχυμένη θύελλα των «-ισμών».<br /><br /><em>Πώς θα μπορούσε να περιγράψει κανείς τη σχέση του σημερινού Έλληνα διανοούμενου με τη σημερινή Εκκλησία; Μήπως παραείναι δέσμιος της εποχής του, και μήπως η στάση του είναι κυρίως ορθολογιστική και αδιάφορη; Υπάρχει παρ’ όλα αυτά κάποια «απαίτηση» από την πλευρά του για μια πιο πνευματική και αληθινή εκκλησιαστική κατάσταση;</em><br /><br />Όσον αφορά τους διανοούμενους, με τη σημασία που δίνει ο διαφωτισμός στον όρο, απελπιστείτε· δεν υπάρχει ομφάλιος λώρος. Δεν είναι ούτε καν απολωλός πρόσωπο. Ούτε αναζητά ποιμένα ούτε ανήκει σε ποίμνιο. Διανοούμενος και παράδοση, διανοούμενος και εκκλησιαστικό ήθος, διανοούμενος και πίστη, είναι έννοιες ασύμβατες. Απαίτηση υπάρχει από πρόσωπα που αρνούνται τον διανοουμενίστικο ναρκισσισμό και την αλαζονική βεβαιότητα. Οι «διαφωτισμένοι» είναι τόσο πολύ διαφωτισμένοι, ώστε δεν αναζητούν ούτε έχουν ανάγκη από άλλο φως, έστω και Αληθινό!<br /><br /><span style="color:#3333ff;">* </span><span style="color:#3333ff;">Η συνέντευξη δόθηκε στον συνεργάτη του <em>Αναλογίου </em>Σωτήρη Γουνελά.</span> Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Νο 6, Ιούν.-Ιούλ.-Αύγ. 2003<br /><br /><br /><strong>Επίλογος Μ.Β.:</strong> Δεν είναι προτιμότερος ο Χριστόδουλος που είναι παραστατικός και κατανοητός απ’ όλους και βγάζει και γέλιο; «<em>Είχε μεγάλη πέραση η ρήση την οποία είχε πει ο γνωστός φιλόσοφος Καρτέσιος “σκέπτομαι, άρα υπάρχω”. Αυτό το ρήμα εφαρμόστηκε στην Ευρώπη και έκαμε την Ευρώπη να υποταχθεί στη λεγόμενη νοησιαρχία, να είναι δηλαδή το ανθρώπινο λογικό παραπάνω απ’ ό,τι υπάρχει στον κόσμο. Από αυτό γεννήθηκε ο ορθολογισμός και από τον ορθολογισμό γεννήθηκε η απιστία εις τον Θεό και αυτή η απιστία είναι εκείνη η οποία γέννησε τους πολέμους, τις εκατόμβες των θυμάτων</em>…». </span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-35927252905402586892008-03-07T13:53:00.000-08:002008-03-14T08:41:35.518-07:00Πώς ο Θεόδουλος έκανε διάσημο τον Πικάσο<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh92cVcIzFsajKoNdCLLQywcB5k-w_WTipdPxykwoAZ0yB2aHPi8eBie7Cgd2Ce97qNZ6G2ALEBLVAfNSi_pxDoNDbSavOCTQrj7n-c8czmahSD2u4ERbLP6ZOlz-nXe06HCwWD/s1600-h/2008-03-05+Picasso+akatallilos+gia+mathites.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5175123458467701618" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh92cVcIzFsajKoNdCLLQywcB5k-w_WTipdPxykwoAZ0yB2aHPi8eBie7Cgd2Ce97qNZ6G2ALEBLVAfNSi_pxDoNDbSavOCTQrj7n-c8czmahSD2u4ERbLP6ZOlz-nXe06HCwWD/s400/2008-03-05+Picasso+akatallilos+gia+mathites.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-size:85%;">Η αποκαθήλωση του «βλάσφημου» πίνακα του Thierry De Cordier από την έκθεση Outlook με εντολή του Ευ. Βενιζέλου ή η κατάσχεση του «ανθελληνικού» έργου της Εύας Στεφανή στην έκθεση Art Athina ή παλιότερα η δίωξη και καταδίκη του αυστριακού σκιτσογράφου του “Stern” G. Haderer για το κόμικ «Η ζωή του Χριστού» είναι πταίσματα μπροστά στη λογοκριτική βαρβαρότητα που επέδειξε ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης <strong>Θεόδουλος Ταπανίδης</strong> απαγορεύοντας τη συμμετοχή των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων στα εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώνει το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στο πλαίσιο της έκθεσης χαρακτικών του Πικάσο «Suite 347». Σε ύφος των χουντικών σχολικών επιθεωρητών, με αντίληψη ελληνορθόδοξου μουλά, με το <em>ηθικόμετρον</em> ανά χείρας, ο εν λόγω Θεόδουλος έστειλε στις 5.3.2008 στα σχολεία της επικράτειάς του την παρακάτω χυδαία εντολή, που θα αποτελεί στίγμα και όνειδος για μια χώρα-μέλος της Ε.Ε.:<br /><br /><em><strong>«Σας ενημερώνουμε ότι ανακαλούμε την με αρ. πρωτ. 519/23-1-2008 έγκριση συμμετοχής μαθητών των σχολείων της αρμοδιότητάς μας σε εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώθηκαν από το Τελλόγλειο Ίδρυμα στο πλαίσιο της έκθεσης με χαρακτικά του Πικάσο “Πικάσο Suite 347”, καθώς, ύστερα από προσωπική επίσκεψη, τα εκτιθέμενα έργα κρίθηκαν ακατάλληλα για μαθητές».</strong></em><br /><br /><span style="color:#000099;">Αποτελεί στίγμα και όνειδος όχι γιατί κάποιος «λειτουργός» αυθαιρέτησε, αλλά γιατί ο υπουργός Παιδείας δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναγγείλει τόσο την κατάργηση της εγκυκλίου όσο και την απομάκρυνση αυτού του φανατικού από τη Διεύθυνση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στίγμα και όνειδος γιατί ενώ ο εν λόγω Θεόδουλος εδήλωσε στην εφημερίδα «Μακεδονία»:</span> «<em>Ακόμη και το έντυπο του Τελλόγλειου μιλά για εικόνες από μπουρδέλα και τέτοια. <strong><a href="http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=13877">Και επειδή είναι Πικάσο, τι να κάνουμε δηλαδή, όταν γίνεται μία έκθεση και δείχνει οτιδήποτε πρέπει τα παιδιά να το βλέπουν;</a></strong></em><strong><a href="http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=13877">»</a>,</strong> ο υπουργός Παιδείας δεν αντέδρασε, αλλά αφήνει αυτόν τον ανόητο να ασχημονεί νομίζοντας φαίνεται πως έκανε… διάσημο τον Πικάσο. Στίγμα και όνειδος γιατί ενώ στις εκκλήσεις του «μακαριστού» μεγάλου αρχηγού τους ή των ακροδεξιών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για επέμβαση της πολιτείας, πάντα βρισκόταν κάποιος υπουργός Πολιτισμού (Outlook) ή κάποιος ελληνορθόδοξος εισαγγελέας να ανταποκριθεί (Art Athina, δίωξη Haderer), ενώ όταν προκαλούν οι Θεόδουλοι οι εκπρόσωποι της πολιτείας κωφεύουν και πάντως δεν δείχνουν την ίδια σπουδή. Κατά τα άλλα, στην πόλη που αλωνίζουν ο Παναγριότατος Άνθιμος, ο Ζουράρις, ο Παπαθεμελής, ο Ψωμιάδης (ή Ζορό), ο Καρατζαφέρης, η ελληνοχριστιανική χυδαιότητα και η σύμφυτη πνευματική καθυστέρηση αυτών των κύκλων εκφράζεται με τέτοιες φασιστοειδείς και εθνοσωτήριες ιδέες και πράξεις. Όμως αυτή την πόλη δεν την εκφράζουν μόνον οι ανωτέρω Θεόδουλοι, αλλά και άνθρωποι όπως ο <strong>Γιάννης Μπουτάρης</strong>, ο οποίος καταδικάζοντας την εγκύκλιο του «επιθεωρητή» κατέληξε: <strong>«<em>Θεωρούμε ότι η παρέμβαση των προϊστάμενων αρχών, ακόμη και του υπουργού Παιδείας, αλλά και του υπουργού Πολιτισμού, είναι απολύτως απαραίτητη</em>»</strong> (6.3.2008). Το<strong><span style="color:#000099;"> τρομακτικό</span></strong> όμως είναι ότι δεν αντέδρασε ούτε ο υπουργός Παιδείας ούτε ο υπουργός Πολιτισμού.<br />«<em>Και επειδή είναι Πικάσο</em>» θα ασχοληθούν δυο κοτζάμ υπουργοί; «<em>Και επειδή είναι Πικάσο</em>» θα σκεφτούν οι ελληνορθόδοξοι καραγκιόζηδες; Πώς να σκεφτούν, με τόσο άχυρο που τους έχουν ταΐσει από τα παιδικά τους χρόνια «παιδαγωγοί» Θεόδουλοι; «<em>Και επειδή είναι Πικάσο</em>» θα κωλώσουν τα παλικάρια; Το μυαλό θα τους εμποδίσει; «<em>Και επειδή είναι Πικάσο</em>», δηλαδή ακριβώς γι’ αυτό, το μάθημα της ανελευθερίας που έδωσαν ο εν λόγω Θεόδουλος και η κραυγαλέα αδιαφορία των υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Ποπολιτισμού είναι ακόμη πιο ηχηρό. Η χώρα των Γελοίων εθνικοφρόνων έχει τους «λειτουργούς» που της αξίζουν. Κι ακόμα δεν είδαμε τους μαθητές των Θεόδουλων. </span></div><div></div><div><span style="font-size:85%;"></span></div><div><strong><span style="color:#3333ff;"><span style="font-size:85%;">Συμπληρωματικά:</span><br /></span></strong><br /><span style="font-size:85%;">Για δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα οι Ελληνορθόδοξοι έδωσαν μαθήματα ήθους και πολιτισμού στους βαρβάρους Δύσης κι Ανατολής. Τη δόξα του εν λόγω Θεόδουλου εζήλωσεν ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών Γεώργιος Χατζημιχάλης, ο οποίος με τη σειρά του έκανε διάσημο τον κρυπτόμενον υπό το ψευδώνυμον Τένεσι, Θωμά Λανιέ Ουίλιαμς, απαγορεύοντας στους μαθητές να δουν την παράσταση του άσεμνου έργου του «<em>Λεωφορείον ο Πόθος</em>». Εξήντα περίπου έτη μετά την απονομή του Βραβείου Πούλιτζερ από τους αμερικανοσιωνιστάς εις τον ομοφυλόφιλον Θωμά που απαρνήθηκε το χριστιανικό του όνομα για να λάβει το βαρβαρικόν Τένεσι, ο ανυπότακτος Ελληνορθόδοξος, αναστατωμένος από το Θεοδούλου τρόπαιον </span><a href="http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=93632136"><span style="font-size:85%;">απαγόρευσε στους μαθητές να παρακολουθήσουν την παράσταση του ΚΘΒΕ</span></a><span style="font-size:85%;">. Κι επειδή πήρε Πούλιτζερ ο ψευδώνυμος Τένεσης, τι μ’ αυτό; Ακούς εκεί Λεωφορείον «Ο Πόθος»! Είναι τυχαίο ότι <em>ταυτοχρόνως</em> οι κληρονόμοι ενός άλλου πανάρχαιου πολιτισμού έβαλαν στον Index Prohibitorum την ανήθικη πρωταγωνίστρια του </span><a href="http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=881936&lngDtrID=253"><span style="font-size:85%;">«Προσοχή, Πόθος»</span></a><span style="font-size:85%;">; Ένα λεωφορείο μπορεί να ονομάζεται «Ο Πόθος»; Μα είναι δυνατόν; Αυτό είναι το λεωφορείον «Ο Κατήφορος»! Με τέρμα τον γκρεμό!<br />● Ο υπουργός εθνικιστικής παιδείας και θρησκευμάτων αναγκάστηκε να πάρει θέση με καθυστέρηση μιας εβδομάδας, θεωρητικώς και όχι πρακτικά, και αφού τον στρίμωξαν οι δημοσιογράφοι και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.<br />Όλοι μαζί θα κάνουν την Ελλάδα μεγάλη.<br /><br /></span></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-9759461801781221942008-03-04T11:11:00.000-08:002008-03-04T12:18:46.019-08:00Ένα παλιό Πρωτόκολλο του Σοφού Γιανναρά σε επανέκδοση<span style="font-size:85%;">Τον Ιούνιο του 2005 ο θεολόγος και ομότιμος καθηγητής Χρήστος Γιανναράς δημοσίευσε μια επιφυλλίδα κάνοντας σημαία μια δήθεν δήλωση του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Daniel Fried. Όσες διαψεύσεις και αν ακολούθησαν δεν ορρωδεί ο Ελληνομέτρης. Επανήλθε λοιπόν με νέα έξαλλη επιφυλλίδα του με τίτλο </span><a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/03/2008_261402"><span style="font-size:85%;">«Οργίζομαι, άρα ελπίζω» </span></a><span style="font-size:85%;">για να επιτεθεί στον νέο Πρόεδρο της Κύπρου Δημήτρη Χριστόφια, με επιχειρήματα του τύπου: «<em>Ο κομμουνιστής κομματάρχης ήταν περισσότερο εύχρηστος στον αμερικανικό παράγοντα από τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν</em>». Και να συνεχίσει <strong>προσθέτοντας στη </strong></span><a href="http://www.makarios.ws/cgibin/hweb?-A=980&-V=perireousa&_VCATEGORY=0000"><strong><span style="font-size:85%;">λασπολογία του Τάσσου Παπαδόπουλου </span></strong></a><strong><span style="font-size:85%;">την πλαστή «δήλωση Fried» που διακινεί ο ίδιος από το 2005:</span></strong><br /><p align="left"><span style="font-size:85%;"><em>«Μετά το δημοψήφισμα, ο κυπριακός Τύπος είχε φέρει στο φως (Οκτώβριος 2004) τα ποσά, πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, που επίσης απροκάλυπτα ο αμερικανικός παράγων είχε διαθέσει στην Κύπρο ενισχύοντας την προπαγάνδα για θετική ψήφο στο Σχέδιο Ανάν. Και σε ελλαδικές εφημερίδες είχε δημοσιευτεί (Ιούνιος 2005) η αποκαλυπτική ακριτομύθια του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για ευρωπαϊκά θέματα Daniel Fried, που είχε πει στις 26.6.2003:<br />“Οταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε τρία ανταλλάγματα: Αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και δάνεια. Την έναρξη διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και την Κύπρο μέσω του Σχεδίου Ανάν (and Cyprus in the form of the Annan Plan)”.»</em> (Χ. Γιανναράς, «Καθημερινή» 2.3.2008).<br /></span><span style="font-size:85%;"><br /><span style="color:#006600;"><strong>Γι’ αυτόν τον λόγο έχει ιδιαίτερη σημασία να παρακολουθήσει κανείς τη διαδρομή αυτού του παλιού Πρωτοκόλλου του Σοφού Γιανναρά, παραθέτοντας το παρακάτω κείμενο που είχε δημοσιευθεί τον Ιούνιο του 2005 στο site </strong></span></span><a href="http://www.libertynet.gr/"><span style="font-size:85%;color:#006600;"><strong>www.libertynet.gr</strong></span></a><span style="color:#006600;"><strong><span style="font-size:85%;"> (το οποίο δυστυχώς έκλεισε).</span><br /></strong></span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="color:#000099;"><strong><span style="font-size:180%;">g i a n n a r a s <span style="color:#3366ff;">f r i e d</span></span><span style="color:#3366ff;"><br /></span></strong><br /><br /><strong>● Από την πλαστή «δήλωση Κίσινγκερ» στην πλαστή «δήλωση Fried»<br /><br />● Πώς οι Ελληνάρες πλαστογραφούν πλαστά<br /><br />● Ζητείται common sense</strong></span><br /><br /><br />by M. PHILHELLENE<br />(του Μ. ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ)<br /><br /><br />Τα «Πρωτόκολλα των σοφών Ελληναράδων» και ειδικότερα τα «Πρωτόκολλα του σοφού Γιανναρά» δεν είναι σαν τα «Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών» που χαλκεύθηκαν άπαξ για λογαριασμό της τσαρικής αστυνομίας. Οι ημέτεροι σοφοί όμως είναι ακατάβλητοι και γόνιμοι. Συνεχώς συμπληρώνουν με νέα κεφάλαια – αποστάγματα της οξυδέρκειάς τους, της ξεχωριστής ευφυΐας τους, του λαμπρού ελληνορθόδοξου πνεύματός τους, τόσο εκτυφλωτικού που τυφλώνει. Αυτοί είναι «το φως του κόσμου». Αυτοί, σύμφωνα με τον Γιανναρά, ανήκουν στο «αρχοντικό / αριστοκρατικό γένος». Ας μας επιτραπεί να θεωρούμε ΙQ test για τους Ελληναράδες τις περιβόητες «δηλώσεις» Αμερικανών πρώην και νυν υπουργών. </span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;"><a href="http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_267626_05/06/2005_146106">«Επέτειος που κρίνει πολιτικά αναστήματα» </a>ήταν ο τίτλος της επιφυλλίδας του Χρ. Γιανναρά στο φύλλο της «Καθημερινής» 5.6.2005. (Κι εμείς σαν επέτειο 8 χρόνων από την παρουσίαση της «δήλωσης Κίσινγκερ» την βλέπομε, που κρίνει πνευματικά, επιστημονικά, ακόμη και ηθικά τα αναστήματα). Λοιπόν ο Γιανναράς έγραψε αυτή την επιφυλλίδα «<em>Ένα χρόνο μετά την απόρριψη της <strong>Πλεκτάνης Aνάν</strong></em>» και ισχυρίζεται ότι «<em>στον χρόνο που πέρασε, απανωτές αποκαλύψεις ξεγύμνωσαν απροκάλυπτα την πλεκτάνη</em>». Ποια είναι η φοβερή «αποκάλυψη» που αποδεικνύει την τρομερή «<em>Πλεκτάνη</em>»; Ιδού:</span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;">«<em>Δημοσιεύθηκε η κυριολεκτικά αποκαλυπτική δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών των HΠA για ευρωπαϊκά θέματα Daniel Fried: H δήλωση έγινε στις 26-6-2003 και έλεγε πως: “Οταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε <strong>τρία ανταλλάγματα</strong> <strong>(incentives):</strong> Αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και δάνεια (in grants and loans). Την έναρξη διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Eνωση. Kαι την Κύπρο μέσω του Σχεδίου Aνάν (and Cyprus in the form of the Annan Plan)”</em>».</span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;">Και στη συνέχεια ο Ελληνομέτρης, αυτός που κρίνει ποιες συνειδήσεις είναι «<em>αφελληνισμένες</em>» και ποιες «<em>πουλημένες</em>»<a title="" style="mso-footnote-id: ftn1" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn1" name="_ftnref1">[*]</a>, άρχισε το υβρεολόγιο κατά των «<em>Ελληνωνύμων</em>» (μετά τους «<em>κουΐσλιγκ</em>», «<em>προδότες</em>», «<em>αφελληνισμένους</em>» είπε να προσθέσει κι άλλη λέξη στο ρεπερτόριο των ύβρεών του) φθάνοντας έως την επίκληση του εισαγγελέα. Εξεγέρθηκε «<em>για τη δική μας των Eλληνωνύμων παχυδερμία που ανέχεται δίχως καμιά αντίδραση ή διαμαρτυρία, να συνεχίζουν να ακκίζονται στο εγχώριο πολιτικό παλκοσένικο οι αδίστακτοι προπαγανδιστές και υμνητές της Πλεκτάνης Aνάν. Αν δεν είχαν την ικανότητα να διακρίνουν στο εκτρωματικό κείμενο ότι παραχωρούσε απροκάλυπτα την Κύπρο στην Τουρκία, είναι εξόφθαλμα ανεπαρκείς για τον στίβο της πολιτικής (ιδιαίτερα για αρχηγικές θέσεις). Αν κατανοούσαν την πλεκτάνη κι όμως συνέχιζαν να την εκθειάζουν και μανιασμένα να την προπαγανδίζουν, έπρεπε σήμερα πια να έχουν παραδοθεί <strong>στον εισαγγελέα</strong> και στην κοινή περιφρόνηση</em>».<br />Κατονόμασε τους Kληρίδη, Σημίτη, τον «<em>στρατευμένο προπαγανδιστή της Πλεκτάνης, Γιώργο Aνδρέα Παπανδρέου</em>», τον «<em>ανεκδιήγητο Αναστασιάδη</em>», το «<em>καιροσκοπικό ΑΚΕΛ</em>» και από την μήνιν του δεν γλίτωσε ούτε ο Κ. Καραμανλής:<br />«<em>Αλλά ούτε και ο σημερινός πρωθυπουργός της Eλλάδος είχε το σθένος να αντιταχθεί με παρρησία στην Πλεκτάνη Aνάν και κανένας δεν του καταλόγισε τη φυγομαχία. Aνεπίκριτος λοιπόν, αμέσως μετά την οριστική ακύρωση της Πλεκτάνης, άρχισε τις ικεσίες να βρυκολακιάσει το ανοσιούργημα, θα ξανατεθεί σαν “βάση διαπραγματεύσεων”, πέρα από κάθε λογική».</em> Και μετά ταύτα, αποβλέποντας στην... «<em>πρόκληση προβληματισμού</em>» θέτει το ερώτημα: «<em>Μήπως, αν, κατά πόσο οι πολιτικές ηγεσίες των Eλληνεπωνύμων σήμερα παίρνουν την εντολή διακυβέρνησης όχι πρωτίστως από τον λαό</em>». </span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;">Στον Ελληνομέτρη Γιανναρά που μετά την διακίνηση –εν γνώσει της πλαστότητάς της– της δήθεν «δήλωσης Κίσινγκερ», διακινεί την δήθεν δήλωση Fried, απάντησε ο καθηγητής του Παντείου και συγγραφέας του βιβλίου «Η ευγενής μας τύφλωσις...» Γιάννης Γιανουλόπουλος. Η απάντησή του με την στρεψόδικη ανταπάντηση του Γιανναρά δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της 8.6.2005 και την παραθέτομε ολόκληρη επειδή η εφημερίδα δεν καταχωρίζει [σ.σ.: δεν καταχώριζε τότε] τις επιστολές στην ιστοσελίδα της:<br /><br /><strong>Δύο απορίες</strong><br /><br />«Στο φύλλο σας της Κυριακής 5ης Ιουνίου, ο κ. Χρήστος Γιανναράς, σε επιφυλλίδα του για την προ έτους απόρριψη του σχεδίου Ανάν –Πλεκτάνη Ανάν το ονομάζει, με κεφαλαίο «Π»– μας θυμίζει τι έχει μέχρι σήμερα «αποκαλυφθεί» εν σχέσει προς την εν λόγω «Πλεκτάνη».<br />Εξανίσταται δε διότι οι «προπαγανδιστές» του σχεδίου όχι μόνον δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ζητήσουν συγνώμη για την τοποθέτησή τους υπέρ του «ναι» στο κυπριακό δημοψήφισμα, αλλά εξακολουθούν, παρά τις τρομερές αποκαλύψεις που παραθέτει, να εμμένουν στις απόψεις τους. Θα έπρεπε σήμερα πια, καταλήγει, «να έχουν παραδοθεί στον εισαγγελέα και στην κοινή περιφρόνηση».<br />Η τρομερότερη από όλες αυτές τις τρομερές αποκαλύψεις είναι «η κυριολεκτικά αποκαλυπτική δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για ευρωπαϊκά θέματα Daniel Fried», η οποία δήλωση «δημοσιεύτηκε». Είπε λοιπόν ο κ. Fried, κατά τον κ. Γιανναρά και τη μη αναφερόμενη πηγή του, πως όταν οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να πετύχουν τη μέσω Τoυρκίας προώθηση των στρατευμάτων τους στο βόρειο Ιράκ, προσέφεραν στην Αγκυρα σημαντικά ανταλλάγματα (incentives, σε παρένθεση, που σημαίνει κίνητρα και όχι ανταλλάγματα, όπως θα μπορούσε να είχε πληροφορήσει τον κ. καθηγητή ο οιοσδήποτε στοιχειωδώς αγγλομαθής φίλος του), μεταξύ των οποίων «και την Κύπρο μέσω του Σχεδίου Ανάν (and Cyprus in the form of the Annan Plan)».<br />Επειδή η «Καθημερινή», εφημερίδα με μεγάλη παράδοση και κύρος, δεν είναι ασφαλώς ούτε ο Στόχος ούτε η Χρυσή Αυγή ούτε κάποιο από τα άλλα «ελληνόψυχα» έντυπα που διακινούν τέτοιου είδους «πληροφορίες» και επειδή σέβεται τους αναγνώστες της, πιστεύω ότι θα λάβω απάντηση σε δύο απορίες. Όχι μόνον δικές μου, θέλω να ελπίζω: Πού δημοσιεύθηκε η προφανέστατα κατασκευασμένη αυτή «δήλωση» και πώς εξηγείται το ότι ο αρθρογράφος σας δεν προέκρινε, όπως φαίνεται, να καταφύγει σε αυτό που ονομάζουμε «κοινή λογική» προκειμένου να αντιληφθεί ότι μια τέτοια δήλωση –πέραν του εάν κάποιος ήταν υπέρ του «ναι» ή του «όχι» στο Σχέδιο Ανάν– δεν θα μπορούσε ποτέ να είχε γίνει.<br /><strong><span style="font-size:78%;">ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ</span></strong></span><span style="font-size:85%;"> <em>Πάντειο Πανεπιστήμιο</em>»<br /><br /><strong>Απάντηση</strong><br />«<em>Την αρχική πληροφορία για τη δήλωση του υφυπουργού Daniel Fried και τη συγκεκριμένη αναφορά περί προσφοράς της Κύπρου στην Τουρκία μέσω του Σχεδίου Ανάν, άντλησα από μελέτημα του αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Μάριου Ευρυβιάδη, με τίτλο «Κύπρος και ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο», δημοσιευμένο στο τεύχος Απριλίου 2005 του περιοδικού «Εθνικές Επάλξεις», σελ 25-28. Το περιοδικό εκδίδεται από τον «Σύνδεσμο Επιτελών Εθνικής Αμυνας».<br />Το λοιπόν της επιστολής του κ. Γιαννουλόπουλου θα κρίνει, φυσικά, ο αναγνώστης της επιφυλλίδας μου.<br /></em><strong><span style="font-size:78%;">ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ</span></strong>»<br /><br />Ο Ελληνομέτρης για μια ακόμη φορά οχυρωνόταν πίσω από κάποιον άλλον. Όπως είχε πράξει στην περίπτωση της πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ», που οχυρώθηκε πίσω από την γκάφα του Γ. Μαρίνου (ο οποίος όμως παραδέχθηκε δημοσίως το σφάλμα του αποκαθιστώντας την αλήθεια), το ίδιο κάνει τώρα οχυρωμένος πίσω από τον ομόφρονά του Μ. Ευρυβιάδη. Όμως ψεύδεται. Το επίμαχο απόσπασμα δεν το πήρε από το κείμενο του Ευρυβιάδη στο περιοδικό «Εθνικές Επάλξεις» (sic), όπως ισχυρίζεται. Από πηγή ανυπόληπτη το πήρε και το αποδίδει στον Ευρυβιάδη. Αν βάλουμε δίπλα δίπλα το κείμενο Γιανναρά και εκείνο του Ευρυβιάδη το διαπιστώνομε αμέσως.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">Ο Γιανναράς γράφει:<br /></span></strong>«<em>Oταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Tουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο Iράκ, της προσφέραμε <strong>τρία ανταλλάγματα (incentives):</strong> Aρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και δάνεια (in grants and loans). Tην έναρξη διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στην Eυρωπαϊκή Eνωση. Kαι την Kύπρο μέσω του Σχεδίου Aνάν..</em>.».<br /><strong><span style="color:#000099;">Ο Ευρυβιάδης γράφει:</span><br /></strong>«<em>we offered Turkey <strong>two incentives,</strong> several billion dollars in grants and loans, and Cyprus in the form of the Annan Plan” (“Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε <strong>δύο κίνητρα,</strong> αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν</em>».<br /><br />Ο Γιανναράς γράφει για «τρία ανταλλάγματα» και ο Ευρυβιάδης για «δύο κίνητρα». Στην εκδοχή Γιανναρά υπάρχει και η έναρξη διαπραγματεύσεων για είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. Και, όπως διαπιστώνει κανείς από την σύγκριση των κειμένων, οι περισσότερες λέξεις είναι διαφορετικές, ακόμη και η στίξη.<br />Είναι προφανές ότι από κάποια άλλη, κακόφημη πηγή, άντλησε την «δήλωση Fried». Την αποδίδει όμως στον ομόφρονά του Ευρυβιάδη για να μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο ίδιος δεν εξέτασε περισσότερο, αφού την πήρε από κείμενο πανεπιστημιακού, κατά τεκμήριον αξιόπιστου. Γι’ αυτό και υποθέτομε ότι σχολαστικά και πομπωδώς αναφέρει ότι την «<em>άντλησα από μελέτημα του αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Μάριου Ευρυβιάδη</em>». Εν πάση περιπτώσει, επέλεξε να φορτώσει στον Ευρυβιάδη παραπάνω απ’ όσα έχει διαπράξει.<br /><br /><br /><strong>Ο Daniel Fried διαψεύδει (ξανά)</strong><br /><br />Ο ομογενής εκδότης του περιοδικού “<em>Greek-American Review</em>” <strong>Παναγιώτης Μακριάς</strong> διαβάζοντας το άρθρο του Γιανναρά στην «<em>Καθημερινή</em>» απευθύνθηκε στον Carlos Aranaga, εκπρόσωπο Τύπου του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Daniel Fried. Η ερώτηση του ομογενούς εκδότη ήταν η ακόλουθη:<br /><br /><em>Attention Mr. Carlos Aranaga, Press Officer.<br /><br />Dear Mr. Aranaga:<br /><br />Following our telephone conversation, I request confirmation of a statement attributed to Assistant Secretary of State Daniel Fried. This statement was allegedly made on 6/26/2003 and he is quoted saying to a group of Greek-Americans:<br /><br />"WHEN WE WERE TRYING TO PERSUADE TURKEY TO ALLOW THE PASSAGE OF OUR TROOPS THROUGH ITS TERRITORY INTO NORTHERN IRAQ, WE OFFERED TURKEY TWO INCENTIVES, SEVERAL BILLIONS DOLLARS IN GRANTS AND LOANS, AND CYPRUS, IN THE FORM OF THE ANNAN PLAN".<br /><br />Is the above statement correct?<br /><br /><strong>Peter Makrias<br />Editor<br />Greek-American Review<br /></strong></em><br /><br />O εκπρόσωπος Τύπου του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Daniel Fried απάντησε στο e-mail του Peter Makrias την Δευτέρα 13 Ιουνίου 2005. Και η απάντηση ήταν κατηγορηματική: Αυτές τις δηλώσεις ο νυν υφυπουργός, ως μέλος του National Security Council τις έχει διαψεύσει ήδη κάμποσες φορές. Για την πλήρη κατανόηση της απάντησης σημειώνουμε ότι ο Daniel Fried υπηρετούσε στο National Security Council έως τις 5 Μαΐου 2005 οπότε διορίσθηκε ως υφυπουργός (Assistant Secretary, Bureau of European and Eurasian Affairs)</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn1" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn1" name="_ftnref1"><span style="font-size:85%;">[1]</span></a><span style="font-size:85%;">. Η απάντηση του εκπροσώπου Τύπου του Daniel Fried είναι η ακόλουθη:<br /><br /><strong><em>Mr. Makrias -<br /><br />I have checked on this for you. These purported statements date to the time when Mr. Fried was at the National Security Council.<br /><br />The National Security Council has denied these statements several times.<br /><br />I refer you to State Department Spokesman Richard Boucher's response to a similar question on May 26 last year</em></strong></span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn2" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn2" name="_ftnref2"><span style="font-size:85%;">[2]</span></a><span style="font-size:85%;">:<br /><br /><em><strong>QUESTION:</strong> Another disclosure on Cyprus. According to an article written by established Greek-American organization, to be published soon in a very well known American magazine, a full copy of which is in my possession, reveals the following: “Why then the consternation about the rejection of the Annan plan? Because the true purpose was not the claimed goal of the reunifying the island, divided since the Turkish invasion of 1974, but the one stated by Mr. Daniel Fried, a senior State Department official. At a public meeting in Washington on June 26, 2003, in the presence of this writer and others, Mr. Fried declared: ‛When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus, in the form of the Annan Plan.’ When Turkey refused passage, the billions were dropped; however, the Annan plan survived, until it was dropped by the Cypriots on April 24th.”<br />Can you comment on that? Because it's coming from the mouth of Mr. Fried, Daniel.<br /><strong>MR. BOUCHER:</strong> Daniel Fried works at the National Security Council.<br />QUESTION: But at times he was --<br />MR. BOUCHER: He's a State Department officer.<br /><strong>QUESTION:</strong> Correct.<br /><strong>MR. BOUCHER:</strong> He's been Ambassador to Poland. He now works at the National Security Council.<br />Second of all, I think the United States has been quite clear that we have worked for a settlement between the two communities in Cyprus since long before Saddam Hussein took power in Iraq, since long before the issues of Iraq's invasions and weapons of mass destruction programs and other things became an issue. The United States' record on trying to reconcile the two communities and bring them together is abundant and clear, and has not – the reasons for our trying to do that have not changed in – year to year. They've been consistent since 1963.<br /><strong>QUESTION:</strong> What about the connection between Iraq and the Annan plan?<br /><strong>MR. BOUCHER: There is no connection between Iraq and the Annan plan.</strong></em><strong><br /></strong><br /><strong><br /><span style="font-size:130%;">Η διαδρομή των νέων «Πρωτοκόλλων»</span></strong><br /><br />Η νέα ιστορία ελληνορθόδοξης ανοησίας ξεκινά με ένα αποκύημα του Ελληνοαμερικανού <strong>Aris Anagnos</strong> στο site τού American Hellenic Council of California:<br /><br />«<em>Why [the Annan Plan] is it so lopsided in favor of Turkey? Perhaps the explanation lies in a statement made by senior State Department official Daniel Fried to a group a Greek Americans on June 26, 2003. He stated: <strong>“When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey incentives: several billion dollars in loans and grants and Cyprus in the form of the Annan Plan”.</strong> When Turkey refused passage, the billions were dropped but the Annan Plan remained. It was left up to the Cypriots to drop it on April 24</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn3" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn3" name="_ftnref3"><span style="font-size:85%;">[3]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br /><strong>Το κείμενο του A. Anagnos είναι γραμμένο μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 αφού στην εισαγωγή του αναφέρεται στο 76% που πήρε το «ΟΧΙ» </strong>και το συγκρίνει με το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940. Και «αποκαλύπτει», ένα χρόνο μετά, την δήθεν δήλωση που έκανε ο Fried σε ομάδα Ελληνοαμερικανών στις 26 Ιουνίου 2003! Μόνος αυτός από όλη την ομάδα στην οποία μίλησε ο Fried «αποκαλύπτει» με καθυστέρηση ενός έτους!<br />Είναι φανερό ότι πρόκειται περί φαντασίωσης, φενάκης, παραλογισμού. Είναι τόσο εξόφθαλμα ανόητη κατασκευή η δήθεν δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού, ωστόσο καθώς<strong> στερούνται common sense </strong>οι Ελληνάρες τη θεώρησαν αληθινή! Έτσι, ένα μήνα μετά το «βροντερό όχι» του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, βασιζόμενοι οι Ελληνάρες σ’ αυτό το προφανώς αναξιόπιστο ηλεκτρονικό δημοσίευμα, ρώτησαν σχετικά τον Richard Boucher (εκπρόσωπο Τύπου του State Department) στο καθημερινό briefing, στις 26 Μαΐου 2004, στο οποίο αναφέρεται και ο εκπρόσωπος Τύπου του Fried στην απάντησή του στον εκδότη του “Greek-American Review” παραθέτοντας ένα απόσπασμα της συνομιλίας του με τους δημοσιογράφους. Αν και δεν αναφέρεται ποιος υπέβαλε την ερώτηση, από την αναφορά στην «αρχική ερώτηση του Λάμπρου» λίγο παρακάτω φαίνεται ότι ήταν ο <strong>Λάμπρος Παπαντωνίου</strong> <strong>(συνεργάτης των εντύπων «Ποντίκι», «Παρόν», «Νέμεσις»): «<em>QUESTION:</em></strong><em> Richard, just to go back to Lambros' original question</em>...»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn4" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn4" name="_ftnref4"><span style="font-size:85%;">[4]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Θα έλεγε κανείς ότι εδώ θα τέλειωνε το αστείο. Όχι. Το έθνος θα επέμενε στη συνωμοσιολογία. Η συμπεριφορά των ειδικών επί των Εθνικών Κινδύνων θα ήταν ανάλογη με εκείνη της δήθεν «δήλωσης Κίσινγκερ». Έτσι οι ακρίτες του Ελληνισμού περιέφεραν την δήθεν «δήλωση Fried» σε διάφορα site στο Ίντερνετ με διαφορές στη διατύπωση, ανάλογα με την ένταση της φαντασίωσης στο μυαλό του κάθε φοβικού εθνικιστή. Για παράδειγμα:<br /><em>«"When we were trying to <strong>convince</strong> Turkey to allow the passage of our troops through its territory in Northern Iraq, <strong>we gave Turkey two motives:</strong> several billion dollars in the form of donations and loans and Cyprus in the form of the Annan plan."<br />Daniel Fried, member of the National Security Council and special advisor to President Bush<br />Washington, June 26, 2003</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn5" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn5" name="_ftnref5"><span style="font-size:85%;">[5]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Το «Cyprus Weekly» έκρινε ότι δεν έληξε το ζήτημα και αναδημοσίευσε την «δήλωση Fried» στις 27 Αυγούστου 2004:<br />«<em>The Anglo-American authorship of the Annan Plan was publicly and shamelessly admitted during a public meeting in Washington on June 26 by Daniel Fried, a senior US State Department official who now works for the US National Security Council.<br />“When we were trying to <strong>pressure</strong> Turkey to allow the passage of troops through its territory into Northern Iraq we offered Turkey <strong>two incentives:</strong> several billion dollars in grants and loans, and Cyprus in the form of the Annan Plan.”</em>».<br />Την σκυτάλη πήρε η ακροδεξιά εφημερίδα «Σημερινή» με άρθρο του Γεωργίου Κτενά, στις 29.8.2004. (Στο ίδιο φύλλο ο συνεργάτης της εφημερίδας Χρ. Γιανναράς έγραφε το άρθρο «Υπαινιγμοί για “μυημένους”»). Έγραφε λοιπόν ο Γ. Κτενάς:<br />«<em>Όπως μας υπενθύμισε η “Cyprus Weekly”, στις 26 Ιουνίου 2003 ο πρέσβης Daniel Fried είπε σε δημόσια συνάντηση στην Ουάσινγκτον, παραμονές του πολέμου στο Ιράκ: “Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων μας διαμέσου της επικράτειάς της στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία δύο κίνητρα: Αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια υπό μορφή δωρεών και δανείων και την Κύπρο στη μορφή του σχεδίου Ανάν” (“…we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus, in the form of the Annan Plan”). Στις 26 Μαΐου 2004, έναν περίπου μήνα μετά τα δημοψηφίσματα, οι δηλώσεις του κ. Fried παρουσιάστηκαν στον εκπρόσωπο του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών και του ζητήθηκαν διευκρινίσεις.<br />Ο κ. Boucher ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση του σχεδίου Ανάν με τον πόλεμο στο Ιράκ και ότι το αμερικανικό ενδιαφέρον για το Κυπριακό και οι πρωτοβουλίες των ΗΠΑ για επίλυσή του χρονολογούνται από το 1963, πολύ πριν ο Σαντάμ Χουσεΐν αναλάβει την εξουσία στο Ιράκ και πολύ πριν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να εισβάλουν στο Ιράκ</em>». Στη συνέχεια ανέπτυσσε τους λόγους για τους οποίους «ανέτρεπε» τους ισχυρισμούς του εκπροσώπου του State Department</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn6" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn6" name="_ftnref6"><span style="font-size:85%;">[6]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Ακολούθησαν σχόλια στον «Φιλελεύθερο» (5.9.04) και τη «Χαραυγή» (24.10.04). Στο θέμα θα επανερχόταν η «CyprusWeekly» στις 28.10.2004 με άρθρο του Alex Efthyvoulos στο οποίο αναφερόταν: «<em>The majority of the Greek Cypriot people, who rejected the plan as unacceptable, came to regard this as a blatant interference by the US government in the internal affairs of Cyprus. The clear objective of this US interference was revealed by Daniel Fried, a senior US State Department official, who<strong> told reporters</strong> in Washington on June 26 that the Annan Plan was devised specifically to offer Cyprus to Turkey</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn7" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn7" name="_ftnref7"><span style="font-size:85%;">[7]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Αυτή την ανόητη κατασκευή διακίνησαν επίσης διάφοροι απόστρατοι αξιωματικοί</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn8" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn8" name="_ftnref8"><span style="font-size:85%;">[8]</span></a><span style="font-size:85%;"> και δύο εθνικές μορφές του ελληνικού πανεπιστημίου.<br /><br />Ο ομόφρων του Γιανναρά, ο αδούλωτος <strong>Παναγιώτης Ήφαιστος</strong> έγραφε στις 27.2.2005:<br />«<em>Πριν και μετά τη εκδήλωση του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν ακούστηκαν τα πιο απίθανα “επιχειρήματα”: [] Βεβαίως, εκτός του ότι αυτά τα ηλίθια επιχειρήματα δεν αντέχουν σε σοβαρή συζήτηση, ανατινάχθηκαν στον αέρα όταν αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν: “όταν προσπαθούσαμε το 2003 να πείσουμε την Τουρκία να μας επιτρέψει το πέρασμα των στρατιωτικών μας δυνάμεων από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία <strong>δύο κίνητρα:</strong></em> Πρώτο, μερικά εκατομμύρια δολάρια και την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Αναν” (Daniel Fried, ανώτερος αξιωματούχος του State Department 26.6.2003). <em>Εν τούτοις, ο βαθμός στοχαστικής και κοσμοθεωρητικής σήψης είναι τόσο μεγάλος ώστε η ίδια κρίσιμη μάζα “διανοουμένων” και πολιτικών προσώπων που εργολαβικά εξυπηρέτησαν αυτούς τους διεθνοφασιστικούς σχεδιασμούς, προσπαθούν να προσαρμόσουν τις συλλογικές παραδοχές στο επίπεδο που επέβαλλε το διαστρεμμένο (sic) ιμπεριαλιστικό σχέδιο καταστολής της ελευθερίας εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων. Ακριβώς, στην επερχόμενη κρίσιμη περίοδο από τις 17 Δεκεμβρίου 2004 μέχρι την έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, θα πρέπει να αναμένουμε οι ντόπιοι πολιτικοί βρυκόλακες του ιμπεριαλισμού θα ξεθαρρέψουν και πάλιν υποστηρίζοντας πως κοσμητικές και μόνον αλλαγές του μακάβριου σχεδίου Αναν επαρκούν για την δική μας συναίνεση στην υποδούλωση. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη για να εξυπηρετηθούν τα διεθνοφασιστικά συμφέροντα, το προαναφερθέντα αυγά του φιδιού που διαρκώς επωάζονται, εκκολάπτονται για να υπονομεύσουν την ελευθερία των ελλήνων</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn9" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn9" name="_ftnref9"><span style="font-size:85%;">[9]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Έτερος ομόφρων του Γιανναρά, ο ανυπότακτος και απροσκύνητος <strong>Μάριος Ευρυβιάδης,</strong> επίσης του Παντείου, έγραψε σε άρθρο του με τίτλο «<em>Kowtowing to Erdogan and his Islamists</em>»:<br />«<em>What more do you want us to do, she wonders out loud, while she does remind the Turks that back in March 2003 the Americans did not only offer them billions so that they both, Americans and Turks, could happily attack Iraq, but they offered them, as well “Cyprus in the form of the Annan Plan”. (Quote by Daniel Fried, senior State Department Official at a public meeting in Washington D.C June 26, 2003)</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn10" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn10" name="_ftnref10"><span style="font-size:85%;">[10]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br />Ο ίδιος δημοσίευσε ομιλία του στο περιοδικό «Εθνικές Επάλξεις» που εκδίδει ο «Σύνδεσμος Επιτελών Εθνικής Άμυνας»:<br />«<em>Στην περίπτωση της Κύπρου η τουρκική πολιτική της απόλυτης ασφάλειας ή της τουρκικής ειρήνης θα είχε θριαμβεύσει αν είχαμε αποδεχθεί και εφαρμόσει το σχέδιο Ανάν. Το σχέδιο αυτό παρέδιδε στο διηνεκές τον γεωπολιτικό έλεγχο της Κύπρου, δηλαδή της Ανατολικής Μεσογείου στην Άγκυρα, και αυτό δεν το λέμε και το υποστηρίζουμε μόνο εμείς. Επιτρέψετέ μου (sic) να σας διαβάσω μια άκρως αποκαλυπτική δημόσια δήλωση-παραδοχή Αμερικανού αξιωματούχου που διαχειρίστηκε το Κυπριακό στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι πρόσφατα εργαζόταν στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ και τώρα είναι υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκά Θέματα. Το όνομά του είναι Daniel Fried.<br />Η δήλωση-αποκάλυψη και παραδοχή του Fried έγινε στις 26 Ιουνίου 2003, δηλαδή τρεις μήνες μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Η αναφορά έγινε ενώπιον ομάδας Ελληνοαμερικανών που ζήτησαν ενημέρωση για το Κυπριακό. Μεταξύ ήταν και ο γνωστός πολιτευτής από την Καλιφόρνια Aris Anagnos, ο οποίος κράτησε σημειώσεις.</em> [σ.σ.: Η δημιουργική φαντασία του Μ. Ευρυβιάδη θέλει τον A. Anagnos να έχει κρατήσει σημειώσεις, πράγμα που ο ίδιος ο Anagnos δεν γράφει στο κείμενο στο οποίο στηρίζεται όλο το σενάριο]. <em>Εξηγώντας, λοιπόν, ή δικαιολογώντας αν θέλετε, την αμερικανική πολιτική για το Κυπριακό την περίοδο εκείνη ο κ. Fried αναφέρει, μεταξύ άλλων, και το εξής:<br />“When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey <strong>two incentives</strong>, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus in the form of the Annan Plan” (“Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε δύο κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν”). Για τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων στην Κύπρο και εδώ στην Ελλάδα, οι εσαεί αυτή ομηρεία της Κύπρου που χαρακτηρίζει το σχέδιο Ανάν, και η μετατροπή της σε σατραπεία της Άγκυρας, είναι εντελώς απαράδεκτη ηθικά, εθνικά και ιστορικά</em>.» (τεύχος Απριλίου 2005, σελ. 26).<br /><br />Και τότε ο ειδικός από την διακίνηση της πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ» Χρ. Γιανναράς εισήγαγε την «δήλωση Fried» στη μητέρα πατρίδα με τη θηριώδη επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» (5.6.2005). Την επομένη την αναδημοσίευσε ο Χρ. Καπούτσης στην εφημ. «Απόφαση»: «<em>Ειδικά για την Κύπρο , υπενθυμίζω απλά τη δήλωση του αμερικανού υφυπουργού κ.D.Fried: “όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτικών μας δυνάμεων από το έδαφός της για να φθάσουν στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία δισεκατομμύρια δολάρια, την είσοδό της στην Ε.Ε. και την Κύπρο μέσω του σχεδίου Ανάν”</em>»</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn11" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn11" name="_ftnref11"><span style="font-size:85%;">[11]</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Ο Γιανναράς ήταν και συνεχίζει να είναι εκ των πρωταγωνιστών της διακίνησης της πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ» από το 1997. Σε μια τρομερής βιαιότητας επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» με τίτλο «<em>Κίσινγκερ: επίτιμος “Έλλην προοδευτικός”</em>» δημοσίευε την δήθεν δήλωση Κίσινγκερ την οποία τάχα είχε κάνει «<em>πριν τρία χρόνια σε δημόσια ομιλία του στην Ουάσινγκτων», για να επιτεθεί στην «ιθαγενή “προοδευτική” μας διανόηση και στην ενεργό πολιτική της απόφυση</em>». Το γελοιωδέστερο όλων ήταν η επισήμανσή του για την «<em>επικείμενη λατινοποίηση του ελληνικού αλφαβήτου</em>»: «<em>Είναι απτή απόδειξη ότι η στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρυ έχει τεθεί σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας αποτελέσματα</em>».<br />Διότι, σύμφωνα με τον σοφό Γιανναρά, ο Κίσινγκερ (που εκτός από ανθέλλην είναι και βλαξ), είχε τάχα δηλώσει:<br />«<em>Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασσος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ</em>» («Καθημερινή», 24.8.1997).<br />Αυτό το κείμενο έβαλε στο στόμα του Κίσινγκερ η εθνικιστική ηλιθιότητα. Όταν διαψεύσθηκε παταγωδώς, ο Γιανναράς αναγκάσθηκε, ένα μήνα μετά, να κάνει «επανόρθωση», προσθέτοντας στην επιφυλλίδα του με τίτλο «<em>Ιστορίας διακύβευση</em>» την εξής σημείωση:<br />«<em>Οι κύριοι Ν. Α. Καλογερόπουλος και Γεράσιμος Αποστολάτος με επιστολές τους μου ζητούν να γνωστοποιήσω ότι ο Χένρυ Κίσινγκερ διέψευσε την ανθελληνική του δήλωση που χρησιμοποίησα στην επιφυλλίδα μου της 24/8 κατ’ αντιγραφήν από τον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”</em>» («Καθημερινή», 21.9.1997).<br />Λίγους μήνες μετά εξέδωσε τις επιφυλλίδες του σε βιβλίο με τίτλο «<em>Ιχνηλασία νοήματος</em>» (Εκδόσεις Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη). Σ’ αυτό περιλαμβάνονται η επιφυλλίδα με την δήθεν δήλωση Κίσινγκερ (σελ. 32-35) και η επιφυλλίδα «Ιστορίας διακύβευση» (σελ. 99-102), χωρίς όμως τη σημείωση που είχε αναγκαστεί να δημοσιεύσει. Δηλαδή γνωρίζοντας ότι είναι πλαστή, εξακολουθεί να την διακινεί.<br /><br /><span style="color:#000099;"><strong>Εν κατακλείδι:</strong> </span><strong><span style="color:#000099;">Οι Ελληναράδες, αεί φόρου υποτελείς στην βλακεία, ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝ ΜΙΑ ΠΛΑΣΤΗ «ΔΗΛΩΣΗ»!!! Μια «δήλωση» που δεν ήταν δήλωση, μια ανύπαρκτη «δήλωση», στηριγμένοι σε ένα κείμενο του Aris Anagnos το οποίο επίσης παραχαράσσουν, άλλος καθορίζοντας «δύο κίνητρα», άλλος «τρία ανταλλάγματα». Πότε ο αμερικανός υφυπουργός φέρεται να μίλησε σε <em>“group a Greek Americans”</em> (τόσο ανόητος ο Fried, το είπε σε Ελληνοαμερικανούς!), κατ’ άλλους το είπε σ’ ένα <em>“public meeting”,</em> και, σύμφωνα με άλλους, μίλησε σε δημοσιογράφους (“<em>who told reporters</em>”)! Μια φράση είναι όλη κι όλη αυτή η δήθεν δήλωση και δεν την παρουσιάζουν τουλάχιστον ίδια, αλλά ο καθένας την αναδιατυπώνει σύμφωνα με το IQ του:<em> “to peruade Turkey” </em>ο ένας, <em>“to pressure Turkey” </em>ο άλλος, <em>“to convince Turkey”</em> ο τρίτος <em>– “offer Cyprus to Turkey” </em>ο ένας, δυο πράγματα προσέφερε στην Τουρκία σύμφωνα με άλλους<em> (“we offered Turkey two incentives” ο ένας, “we gave Turkey two motives”</em> ο άλλος), κι ο καλύτερος, ο Γιανναράς, προσθέτει και τρίτο: βάζει τον Fried να τα δίνει όλα στην Τουρκία – ο Ελληνομέτρης είναι πιο γαλαντόμος.<br /></span></strong>Άλλωστε είναι πρόσφατη μια άλλη εκδήλωση της γαλαντομίας του: μέχρι και νησιά του Αιγαίου προτιμά να καταλάβει η Τουρκία. Αναφερόμαστε στην ανδραγαθία του να προτείνει κήρυξη πολέμου σε πΓΔΜ και Αλβανία («<em>Ποια κυβέρνηση θα τολμούσε να αντιτάξει ετοιμότητα στρατιωτικής επέμβασης στις ταπεινώσεις στις οποίες μάς υποβάλλουν οι Σκοπιανοί ή στις αθλιότητες που μηχανεύονται οι Aλβανοί σε βάρος της ελληνικής εκεί μειονότητας;</em>»), κλείσιμο της Σούδας (όχι του φρενοκομείου, αλλά της στρατιωτικής βάσης), ακόμη και την τουρκική κατοχή μερικών ελληνικών νησιών του Αιγαίου</span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn12" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftn12" name="_ftnref12"><span style="font-size:85%;">[12]</span></a><span style="font-size:85%;">: «<em>Προτιμότερη η ξεκάθαρη κατοχή, σώζει περισσότερη ελληνικότητα από την καμουφλαρισμένη υποτέλεια</em>» («Καθημερινή» 21.11.2004). Και ως συνήθως δεν παρέλειψε να καθυβρίσει τους «κουίσλινγκς», ιδιαίτερα αυτούς που είπαν «ναι» στο σχέδιο Ανάν, ιδιαίτατα τον Κ. Μητσοτάκη: «<em>Tουλάχιστον, ας διδάσκονταν από την περίπτωση Kωνσταντίνου Mητσοτάκη σε ποια ευτελισμένη χαμέρπεια μπορεί να καταλήξει ο ενδοτισμός</em>».<br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;">● <strong>Η διαδρομή του κειμένου "giannaras fried":</strong></span></span><br />Δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2005 στο<br /></span><a href="http://www.libertynet.gr/"><span style="font-size:85%;">www.libertynet.gr</span></a><br /><a href="http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429"><span style="font-size:85%;">http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429</span></a><br /><span style="font-size:85%;">Δυστυχώς αυτό το site δεν υπάρχει πια.<br /><br />Στηριγμένος σ’ αυτό ο <strong>Διονύσης Γουσέτης</strong> έγραψε το άρθρο </span><a href="http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=391443&-w=ΓΙΑΝΝΑΡΑ_&-V=hpress_int&-P"><span style="font-size:85%;">«Συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, στο τέλος κάτι θα μείνει» </span></a><span style="font-size:85%;">στην «Αυγή» της 18.6.2005.<br />Ο <strong>Ριχάρδος Σωμερίτης</strong> δημοσίευσε το άρθρο </span><a href="http://digital.tovima.gr/Newspaper.aspx?d=20050624&p=6&s=%ce%91%ce%a1%ce%98%ce%a1%ce%91%20&%20%ce%95%ce%a0%ce%99%ce%a3%ce%a4%ce%9f%ce%9b%ce%95%ce%a3&a=section"><span style="font-size:85%;">«H ευγενής μας τύφλωσις» </span></a><span style="font-size:85%;">στο «Βήμα» της 24.6.2005.<br />Πέρασαν σχεδόν δυόμισι χρόνια, ώσπου οι άνθρωποι του Τάσσου Παπαδόπουλου χρησιμοποίησαν και αυτή τη γελοία συνωμοσιολογία κατά την προεκλογική περίοδο στην Κύπρο προεξάρχοντος του υπουργού του Γ. Λιλλήκα. Τότε ο <strong>Μακάριος Δρουσιώτης</strong> βάσει αυτού έγραψε το άρθρο </span><a href="http://www.makarios.ws/cgibin/hweb?-A=2404&-V=search&-w=FRIED@"><span style="font-size:85%;">«Μια "συνωμοσία" για γέλια και για κλάματα»</span></a><span style="font-size:85%;"> («Πολίτης» 25.11.2007), το οποίο δημοσίευσε και στα αγγλικά δυο εβδομάδες αργότερα </span><a href="http://www.makarios.ws/cgibin/hweb?-A=2444&-V=search&-w=FRIED@"><span style="font-size:85%;">«Who needs the truth when you can make things up? The truth behind the ‘Fried statements’»</span></a><span style="font-size:85%;">.<br /></span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;">ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:</span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;"><a title="" style="mso-footnote-id: ftn1" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref1" name="_ftn1">[*]</a>. <span style="font-size:78%;">Με παράπονο γράφει: «<em>Bέβαια η λέξη “ενδοτισμός” είναι απαγορευμένη, όπως και η “εθελοδουλεία”, η “προδοσία”, η “πουλημένη συνείδηση” – σε κάθε σέκτα και σε κάθε κοινωνία παρακμής καταργούνται οι λέξεις αυτοπροσδιορισμού του συλλογικού συμπτώματος.</em>» («Καθημερινή», 22.5.2005, </span><a href="http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_268365_22/05/2005_144535"><span style="font-size:78%;">http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_268365_22/05/2005_144535</span></a><span style="font-size:78%;">). Παλιότερα ο Γιανναράς είχε χαρακτηρίσει τον Λ. Κύρκο σαν «<em>την πιο κραυγαλέα περίπτωση αφελληνισμένης συνείδησης</em>» («Καθημερινή», 5.12.1999).</span> </span></p><p align="left"><span style="font-size:85%;"><br /></span><a title="" style="mso-footnote-id: ftn1" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref1" name="_ftn1"><span style="font-size:78%;">[1]</span></a><span style="font-size:78%;">. Βιογραφικό του Daniel Fried στο </span><a href="http://www.state.gov/r/pa/ei/biog/46525.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.state.gov/r/pa/ei/biog/46525.htm</span></a><span style="font-size:78%;">.</span></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn2" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref2" name="_ftn2"><span style="font-size:78%;">[2]</span></a><span style="font-size:78%;">. Τα πλήρη πρακτικά της συνομιλίας του R. Boucher με τους δημοσιογράφους βρίσκονται στο </span><a href="http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn3" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref3" name="_ftn3"><span style="font-size:78%;">[3]</span></a><span style="font-size:78%;">. Το κείμενο του Aris Anagnos βρίσκεται στο </span><a href="http://www.americanhellenic.org/News-article-8.html"><span style="font-size:78%;">http://www.americanhellenic.org/News-article-8.html</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn4" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref4" name="_ftn4"><span style="font-size:78%;">[4]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn5" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref5" name="_ftn5"><span style="font-size:78%;">[5]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.eng.ucy.ac.cy/petros/cyprus.html"><span style="font-size:78%;">http://www.eng.ucy.ac.cy/petros/cyprus.html</span></a><span style="font-size:78%;"> και στο </span><a href="http://www.platinax.co.uk/forum/archive/index.php/t-1796.html"><span style="font-size:78%;">http://www.platinax.co.uk/forum/archive/index.php/t-1796.html</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn6" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref6" name="_ftn6"><span style="font-size:78%;">[6]</span></a><span style="font-size:78%;">. «<em>Βεβαίως, τα επιχειρήματα του κ. Boucher μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν πολύ εύκολα. Πρώτο, ο πρέσβης Dan Fried δεν είναι “τυχαίος”. Πρόκειται για έναν έμπειρο διπλωμάτη καριέρας, ο οποίος εργάζεται στο διπλωματικό σώμα από το 1977 και έχει υπηρετήσει σε αρκετά πόστα. Από τον Ιανουάριο του 2001 είναι σημαίνον στέλεχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, με καθήκοντα Ειδικού Βοηθού του Προέδρου Bush και Ανώτερου Διευθυντή για Ευρωπαϊκά και Ευρασιατικά Θέματα. Συμμετείχε ενεργά στον καθορισμό της πολιτικής των ΗΠΑ πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ και γνώριζε από πρώτο χέρι τις διαπραγματεύσεις που γίνονταν με την Τουρκία. Δεύτερο, είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ ασχολούνται με το Κυπριακό από το 1963, αλλά η πολιτική τους καθορίζεται ανέκαθεν με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα και τα εκάστοτε γεωστρατηγικά δεδομένα.<br />Οι πρωτοβουλίες των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του σχεδίου Ανάν καθορίστηκαν και με βάση τις συγκυριακές ανάγκες του πολέμου στο Ιράκ και σε σχέση με την Τουρκία. Παρόλο που η μαρτυρία του κ. Fried είναι ικανοποιητική για να επιχειρηματολογήσει κάποιος ότι οι ΗΠΑ αντιλαμβάνονται τη λύση του Κυπριακού στο πλαίσιο του γεωστρατηγικού ελέγχου της περιοχής και της κατανομής των συμμαχικών ρόλων, όπως αυτού της Τουρκίας, η επίσκεψη του κ. Ερντογάν στο Λευκό Οίκο παραμονές της έναρξης της τελικής προσπάθειας για ολοκλήρωση του σχεδίου Ανάν, και η συνεχής επίκληση από τον τελευταίο των υποσχέσεων που του έδωσε ο κ. Bush, δείχνουν ότι, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, οι ΗΠΑ συνέχισαν να προωθούν ηγεμονικό ρόλο για την Τουρκία στην Κύπρο και μετά το τέλος του πολέμου στο Ιράκ</em>». To πλήρες κείμενο βρίσκεται στο </span><a href="http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=159251"><span style="font-size:78%;">http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=159251</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn7" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref7" name="_ftn7"><span style="font-size:78%;">[7]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.cyprusweekly.com.cy/WebPageContent.aspx?id=9736"><span style="font-size:78%;">http://www.cyprusweekly.com.cy/WebPageContent.aspx?id=9736</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn8" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref8" name="_ftn8"><span style="font-size:78%;">[8]</span></a><span style="font-size:78%;">. Δες π.χ. αντιστρατήγου ε.α. Γεωργίου Κοράκη, μέλους του ΔΣ/ΕΛΕΣΜΕ:<br />«<em>Με το σχέδιο Ανάν οι ΗΠΑ προσέφεραν την Κύπρο στην Τουρκία. Η άποψη αυτή δεν αποτελεί αντιαμερικανική προπαγάνδα η αμφισβητούμενη κρίση. Απόδειξη η ξεκάθαρη ομολογία του Daniel Fried που είναι ειδικός σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ που είπε "Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκική κυβέρνηση να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων μας δια μέσου της Τουρκικής επικράτειας στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε δύο κίνητρα. Το πρώτο ήταν οικονομικό, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια υπό μορφή δωρεάς η δανείων (δανεικά και αγύριστα). Το δεύτερο κίνητρο ήταν η Κύπρος μέσω του επικείμενου σχεδίου Ανάν." Το σχέδιο λοιπόν σύμφωνα με τους ίδιους Αμερικανούς Αξιωματούχους ήταν ένα bonus των ΗΠΑ προς την Τουρκία</em>» (10 Οκτ. 20004 στο </span><a href="http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t24/t24_10.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t24/t24_10.htm</span></a><span style="font-size:78%;">).</span></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn9" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref9" name="_ftn9"><span style="font-size:78%;">[9]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.ifestos.edu.gr/22.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.ifestos.edu.gr/22.htm</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn10" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref10" name="_ftn10"><span style="font-size:78%;">[10]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.rcenter.intercol.edu/Newsletter/issue7/art03.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.rcenter.intercol.edu/Newsletter/issue7/art03.htm</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn11" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref11" name="_ftn11"><span style="font-size:78%;">[11]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.apofasi.gr/index.asp?intid=show&id=8&nid=14124"><span style="font-size:78%;">http://www.apofasi.gr/index.asp?intid=show&id=8&nid=14124</span></a></p><p align="left"><br /><a title="" style="mso-footnote-id: ftn12" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=34128039#_ftnref12" name="_ftn12"><span style="font-size:78%;">[12]</span></a><span style="font-size:78%;">. </span><a href="http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_267185_21/11/2004_124229"><span style="font-size:78%;">http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_267185_21/11/2004_124229</span></a><br /><span style="font-size:78%;"><br /><br /></span></p>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-81031289447076478222008-02-17T01:51:00.000-08:002008-02-20T09:11:29.887-08:00Καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του ΑνθρώπουΜε ομόφωνη απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) δικαίωσε τον δημοσιογράφο<strong> Μανώλη Βασιλάκη</strong>, που είχε προσφύγει παραπονούμενος για παραβίαση του δικαιώματός του στην ελευθερία της έκφρασης (άρθρο 10 της Σύμβασης) και του δικαιώματός του για πρόσβαση στη Δικαιοσύνη (άρθρο 6 της Σύμβασης).<br />Η εν λόγω απόφαση αποτελεί κόλαφο για τις «<em>εγχώριες δικαστικές αρχές</em>», οι οποίες, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, «<em>δεν ξεχωρίζουν μεταξύ “γεγονότων” και “αξιολογικών κρίσεων”, αλλά εξετάζουν κατά πόσο οι λέξεις μπορούν να επιφέρουν προσβολή στη προσωπικότητα κάποιου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εκφράζονται</em>».<br />Η απόφαση αυτή του ΕΔΔΑ έρχεται σε συνέχεια απόφασής του της 5.7.2007 με παρόμοιο αντικείμενο. Και σε εκείνη την περίπτωση, αν και προσφεύγων ήταν ο δημοσιογράφος <strong>Νικήτας Λιοναράκης</strong> που χάθηκε πρόσφατα, αυτός που είχε διατυπώσει τις επίμαχες εκφράσεις στην εκπομπή του ήταν πάλι ο Μ. Βασιλάκης. Και στις δύο αποφάσεις του <em>το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τονίζει ότι τα σχόλια για υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, όσο δριμέα ή καυστικά και να είναι, προστατεύονται από την ελευθερία της έκφρασης.<br /></em><strong>Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν σταθμούς για την ελευθερία του λόγου στη χώρα μας και αλλάζουν τα δεδομένα ως προς την ελευθερία διατύπωσης πολιτικών χαρακτηρισμών ή την επίκριση δημοσίων προσώπων. Διότι αφορούν τις διώξεις εκείνες (από το «Δίκτυο 21») με τις οποίες ξεκίνησε το φαινόμενο που όλοι σήμερα ονομάζουν «βιομηχανία αγωγών».</strong> Οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ θέτουν ουσιαστικά θέμα αλλαγής του τυποκτόνου νόμου 2328/95, όπως άλλωστε ζητούν η ΕΣΗΕΑ, η ΠΟΕΣΥ, η ΕΙΗΕΑ και όλες οι δημοσιογραφικές ενώσεις.<br />● Λόγω της σημασίας τους παραθέτουμε σε λινκ τις επίσημες μεταφράσεις των δύο αποφάσεων.<br /><a href="http://elefhteriaekfrasis.wordpress.com/2008/02/15/yp_lionarakis/">Υπόθεση Λιοναράκης κατά Ελλάδας</a><br /><a href="http://elefhteriaekfrasis.wordpress.com/2008/02/15/yp_vassilakis/">Υπόθεση Βασιλάκης κατά Ελλάδας</a>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1162563651690672122006-11-03T06:18:00.000-08:002006-12-20T03:11:26.210-08:00Χαιρετισμός Σάββα Αγουρίδη<span style="font-size:78%;"><strong><span style="font-size:100%;">Χαιρετισμός του Καθηγητή Θεολογίας Σάββα Αγουρίδη</span></strong><br /> <br /> Αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι,<br /><br />Τον κύριο Βασιλάκη εγνώρισα προ του θέρους όταν με επισκέφθηκε σπίτι μου και μου έδωσε το βιβλίο του «Η Μάστιγα του Θεού», όπου ασκείται, με βάση κείμενα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, δριμύτατη κριτική για τις καταγεγραμμένες εκεί αντιλήψεις του. Και βέβαια περιμέναμε σύντομα την απάντηση του κ. Χριστοδούλου: την υιοθέτηση και δικαιολόγηση των εξτρεμιστικών του διακηρύξεων, ή τουλάχιστον τον χαρακτηρισμό τους ως «υφολογικών σκληροτήτων». Δυστυχώς, απ’ όσο ξέρω, από την Αρχιεπισκοπή μέχρι σήμερα καμιά αντίδραση δεν εκδηλώθηκε και, καθώς φαίνεται, τις οίδε για ποιους λόγους, προτιμήθηκε η σιγή. Αλλά οι απευθυνόμενες προς τον Μακαριώτατο αιτιάσεις είναι πολύ σοβαρές· δεν είναι από εκείνες που μπορεί κανείς να ξεπεράσει σιωπώντας. Αν δεν απαντήσει κανείς σε τόσο βαριές κατηγορίες, σε ποιες απαντάει; Η σιωπή από πλευράς Εκκλησίας μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες διενέξεις, ενώ άλλοι μπορούν να τη θεωρήσουν αποδοχή κάποιας ενοχής.<br /></span><br /><span style="font-size:78%;">Ο κ. Βασιλάκης με επισκέφθηκε χθες και μου εζήτησε να διατυπώσω κάποιο «μήνυμα» για την εκδήλωση που θα λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη, και το κάνω ευχαρίστως: Σε περιστάσεις κρίσιμες όπως οι σημερινές, η σιωπή του Μακαριωτάτου στις αιτιάσεις του κ. Βασιλάκη δεν εξυπηρετεί την Εκκλησία, ενώ σε πολλούς συμπατριώτες μας δημιουργεί σύγχυση. <strong>Αναμένεται λοιπόν από πλευράς Εκκλησίας η δημοσίευση κάποιας απάντησης από μέρους του Μακαριωτάτου. Από μικρές σπίθες ξεκινάνε ενίοτε μεγάλες φωτιές.</strong></span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1162563523552946142006-11-03T03:10:00.000-08:002006-11-03T06:18:43.556-08:00Ομιλία Αντώνη Μανιτάκη<strong>Αποσπάσματα της ομιλίας του καθηγητή Αντώνη Μανιτάκη</strong><br /><br /><span style="font-size:78%;">Το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη «H Μάστιγα του Θεού» έχει τρία βασικά χαρίσματα:<br />Είναι αποκαλυπτικό, πλήρως και πειστικά τεκμηριωμένο, συναρπαστικό και ιδιαίτερα διαφωτιστικό.<br />Αποκαλυπτικό του βίου και των ημερών του ηγέτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Χριστόδουλου. Παρέχει μία εντυπωσιακή σε έκταση και τεκμηρίωση εικόνα της προσωπικότητάς του κυρίως μέσα από τα έργα και τους λόγους του. Αποκαλυπτικό του δημόσιου βίου του και όχι βέβαια του ιδιωτικού, της πολιτικής του ιδεολογίας και των πολιτικών του φιλοδοξιών. Αποκαλυπτικό του πάθους που τον διακατέχει για την άσκηση εκκλησιαστικής εξουσίας, της αρχομανίας του, της δημόσιας προβολής του, της επιδειξιομανίας του και της φιλάρεσκης ιδεολογίας του. Αποκαλυπτική για τα βαθύτερα κίνητρα των λόγων και ενεργειών του. Με προκάλυμμα και πρόφαση την Ορθοδοξία και την Εκκλησία του Χριστού και με προπέτασμα τον λόγο του Θεού, ο Χριστόδουλος πολιτικολογεί, ασχολείται μόνον με την εγκόσμια, με του Λαό του Θεού, με το έθνος, το κράτος και την ελληνορθόδοξη ιδεολογία και καθόλου με τα πνευματικά ζητήματα ή με εκείνα ψυχής του πιστού. Κίνητρά του είναι η επιδίωξη της εγκόσμιας δύναμης και της εφήμερης δόξας. Για την ελληνοορθόδοξη ιδεολογία του Χριστόδουλου ο λαός του Θεού ταυτίζεται με τον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός υπάγεται και υποτάσσεται το Γένος των Ελλήνων και το γένος των Ελλήνων ταυτίζεται με το ελληνικό έθνος και όλα αυτά μαζί υπάρχουν επειδή υπάρχει το κράτος και η Εκκλησία, η οποία ναι μεν ιδρύθηκε από τον Χριστό, υπάρχει όμως τώρα μαζί με το ελληνικό κράτος και χάρις σε αυτό.<br />Η εξαντλητική παράθεση αποσπασμάτων από τους λόγους του Αρχιεπισκόπου και ο συνεκτικός και αποδεικτικός τρόπος έκθεσης και ο σχολιασμός τους κάνουν επί πλέον το βιβλίο, συναρπαστικό. Διαβάζεται ευχάριστα και εύκολα, διότι τα παραθέματά του έχουν λογική και ιστορική αλληλουχία, υπακούουν σε κάποια λογική, σε αυτή που θέλει να ξεσκεπάσει και να αποδείξει ότι ο λόγος του Χριστόδουλου, είναι τελικά φτηνός, κοινός, ένας ξεπερασμένος εθνικιστικός, λαϊκίστικος και μισαλόδοξος λόγος, εκτός εποχής. Δεν τον φοβάμαι αυτόν τον λόγο, γιατί δεν έχει μέλλον, φθίνει σε απήχηση, δεν συνεγείρει, απλώς φανατίζει ορισμένους και συντηρεί απεγνωσμένα αυτό που ενυπάρχει στην συνείδηση και στις πεποιθήσεις της πλειονότητας των Ελλήνων.<br />Τέλος, το βιβλίο είναι και διαφωτιστικό διότι μας διαφωτίζει με τρόπο συστηματικό και τεκμηριωμένο για την ιδεολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, γενικά για την κρατικιστική της εξάρτηση και την εξουσιαστική της δομή και την πάγια της ιδεολογία. Διότι, ο λόγος του Χριστόδουλου δεν είναι ένα συγκυριακός, περιστασιακός, προσωπικός λόγος. Αυτός ήταν ανέκαθεν, ιδίως μετά τον Εμφύλιο και επί Χούντας, ο επίσημος, ο μοναδικός λόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο λόγος του δικού μας, του Άνθιμου δεν είναι διαφορετικός ούτε του Καλλίνικου. Ένας λόγος, βαθύτατα κρατικιστικός, εθνικός, εγκόσμιος, ένα λόγος που εκφέρεται πάντα στον όνομα του ελληνικού κράτους και του ελληνικού έθνους, αδιαχώριστος από το Γένος των Ελλήνων. Ο λόγος της Εκκλησίας ολόκληρης από τότε που ιδρύθηκε είναι βαθύτατα εθνικός, όπως είναι όλων των ορθόδοξων εκκλησιών των χωρών των Βαλκανίων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος ιδρύθηκε από το Ελληνικό κράτος, ως απόδειξη της εθνικής του ανεξαρτησίας. Το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος και ο διοικητικός αποχωρισμός της από το Οικουμενικό Πατριαρχείο αυτό αποδεικνύει, την αντιστοίχιση του εθνικού κράτους με μια εθνική εκκλησία. Έκτοτε η Εκκλησία της Ελλάδος υπάρχει από το κράτος, ως εθνική και κρατική εκκλησία, εξάρτημα του κράτους και θεσμός κρατικός και άρα συνδεδεμένη και με την πολιτική εξουσία. Υποταγμένη ήταν πάντα στην Πολιτική εξουσία, την οποία άλλοτε κολάκευε και άλλοτε εκβίαζε. Αυτή ήταν και είναι τη ταυτότητά της και αυτός ο λόγος ύπαρξής της.<br />Τώρα αυτό ο ομφάλιος λώρος κράτους-έθνους- Εκκλησίας, την εποχή της επιβολής των πλουραλιστικών κοινωνιών, της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της καλούμενης παγκοσμιοποίησης τείνει να διαρρηχτεί, ο σχετικός εκκλησιαστικός λόγος πνέει τα λοίσθια ή αγωνίζεται να αναπροσαρμοστεί. Η σημερινή δόξα της εθνικής εκκλησιαστικής ιδεολογίας είναι εφήμερη και πρόσκαιρη. Ηττήθηκε στη μάχη που έδωσε για τις ταυτότητες, δεν δικαιώθηκε στο θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, έχει χάσει οριστικά την ιερότητά του και δεν αγγίζει κατά βάθος τις ψυχές των πιστών. Διότι είναι ένας λόγος, επιφανειακός και αγοραίος, χωρίς ίχνος θεολογικής ακτινοβολίας. Δεν γεμίζουν οι ψυχές των ορθόδοξων πιστών, των άνεργων και ανερμάτιστων ανθρώπων με λάβαρα και σημαίες, και κυρίως δεν συντείνεις στην δημιουργία ειρηνικής συμβίωσης με τους μετανάστες με κορώνες φανατισμού και μισαλλοδοξίας. Δεν τα αντέχει μακροπρόθεσμα ούτε το ίδιο το σύστημα. Από την ανάγνωση του βιβλίου του Βασιλάκη άντλησα, τελικά, –όσο και αν φαίνεται παράδοξο– κουράγιο και αισιοδοξία για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι απλώς μια ηρωική φωνή αντίστασης ή μια καταγγελία, είναι και μια αποκάλυψη και μια απομυθοποίηση ενός θεσμού που απεγνωσμένα κραυγάζει, νοιώθοντας ότι απειλείται η υπόστασή του, η ταυτότητά του.</span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1162563029868186412006-11-03T02:05:00.000-08:002006-11-03T06:26:19.263-08:00Ομιλία Γιάννη Μπουτάρη<strong><span style="color:#3333ff;">Αποσπάσματα της ομιλίας Γιάννη Μπουτάρη<br />στην παρουσίαση της «Μάστιγας του Θεού»</span></strong><br /><br /><span style="font-size:78%;">Πριν από έξι χρόνια, σε τούτη την πόλη έγινε η πρώτη «λαοσύναξη» για το ουσιαστικά λησμονημένο πια από την Ιεραρχία θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Αυτή η επίδειξη πολιτικής δύναμης της Εκκλησίας τέλειωσε με το πολιτικό σύνθημα: «<em>Από τη Θεσσαλονίκη αρχίζει η νίκη</em>». Νίκη εναντίον του σύγχρονου κοσμικού κράτους.<br />Ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη «Η Μάστιγα του Θεού» προκειμένου να το παρουσιάσω, ένιωσα την παρόρμηση να σταθώ ιδιαίτερα στο κεφάλαιο που περιγράφει τη λαοσύναξη στην πόλη μας, ώστε να φρεσκάρω τη μνήμη μου με τα όσα τρομερά ακούσαμε εκείνη την ημέρα. Tον λεκτικό ανασκολοπισμό των «γραικύλων» και την εμβληματική φράση του λαϊκισμού: «<em>Ας λέει ο νόμος… Η φωνή του λαού έχει προτεραιότητα</em>», «<em>Εμείς εκπροσωπούμε τον λαό</em>»! Κι ήταν τότε μόλις δυόμισι μήνες που είχε επανεκλεγεί η κυβέρνηση του… «<em>δικτάτορα</em>» Σημίτη.<br />Αλλά για τον φανατισμό του πλήθους χρειαζόταν η προβολή και άλλων επιβουλών.<br /><strong>– Εξωτερικοί κίνδυνοι:</strong> «<em>Κινδυνεύουμε από τη Δύση</em>»!<br /><strong>– Εσωτερικοί κίνδυνοι:</strong> «<em>Θέλετε και άλλα μέτρα που ασφαλώς θα ακολουθήσουν; Να μερικά: Θα αφαιρεθούν οι εικόνες του Χριστού από τις αίθουσες των σχολείων και των δικαστηρίων και των νοσοκομείων, και των στρατώνων. Θα αφαιρεθεί από τους κοντούς των σημαιών ο Σταυρός. Ίσως να χρειασθεί να αλλάξει και η σημαία μας, επειδή έχει το Σταυρό. Βλέπουν το σταυρό και παθαίνουν κρίση, δαιμονίζονται. Ή και ο εθνικός μας ύμνος επειδή μιλάει για το Σταυρό</em>…».<br />Τέσσερα χρόνια μετά, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών όλες αυτές τις κινδυνολογίες τις ξέχασε και δεν έθεσε ξανά το «<em>μείζον εθνικό θέμα</em>» των ταυτοτήτων. Απ’ αυτή την πόλη λοιπόν αναστάτωσε την Ελλάδα, την έκανε μπάχαλο επί δύο χρόνια για τις ταυτότητες και τις αντάλλαξε με τα ευρω-αργύρια από τα Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Ζάλισε, φανάτισε, δίχασε, αποβλάκωσε και… ξέχασε, όπως συνέβη και με τα παλιότερα εθνικιστικά συλλαλητήρια πάλι στην πόλη μας, όπου πρωτοστατούσε η Εκκλησία. Δεν περιμένω να πάρουν πίσω την υπογραφή τους τα τρία εκατομμύρια πολίτες που υπέγραψαν σ’ εκείνο το αντισυνταγματικό «δημοψήφισμα» για ένα πουκάμισο αδειανό. Θα ζητήσουν όμως να τους δοθεί ποτέ καμιά εξήγηση; Αισθάνομαι θυμό για την καπηλεία του θρησκευτικού αισθήματος.<br />Ο κύριος Νομάρχης, ο κύριος Δήμαρχος, οι αρχές της Θεσσαλονίκης, δεν διεκδικούν όμως με τον ίδιο αποτελεσματικό τρόπο χρήματα για την επίλυση προβλημάτων και την ανάπτυξη της πόλης. Αλλά για την ανικανότητά τους λένε πως φταίει το «κράτος της Αθήνας». Και βέβαια διεκδικούν πάντα τις «ευλογημένες» ψήφους, πολλές φορές με εθνοκαπηλικά σόου, σαν αυτό που καταγράφει ο Βασιλάκης στο βιβλίο του: Όταν ο Ψωμιάδης αναρτά μέσα στην αίθουσα της Bουλής την ελληνική σημαία τον Απρίλιο του 1999 κερδίζοντας τα συγχαρητήρια του Αρχιεπισκόπου.<br />Το βασικότερο χαρακτηριστικό της αρχιεπισκοπικής πολιτικής είναι, κατά τη γνώμη μου, η οποία ενισχύεται από την τεκμηρίωση που κάνει ο Βασιλάκης, η απληστία για περισσότερη πολιτική και οικονομική εξουσία και η αδιαφορία για την όποια πνευματική παρουσία: Δεν θυμούμαι άλλον αρχιεπίσκοπο που να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το χρήμα, τη χλιδή και την προβολή από τα ΜΜΕ. Και σ’ αυτό είναι αποδεδειγμένα πιο απαιτητικός και πιο αποτελεσματικός και από τον κύριο Δήμαρχο και τον κύριο Νομάρχη. Διεκδικεί τα πάντα. Κι όταν ικανοποιηθούν τα μεγάλα αιτήματά του, ζητά και τα ρέστα. Αν μπορούσε να μετατρέψει η Μονή Πετράκη σε Βατικανό, θα το έκανε ευχαρίστως. Ακόμα και η σύγκρουση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη ήταν σύγκρουση χωρίς το παραμικρό θεολογικό επιχείρημα, μια σύγκρουση για εξουσία και τα ταμεία των μητροπόλεων.<br />Μια άλλη πτυχή που αναδεικνύεται με όσα στοιχεία παραθέτει ο Βασιλάκης, είναι αυτό που σατιρίζει ως «σχέδιο χαμαιλέων». Για να πετύχει τους εξουσιαστικούς και οικονομικούς στόχους, φοράει όποιο ένδυμα του ταιριάζει: φιλοευρωπαίος-αντιευρωπαίος, εχθρός του Ισλάμ-«αδελφός» των μουσουλμάνων, τουρκοφάγος-νηφάλιος κ.λπ., αρκεί εκείνη τη στιγμή να έχει ακροατήριο με ετούτη ή εκείνη την εμφάνιση. Προκειμένου να πετύχει αυτούς τους στόχους, προβάλλει συνήθως με ιδιαίτερη οξύτητα ισχυρισμούς που είναι προφανές ότι δεν ισχύουν, χωρίς να τον απασχολεί αν ορθοτομεί την αλήθεια. Ας το πούμε πολύ κομψά: ο Μακαριώτατος έχει μια παθολογικά κακή σχέση με την αλήθεια.<br />Έχει επίσης μια παθολογική εχθροπάθεια με αυτό που ονομάζει «<em>χάρυβδη του πολυπολιτισμού</em>». Στις περισσότερες ομιλίες του δαιμονοποιεί και καταράται την πολυπολιτισμικότητα. Ισχυρίζεται πως στην Ελλάδα «<em>έχουν έρθει μετανάστες</em>» και «<em>κινδυνεύουμε να γίνουμε πρόσφυγες στην ίδια μας την πατρίδα</em>»… Και στον «<em>οδοστρωτήρα</em>» ή «<em>χοάνη</em>» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τη χαρακτηρίζει, υπάρχει τάχα μια «<em>προσπάθεια συντονισμένη και μεθοδευμένη</em>» να «<em>πολτοποιηθούμε</em>» και να «<em>ομογενοποιηθούμε</em>». Οι «<em>ξένοι θέλουν να μας κάνουν κιμά</em>». Βλέπει παντού συνωμοσίες (της «<em>φράγκικης Δύσης</em>», των «<em>βάρβαρων Τούρκων</em>», των Εβραίων, του «διεθνούς σιωνισμού»…) σε βάρος του «<em>περιούσιου λαού</em>» με τον «<em>ανώτερο πολιτισμό</em>». Το να κάνει κανείς τέτοια κηρύγματα, ειδικά στη «νύμφη του Θερμαϊκού», είναι σαν να κλείνει τα μάτια για να μη βλέπει την πραγματικότητα.<br />Το τελευταίο σημείο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι το ιδεολόγημα το οποίο, συμπυκνωμένο σε σύνθημα, εκτοξεύθηκε για πρώτη φορά από την εξέδρα της Θεσσαλονίκης: «<em>Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία</em>». Οραματίζεται δηλαδή μια «Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων» στη θέση της χουντικής «Ελλάδας Ελλήνων Χριστιανών» που κατέρρευσε. Από την άνοδο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών στον θρόνο καταβάλλεται μια τεράστια προπαγανδιστική προσπάθεια να επιβληθεί αυτή η αντίληψη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ένα κράτος που θρησκεύεται, μια θρησκευόμενη πολιτεία. Στην ερώτηση τι κράτος είναι η Ελλάδα, η απάντηση σύμφωνα με την ιεραρχία πρέπει να είναι: «Ορθόδοξο!». Για σκεφθείτε, τι κράτη είναι η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ; Δεν διανοείται κανείς να τα προσδιορίσει με βάση το θρήσκευμα της πλειονότητας. Και δεν έχασαν ούτε την «ιδιοπροσωπία» τους ούτε την «ταυτότητά» τους ούτε πρόκειται να καταστραφούν επειδή δεν θρησκεύονται – αντιθέτως, προοδεύουν.<br />Η κατηγορία του Οικουμενικού Πατριάρχη εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αθηνών: «<em>εισπηδών, νοσφιζόμενος, κλέπτων</em>», λόγω των διεκδικήσεών του στη Βόρεια Ελλάδα, θα μπορούσε να διατυπωθεί και για τις «εισπηδήσεις» και αξιώσεις του στα θέματα της πολιτείας. Στη χώρα μας έχουμε την ιδιαιτερότητα η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι κρατικός θεσμός. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν συμπεριφέρεται σαν ιεράρχης, αλλά σαν πολιτικός. Γιατί δεν κάνει πολιτικό κόμμα;<br />Τελειώνοντας, θέλω να παρατηρήσω πως το βιβλίο αυτό είναι πυκνό και πλούσιο. Αποτελεί μια δύσκολη σύνθεση η οποία παρουσιάζει και αναλύει τις ακραίες μορφές έκφρασης του Νεοελληνικού Αντιδιαφωτισμού με ακρίβεια ακαδημαϊκή. Αλλά ταυτόχρονα, εκτός από την καταγραφή και τις εξαιρετικές αναλύσεις, έγινε αμέσως ανάρπαστο γιατί το καθιστούν δημοφιλές λαϊκό ανάγνωσμα οι παρεμβολές σατιρικών περιγραφών με έναν καβγατζή ήρωα που τα κάνει όλα μόνος του. Κάποιο άλλο βιβλίο 666 σελίδων θα ήταν κουραστικό. Ετούτο διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται ευχάριστα, τμηματικά ή ολόκληρο, και πιστεύω πως θα αποτελεί σημείο αναφοράς και στη μετά Χριστόδουλο εποχή.<br /></span><strong><span style="font-size:78%;">O κ. Στέφανος Μάνος, παρουσιάζοντας τη «Μάστιγα του Θεού» στην Αθήνα, σε εκδήλωση που έγινε συμβολικά στις 6.6.06, έκανε έκκληση στους αναγνώστες να κάνουν δώρο ένα αντίτυπο στον παπά της ενορίας τους. Εγώ νομίζω ότι ίσως πιο χρήσιμο θα ήταν να χαρίζουν ένα αντίτυπο στους πολιτικούς που ψηφίζουν.<br /></span></strong>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1162563729178573682006-11-03T01:21:00.000-08:002006-11-03T06:27:32.556-08:00Ομιλία Ιωάννη Πέτρου<p>Ομιλία του καθηγητή Θεολογικής Θεσσαλονίκης Ιωάννη Πέτρου<br /></p><p><span style="font-size:78%;">Προκλητικός ο τίτλος του βιβλίου του κ. Βασιλάκη, αλλά και η δουλειά καταπληκτική. Έχουν συγκεντρωθεί και εκδοθεί πάρα πολλά κείμενα του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, λόγοι, τοποθετήσεις, συνεντεύξεις. Τα κείμενα αυτά είναι συστηματικά καταταγμένα και κατάλληλα σχολιασμένα. Δεν θα μπορούσε κανείς να έχει με άλλο τρόπο όλο το υλικό αυτό.<br />Μέσα από τα κείμενα που εκδίδονται εμφανίζεται ανάγλυφα ο αντιφατικός λόγος του κ. Χριστόδουλου, ο οποίος αντιμετωπίζει με υποτιμητικό τρόπο όσους έχουν διαφορετική γνώμη επί διαφόρων θεμάτων ή κριτικάρουν τις απόψεις του. Ιδίως τελευταία θέλει να εμφανίζεται παντού. Δεν αφήνει συνέδριο για συνέδριο που να μην παραστεί ή να μη φροντίσει να διαβαστεί έστω ένας χαιρετισμός του. Ακόμη και σε απίθανες περιπτώσεις εμφανίζεται, όπως πρόσφατα σε συνέδριο γάλλων Συμβολαιογράφων, στους οποίους έκανε υποδείξεις για την οικογένεια. Συνήθως φροντίζει μέσω δικών του μεσολαβητών να προσκληθεί σε Συνέδρια και εκδηλώσεις, αλλά και σε πανηγύρεις. Μιλώντας πάντοτε μέσω χαιρετισμών, δεν αφήνει περιθώριο να υπάρξουν κριτικές τοποθετήσεις. Το ύφος του είναι πάντοτε διδακτικό, γιατί θεωρεί ότι οι άλλοι δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και ο μόνος που μπορεί να τους υποδείξει είναι αυτός. Σε τέτοιο βαθμό φθάνει η ακρότητά του, ώστε σχετικά πρόσφατα και την ανθρώπινη λογική χαρακτήρισε ως μια μορφή ειδωλολατρίας. Η τοποθέτησή του αυτή δείχνει ότι θέλει οι άνθρωποι να μη σκέπτονται, να ενεργούν χωρίς ελευθερία και κρίση, και να ακολουθούν ασυζητητί τις υποδείξεις του ως άβουλα όργανα, πράγμα όμως που με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί ο σύγχρονος άνθρωπος.<br />Ακόμη, ο λόγος του είναι ένα κράμα εθνικισμού, λαϊκισμού και μιντιακής επίδειξης. Το χαρακτηριστικό του λαϊκισμού του είναι η χρήση εννοιών και εκφράσεων προκλητικών και απρόβλεπτων που προκαλούν την προσοχή των Μ.Μ.Ε., τα οποία ψάχνουν για θέμα και θέαμα.<br />Είναι ένα πρόσωπο με έντονες τάσεις επιβολής, που θέλει να κυριαρχεί χρησιμοποιώντας τη θέση του. Είναι χαρακτηριστικά όσα είπε σε συνέντευξη λίγο καιρό μετά την εκλογή του. Ό,τι βάζει στο μυαλό του πρέπει να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητα από τις συνέπειες που μπορεί να έχει. Χρησιμοποιεί συνήθως τα Μ.Μ.Ε. για την οικοδόμηση της προσωπικότητάς του, γιατί θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό βελτιώνει την εικόνα της Εκκλησίας, δηλώνοντας έτσι έμμεσα, ότι αυτός είναι η Εκκλησία.<br />Φοβόμουν και φοβέριζα, λέγει μια λαϊκή παροιμία, που αποδίδει την τακτική που ακολουθεί. Προκαλεί το φόβο στο εσωτερικό της Ιεραρχίας, παρουσιάζοντας διάφορους επικείμενους κινδύνους με στόχο την κυριαρχία σε αυτήν. Στην πραγματικότητα όμως ενδιαφέρεται να επιβάλει τη θρησκευτική ηγεσία στην κοινωνία, και έτσι να παίζει κυρίαρχο ρόλο μέσα σε αυτήν. Η συμπεριφορά του αποδίδει το μοντέλο του άκρως συντηρητικού που θεωρεί ότι κατέχει την αλήθεια, την οποία θέλει να επιβάλει σε όλους. Η τακτική, εξάλλου, επίδειξης δύναμης στο θέμα των ταυτοτήτων είχε ως σκοπό να τη χρησιμοποιεί ως φόβητρο για να επιτύχει τους σκοπούς που θέτει. Ποτέ δεν αισθάνεται ικανοποιημένος με όσα παίρνει μέσω των διεκδικήσεών του. Παντού βλέπει εχθρούς και διώξεις, έστω και αν κανείς δεν ασχολείται μαζί του. Είναι ένας τρόπος για να προκαλεί την αντίδραση των φανατικών οπαδών. Είναι αυτονόητο όμως ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτό να επιβάλει τις απόψεις του.<br />Διφορούμενη είναι η στάση του, όταν από τη μια υποστηρίζει το δημόσιο χαρακτήρα της Εκκλησίας στο εσωτερικό, ενώ από την άλλη στο εξωτερικό ακολούθησε το μοντέλο του ιδιωτικού οργανισμού για να ανοίξει το εκκλησιαστικό γραφείο στις Βρυξέλλες.<br />Γενικότερο φαινόμενο, ο ρεβανσισμός των θρησκευτικών θεσμών. Επιδιώκουν να μειώσουν τα μοντέρνα κεκτημένα και να θρησκειοποιήσουν τον κόσμο. Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να τους αναγνωρίζονται τα «επαγγελματικά» δικαιώματα και ηγετική θέση στην κοινωνία, έστω και αν θα είναι μόνο συμβολική.<br />Η ευθύνη των πολιτικών είναι μεγάλη που βλέπουν κοντόφθαλμα, και δεν εκτιμούν την κατάσταση πραγματικά. Παρότι δεν έχει τόση δύναμη, όση δείχνει ότι έχει, εμφανίζεται ότι δήθεν προσδιορίζει το πολιτικό παιχνίδι. Αυτό συμβαίνει επειδή υπερεκτιμάται η δύναμή του.<br />Είναι απαραίτητο να κατανοηθεί ο κίνδυνος από τις αξιώσεις των θρησκευτικών θεσμών και να απαιτηθεί ο περιορισμός τους. Η θρησκευτική ελευθερία δεν επιτρέπει τέτοια θέση που διεκδικούν. Αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών. Πρέπει να οριοθετηθεί ο ρόλος τους, αφού δεν αυτοπεριορίζονται.</span></p>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1161846078764064422006-10-25T23:56:00.000-07:002006-10-26T00:01:18.776-07:00Παρουσίαση της «Μάστιγας του Θεού», Θεσσαλονίκη 31 Οκτωβρίου<div align="center"><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/mastiga.5.jpg"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/mastiga.4.jpg" border="0" /></a> <strong><span style="color:#3333ff;">ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ<br /></span></strong><br /><br />Σας καλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου<br />του Μανώλη Βασιλάκη </div><div align="center">«Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»<br /><br />Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι<br /><strong>Ανδρέας Ανδριανόπουλος</strong></div><div align="center"><strong><span style="color:#3333ff;">Αντώνης Μανιτάκης</span></strong></div><div align="center"><strong>Νίκος Μπίστης</strong></div><div align="center"><strong><span style="color:#3333ff;">Γιάννης Μπουτάρης</span></strong></div><div align="center"><strong>Ιωάννης Πέτρου</strong><br />Συντονιστής: </div><div align="center"><strong><span style="color:#3333ff;">Τραϊανός Χατζηδημητρίου</span></strong><br /><br />H εκδήλωση θα γίνει </div><div align="center"><span style="color:#ff0000;">την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, ώρα 8.00 μ.μ.,<br /></span>στο βιβλιοπωλείο-πολυχώρο </div><div align="center">ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ «ΑΝΑΤΟΛΙΑ»<br /> (Δημ. Γούναρη 39, απέναντι από την Καμάρα)<br /><br /> Εκδόσεις ΓΝΩΣΕΙΣ και ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ<br /></div>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1161186332803952802006-10-18T08:19:00.000-07:002006-10-18T09:10:38.726-07:00Ο νταβατζής της κερκίδας (!)<span style="font-size:78%;">Το παρακάτω κείμενο, με τον χαρακτηρισμό «νταβατζής» για τον Χριστόδουλο, είναι αναδημοσίευση από τελευταίο φύλλο του περιοδικού <em>Ελεύθερη Πληροφόρηση</em> που εκδίδει ο τέως μητροπολίτης Αττικής Νικόδημος. Αποτελεί μια εκ των ένδον κριτική στον Χριστόδουλο. Η οποία πιθανότατα να μη γραφόταν ποτέ αν μετείχε κι αυτός στη «συνοδική αριστοκρατία». Χωρίς φυσικά να προσυπογράφω τα ιδεολογικά της σημεία, βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τα «πολιτικά» συμπεράσματα και την συνόψιση των πομπών του Χριστόδουλου, γι' αυτό και την παραθέτω ολόκληρη:</span><br /><span style="font-size:78%;"></span><br /><span style="font-size:78%;"><strong><span style="font-size:100%;color:#ff0000;">«Ι</span></strong>διότυπη και πρόξενη πολλών ερωτηματικών, η δημοσιογραφική και τηλεοπτική διακίνηση του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στην πασαρέλα της επικαιρότητας. Οι εμφανίσεις του, το θεματικό άνοιγμα των ανακοινώσεών του, η καυστικότητα των δηλώσεών του, η ακρισία των επικρίσεών του, η αυτάρεσκη, βέβηλη ταύτιση του προσώπου του με την Εκκλησία Ιησού Χριστού, η ακράτητη επιθετικότητά του ενάντια στις προσωπικότητες, που δεν υποκλίνονται, ταπεινά και δουλικά, στο είδωλό του, όλα προδίδουν την υποβαθμισμένη εκκλησιαστική ευαισθησία του και τη διογκωμένη εγωπάθειά του. Αυτοπροδίδεται, να αγαπάει και να επιδιώκει, αποκλειστικά και μόνο, την προβολή και τον εντυπωσιασμό. Ένα πρωταγωνιστικό, επικοινωνιακό ρόλο, δίχως σχέδιο δράσης και δίχως νεύρο ηγετικού δυναμισμού. Απονέμει, υπεροπτικά, στον εαυτό του, το χαρισματικό προνόμιο του εθνικού και κοινωνικού αναμορφωτή. Και δεν εγγράφει την παραμικρή παράγραφο ουσιαστικής προσφοράς στο βιβλίο της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας.<br /><strong><span style="color:#000099;">Η ροή των γεγονότων, η τομογραφία των παρεμβάσεών του και των εκρήξεών του και η αρχειοθέτηση στη λαϊκή μνήμη των ασύμβατων με το εκκλησιαστικό του αξίωμα συμπεριφορών του επιβεβαιώνουν, με εκπληκτική ενάργεια, ότι ενεργεί, κατ’ αποκλειστικότητα, από την υπερυψωμένη κερκίδα του άσχετου και ανεύθυνου νταβατζή. Φωνάζει. Μαίνεται. Ιδρώνει.</span></strong> Αλλά δεν κατηφορίζει στο στίβο του ενεργού μαχητή. Δεν μάχεται και δεν ματώνει στην αναμέτρηση με την αυλική του και με τη γύρω του φαυλότητα, που τη στιγματίζει από θέση απόμακρη. Και δε βάζει τα στήθη του, για να ανακόψει την «προδοσία» των θησαυρισμάτων της φυλής, που αποτελεί το ρεφρέν του μονότονου θρήνου του. Αρέσκεται να διατυπώνει, περιστασιακά και από απόσταση, τον ηχηρό δημοσιογραφικό και τηλεοπτικό του λόγο. Στοχεύοντας, όμως, πάντοτε στην αντίπερα όχθη. Στις επάλξεις των πραγματικών ή των υποθετικών «εχθρών της Εκκλησίας». Και πάντοτε για θέματα, για πρωτοβουλίες και για χειρισμούς, που δεν περνούν από τη δική του αρμοδιότητα και δε φορτίζουν το προσωπικό του δισάκι υπευθυνότητας.<br />Η βασική του διαλεκτική και ο μονόχνωτος, ανυποχώρητος, διαφημιστικός ισχυρισμός του είναι, πως, ως ηγετικό στέλεχος της Εκκλησίας, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να κρίνει τους πάντες και τα πάντα. Τις πρακτικές και τις διαπλοκές, που επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητα του λαού και αλλοτριώνουν την ελληνοχριστιανική του ταυτότητα. Αλλά δεν επιχειρεί το επόμενο, τολμηρό βήμα. Να αναλάβει την ευθύνη και το κόστος του αγώνα. Και να συμβάλει, με συγκεκριμένους, δυναμικούς, παρεμβατικούς χειρισμούς του, στην ανάσχεση της διαφθοράς και στην αναμόρφωση των εθνικών ή των πολιτιστικών σχεδιασμών.<br />Και το σπουδαιότερο, που περνάει στη λαϊκή ψυχή, ως το τραγικότερο σύμπτωμα εκκλησιαστικής, εκφυλιστικής εκκοσμίκευσης. <strong><span style="color:#000099;">Ενώ, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος παρεμβαίνει πυκνά και με ακυβέρνητη βιαιότητα, στα θεσμικά κλιμάκια του κυβερνητικού, του παιδευτικού ή του αναπτυξιακού χώρου, ποτέ δεν εκφέρει λόγο αποκαλυπτικό ή επιτιμητικό, για τις ανωμαλίες και τις εκτροπές, που μεταποιούν τους ιερούς χώρους της εκκλησιαστικής διοίκησης σε αρένες παθών και σκοτεινών σκοπιμοτήτων. Μπροστά στις εκκλησιαστικές παρανομίες και τα ειδεχθή σκάνδαλα μένει άφωνος. «Στήλη αλός».</span></strong> Έστω και αν, η λαϊκή αγωνία, η έμπονη ερευνητικότητα του Ορθόδοξου ποιμνίου ή, ακόμα και η φιλοκατήγορη προκατάληψη των εκτός του εκκλησιαστικού περιβόλου ακροβολισμένων παρατηρητών, αναζητούν πληροφόρηση και έντιμη ενημέρωση για όλα, όσα σχεδιάζονται ή τεκταίνονται πίσω από τα βαρειά και σκοτεινά παραπετάσματα της <span style="color:#000099;"><strong>Συνοδικής αριστοκρατίας.<br /></strong></span><br />Κατά την πρώτη, απρόσμενη, φάση της «λεκτικής», αρχιεπισκοπικής καταιγίδας (το δεύτερο εξάμηνο του 1998), καθώς ο λαός δεν είχε διαγνώσει τη μέθοδο και τη σκοπιμότητα της επικοινωνιακής πολιτικής του νέου προκαθήμενου, υπήρξε κάποια μερίδα πιστών, που ενθουσιάστηκε με τη θορυβώδη παρουσία του και χειροκρότησε, θεώρησε –για ένα κλάσμα του χρόνου– ότι ανατέλλει η ελπίδα της αποκοπής από τον φαύλο, παρασκηνιακό, εκκλησιαστικό αποκρυφισμό και της έμπρακτης επιστροφής στην Αποστολική και Πατερική διαφάνεια. Ο ενθουσιασμός, όμως και το κροτάλισμα των χεριών δεν άντεξαν για πολύ. και μόνη η ατέρμονη εξωστρέφεια του Χριστόδουλου, η «από καθέδρας» αναμαρτησίας και εξουσίας, αδιάκοπη, σκληρή επιτίμηση όλων, ανεξαίρετα, των παραγόντων του κοινωνικού γηπέδου, άρχισε να προκαλεί κόπωση και –στη συνέχεια– ένα κρεσέντο προβληματισμών.<br /><span style="color:#000099;"><strong>Σήμερα, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια δημόσιας προβολής του Χριστόδουλου ή, «κατ’ ακρίβεια», δημόσιας υστερίας του, κοινή διαπίστωση και καθολική παραδοχή είναι, πως, από την πρώτη μέρα της αναρρίχησής του στο θρόνο των Αθηνών, κινήθηκε ως «νταβατζής της κερκίδας». Με όραμα την αγορά αναγνώρισης, και με αντιγραφή του επικοινωνιακού προγράμματος δράσης, που εφαρμόζεται, σήμερα, στα χαμηλότερα κλιμάκια του πολιτικού και του επιχειρηματικού στίβου. Δε διανοήθηκε ή δε θέλησε ή δε διέθετε την ικανότητα, να λύσει προβλήματα. Και δεν το τόλμησε. Περιορίστηκε στην αντιγραφή του στυλ ενός μέτριου, λαοπλάνου, νταβατζή πολιτευτή. Έμεινε στην επίδειξη της χλιδής του και στην πρόκληση δημόσιου ντόρου γύρω από το όνομά του και τα πλασματικά χαρίσματά του. Εργαλείο του, ο λαϊκισμός. Στόχος του και καθημερινή του επιδίωξη, η εντύπωση. Η διαμόρφωση και η επιβολή ενός μαγικού ηγετικού προφίλ. Και η εκτόξευση, σε πρωτιά αχτύπητη και απροσπέλαστη, της «κατά κόσμο» δημοτικότητάς του.<br /></strong></span>Όλοι οι Έλληνες, ακόμα και αν δεν καταφέρνουν να καταλογογραφήσουν τις απανωτές, δημόσιες παρεμβάσεις του και να αναπλάσουν στη μνήμη τους το άνοιγμα της θεματικής του ψαλίδας, διατηρούν σταθερή στη συνείδησή τους την εικόνα του σκληρού, φλύαρου τιμητή, που, «εν παντί καιρώ και πάση ώρα», ακόμα και κατά την τελεσιουργία του φρικτού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, με ύφος στυφό, εξαπολύει την οργή του και εκτοξεύει τις βαρειές-απαράδεκτες για την «Ωραία Πύλη» επιτιμήσεις του, ενάντια σε εκείνους, που τους θεωρεί περιφρονητές και καταλυτές των Εθνικών και των πνευματικών Παραδόσεων της φυλής μας. Και ενοχλούνται αφόρητα, όταν τον παρακολουθούν, να υπεραμύνεται του προνομίου της ελευθερίας της έκφρασης, και να παθαίνει αφλογιστία, όταν η λαϊκή βάση απαιτεί εκκλησιαστική διαφάνεια και τολμηρή, αποτελεσματική Συνοδική δράση.<br />Είναι εντυπωσιακή η βραχύτητα του χρόνου, που χρειάστηκε για να αποδειχθεί η πραγματικότητα. Το ότι ο Χριστόδουλος δεν ενδιαφέρεται να ανακόψει, με τις προσωπικές του θυσίες και με τους ηρωικούς(!!!) αγώνες του, την κοινωνική κατολίσθηση στην απονεύρωση των θεσμών και στην εξαχρείωση του ήθους. Και, ότι οι φωνές του και οι οργισμένες κορώνες του αποτελούν επικοινωνιακά τεχνάσματα, ενταγμένα στην προσπάθειά του, να στερεώσει σε υπερυψωμένο βάθρο το είδωλό του και να επικυρώσει την ταυτότητά του, ως ταυτότητα φωτισμένου κοινωνικού αναμορφωτή.<br />Αν ο Χριστόδουλος πονούσε και θρηνούσε ανυπόκριτα, για την έκλυση των ηθών και για τη μετάλλαξη των εθνικών μας οραμάτων, αν ενδιαφερόταν, ειλικρινά, να αντιπαλαίσει τη διαφθορά και να λύσει προβλήματα, που ταλανίζουν το λαό και αποπροσανατολίζουν τις διάδοχες γενιές μας, δε θα άλλαζε καθημερινά συνθήματα και δε θα περιοριζόταν στην ανώφελη, ηχηρή εξαγγελία των αναποτελεσματικών προγραφών του. Θα περιόριζε την ψαλίδα της διαμαρτυρίας του στα καίρια και απολύτως επείγοντα θέματα, θα μεθόδευε, προσεκτικά, τον αγώνα του. Θα μετάγγιζε τον παλμό της δικής του, ανήσυχης καρδιάς σ’ όλα τα ηγετικά στελέχη της Εκκλησίας, θα συνέπαιρνε, με την ειλικρίνειά του, με τον ενθουσιασμό του και με την αποφασιστικότητά του, τις πλατειές λαϊκές μάζες. Και θα σηματοδοτούσε αλλαγές και μεταστροφές.<br />Ο σκέτος, φραστικός και περιπτωσιακός καυτηριασμός των αδυναμιών και των εκτροπών, που αποτελούν συμπτώματα της σύγχρονης πολιτισμικής παρακμής, δεν αποτελεί εφεύρημα αποκλειστικό του σημερινού Αρχιεπισκόπου. Όπου να πας και όπου να σταθείς θα ακούσεις το διαπιστωτικό παραλήρημα και θα νιώσεις τον ιδρώτα της απογοήτευσης να αυλακώνει το πρόσωπό σου. Εκείνο, που λείπει, είναι η γενναιότητα και ο αγώνας. Ο συνεπής, ο αποφασιστικός, ο θυσιαστικός αγώνας. Η τίμια αναμέτρηση με τον ξεπεσμό και τη διαφθορά. Η αποτελεσματική πρόταξη της αλήθειας και του στήθους του αγωνιστή, για την προάσπιση των θησαυρισμάτων του γένους και των αξιών, που υφαίνουν την πνευματική εμπειρία του προσώπου και τροφοδοτούν την πνευματική ανθοφορία των λαών.<br />Ο Χριστόδουλος τέτοιο αγώνα ούτε διανοήθηκε να οργανώσει, ούτε αποτόλμησε να δρομολογήσει.<br /><br />Την αθεράπευτη και προβληματική εξωστρέφεια του Χριστόδουλου, που βιώθηκε και χαρακτηρίστηκε σαν άστοχο, παιδιάστικο σκόρπισμα, «τήδε κακείσε», κούφιων καρυδιών, την επαλήθευσε, δίχως να έχει μια τέτοια πρόθεση, πριν λίγο καιρό, ένας από τους αυλικούς του δημοσιογράφους. Με ολοσέλιδο δημοσίευμά του στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», της 20ής Φεβρουαρίου του 2006, ο παλιός του φίλος και στενός συνεργάτης του, χειριστής του δημοσιογραφικού καλάμου, επιχείρησε να ανεβάσει τη δημοτικότητα του άρχοντά του, του Χριστόδουλου. Και εμφάνισε, σε ένα συνοπτικό πίνακα, όλο το εύρος των αρχιεπισκοπικών παρεμβάσεων, κατά την οκταετία 1998-2006. Ενώ, όμως, ταξινομεί τις παρεμβάσεις σε κεφάλαια και προσπαθεί να πείσει το αναγνωστικό του κοινό, ότι ο σημερινός εκκλησιαστικός ηγέτης διακατέχεται από μια εκλεπτυσμένη ευαισθησία και αναλαμβάνει στους αρχιερατικούς του ώμους τα βάρη και τους πόνους του λαού, αθέλητα και ανεπίγνωστα, του αφαιρεί τη λεοντή του αναμορφωτή και τον εμφανίζει ως τον <span style="color:#000099;"><strong>νταβατζή της γειτονιάς</strong></span>.<br />Μεταφέρω τις καίριες θέσεις αυτού του άρθρου.<br />Τίτλος, βαρύγδουπος:<br /><strong><em>«Ιερές παρεμβάσεις Χριστόδουλου»<br /></em></strong>Υπότιτλος:<br /><em>«Από το “κουσούρι” στα φακελάκια και από το Ευρωσύνταγμα στη φορολογική δικαιοσύνη, ο Αρχιεπίσκοπος έχει πολλές φορές ταράξει τα νερά διατυπώνοντας τις απόψεις του.<br />Η χθεσινή παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου για την προστασία της υγείας του λαού... και η άλλη παρέμβαση, την περασμένη Πέμπτη, για τους φοροελεγκτές... είναι oι δυο πιο πρόσφατες από αυτές που έχει κάνει κατά καιρούς σε διάφορα κοινωνικά ζητήματα...<br />Άλλες παρεμβάσεις ή λόγοι του που έκαναν αίσθηση:<br />[…]<br /></em><br />Όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης μας, ο αυλικός δημοσιογράφος, δίνει ένα απλό περίγραμμα των ατέλειωτων –λεκτικών μόνο– παρεμβάσεων του Αρχιεπισκόπου στην καθημερινή πολιτική και κοινωνική εμπλοκή και στην τρέχουσα προβληματική. Και το κάνει αυτό, για να μας πει, ότι ο Χριστόδουλος δεν μένει άπραγος, ψυχρός παρατηρητής των εξελίξεων, αλλά διατυπώνει λόγο και άποψη και επηρεάζει, με τη φωτισμένη κρίση του και με τη μετρημένη πρότασή του, την εξέλιξη των γεγονότων.<br />Εκείνο, που δεν άγγιξε ο εξαρτημένος, κόλακας δημοσιογράφος, και δεν μας το ιστόρησε, είναι ο αγώνας, που έκανε ο προϊστάμενός του, για τη δυναμική αντιμετώπιση και την επίλυση, έστω και ενός μόνο, από αυτά τα καυτά προβλήματα. Δραστηριοποιήθηκε, έστω και μια φορά, ο Αρχιεπίσκοπος, μετά τη διαπίστωση της ανωμαλίας και μετά τη δημόσια καταγγελία του για την εκτροπή ή για την κατάχρηση της εξουσίας; Και ποια ήταν η δράση του; Και ποια τα αποτελέσματα του αγώνα του;<br />Η άκρα σιωπή του δημοσιογράφου στα ερωτήματα αυτά, αποτελεί την ευγλωττότερη μαρτυρία, ότι oι φραστικές παρεμβάσεις του Χριστόδουλου ήταν, σε αριθμό, απροσμέτρητες, αλλά οι αγώνες του και τα επιτεύγματά του μηδενικά.<br /><br />Και προχωρούμε στο καυτό, στο κυριολεκτικά εκρηκτικό κεφάλαιο του προβληματισμού.<br />Ο λαός, οι άμεσοι αποδέκτες του κατηγορητηρίου του και oι αποστασιοποιημένοι ακροατές της εκρηκτικής διαλεκτικής του, διερωτήθηκαν, πολλές φορές κατά τη Χριστοδουλική οκταετία και εξακολουθούν να διερωτώνται, <strong><span style="color:#000099;">γιατί έχει, σταθερά, καθηλωμένα τα βαρειά όπλα της επιθετικής τακτικής του μόνο προς τα έξω, προς τους εκτός του περιβόλου της Εκκλησίας υπεύθυνους ή ανεύθυνους παραγωγούς και καρπωτές του πλέγματος της διαφθοράς και δεν στοχεύει ποτέ και προς κανένα, από κείνους, που εισάγουν τη διαφθορά στην αυλή της Εκκλησίας</span></strong> και μολύνουν την αγιότατη παρεμβολή Της; Γιατί, καθημερινά, μέμφεται και στιγματίζει και στέλνει στο πυρ το εξώτερο όλους, από τον πρώτο Έλληνα πολίτη, ίσαμε τον τελευταίο, την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, τους υπηρέτες του επιστημονικού εργαστηρίου και τους μεταφορείς των επιστημονικών επιτευγμάτων στην ευρύτατη ανθρώπινη οικογένεια, τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και τους στυλοβάτες της δημόσιας διοίκησης, και δε βρίσκει ανακολουθία ή προδοσία στο στενό ή το ευρύτερο, δικό του, περιβάλλον, εκεί, που η ιερωσύνη και η αρχιερωσύνη βιώνονται –κάτω από το βλέμμα του και την ευλογία του– ως άθλημα άμετρου πλουτισμού ή ως διαδρομή εύκολης αναρρίχησης σε αξιώματα και σε τιμητικούς θρόνους;<br />Η απορία αυτή, με τον καιρό και με το συνεχές ανέβασμα των τόνων από το στηλιτευτή Χριστόδουλο, εξελίχθηκε σε πρόβλημα πρώτου μεγέθους. Και έσυρε, με βίαιη και αποφασιστική κίνηση, τον επικριτή Αρχιεπίσκοπο από την κερκίδα της ανεύθυνης δριμύτατης κριτικής του στο εδώλιο της προσωπικής ευθύνης και της υποχρεωτικής λογοδοσίας.<br />Και τα ερωτήματα πέφτουν βροχή. Γιατί ο Χριστόδουλος εναβρύνεται να σέρνει, εκβιαστικά, προς το φως της δημοσιότητας τις ξένες παρανομίες και τις ξένες ντροπές και δεν αισθάνεται προσωπικά υπόλογος έναντι του συνόλου της ελληνικής και, γενικότερα, της πανορθόδοξης κοινωνίας, για τα δικά του «εγκλήματα» και για τις ανεπίτρεπτες εκτροπές των προσώπων του περιβάλλοντος του; Γιατί αρέσκεται να διαπομπεύει τα «εν γνώσει ή εν αγνοία» παραπτώματα και τις φανερές ή κρυφές διαπλοκές της κοσμικής διοίκησης και δεν υπολογίζει, ότι, κατ’ αντιστοιχία, το ερευνητικό δαιμόνιο και η ακράτητη κακογλωσσιά βρίσκονται πάντοτε καθηλωμένα στις παρανομίες, στις ασυδοσίες και στις πράξεις της ξεδιάντροπης διαφθοράς, που καταβρωμίζουν και αποδιοργανώνουν τα Συνοδικά και τα αρχιεπισκοπικά ενδιαιτήματα;<br /><strong><span style="color:#000099;">Τα ερωτήματα αυτά και τα συνακόλουθα αιτήματα, αναπάντητα επί ολόκληρη οκταετία και ανικανοποίητα, έκαναν τις δημόσιες παρεμβάσεις του Χριστόδουλου να μοιάζουν με επαναλαμβανόμενη θεατρική επιθεώρηση, που γελοιοποιεί και στηλιτεύει, εύστοχα ή αδέξια, τις επιπολαιότητες και τις παρανομίες του κλιμακίου της δημόσιας εξουσίας και τον ίδιο να εμφανίζεται στη σκηνή της τηλεοπτικής προβολής, μόνο, σαν ο πρωταγωνιστής της παράστασης. Ο νταβατζής. Ο ανεπίγνωστος και ανεύθυνος κουτσομπόλης.<br /></span></strong><br />Το απρόσμενο και ιστορικά πρωτότυπο, είναι τούτο. Την καταιγίδα των εξωστρεφών, νταβατζίδικων, Χριστοδουλικών επικρίσεων, ήρθε να παγώσει και να φρενάρει η δημοσιογραφική και τηλεοπτική καταιγίδα του πρώτου εξαμήνου του 2005, που ξεσήκωσε, ομόφωνη, την ελληνική κοινωνία, ενάντια στη διαφθορά της σημερινής εκκλησιαστικής ηγεσίας και δρομολόγησε τη λαϊκή οργή στο πρόσωπο και στις αδυναμίες του κεντρικού μοχλού της Συνοδικής Οργάνωσης, στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.<br />«Κουσούρια», που ήταν πασίγνωστα σ’ όλα τα μέλη της αρχιερατικής οικογένειας και διατηρούνταν στην κατάψυξη και στη σιωπή, ανατροπές της Κανονικής εκκλησιαστικής τάξης, που δρομολογήθηκαν βίαια, για να εξυπηρετήσουν την εγωπάθεια και τη φιλοπρωτία της εξουσιαστικής ολιγαρχίας, καταχρήσεις και ιδιοποιήσεις του ιερού, εκκλησιαστικού χρήματος, που επιπολάζουν στα Μητροπολιτικά διοικητήρια, ξεχύθηκαν «κρουνηδόν» από τα τηλεοπτικά παράθυρα και καταβρώμισαν τις λεωφόρους και τις ατραπούς της καθημερινότητας. Τα πληροφορήθηκαν, τα έκριναν και τα σιχάθηκαν οι φίλοι και oι αντίπαλοι. Εκείνοι, που δρασκελίζουν το κατώφλι της Εκκλησίας με πατησιά έντρομη και με χτύπο καρδιάς δηλωτική της έξαρσης και της αφοσίωσης. Και εκείνοι, που αποστρέφουν το βλέμμα από τον Ιερό Χώρο, αλλά δεν παύουν να το περιφέρουν στις χωματερές των εκκλησιαστικών απόβλητων. Όλοι παρακολούθησαν τις αποκαλύψεις και το διασυρμό. <strong><span style="color:#000099;">Όλοι έμαθαν, με μοριακή λεπτομέρεια, τα κουσούρια και τις παρασκηνιακές δολοπλοκίες και τις χοντρές παρανομίες της «κραγμένης» πλειονότητας των σημερινών εκκλησιαστικών ταγών.</span></strong> Και όλοι σήκωσαν σημαία διαμαρτυρίας και απαίτηση κάθαρσης στον ιερό περίβολο της ελληνικής Εκκλησίας.<br />Και ο Χριστόδουλος;... Τι περιμένατε να κάνει; Ή, τι μπορούσε να κάνει;<br />Στην αρχή, έπαιξε θέατρο. Όπως το συνηθίζει. Βγήκε στην τηλεοπτική εξέδρα και δήλωσε, ότι αναλαμβάνει την ευθύνη του εγγυητή της κάθαρσης. Με ύφος προσποιητά θλιμμένο, ομολόγησε, ότι υπάρχουν σκάνδαλα και παρανομίες στο Συνοδικό του περίγυρο και υποσχέθηκε, ότι θα κινήσει όλες τις Κανονικές και Νόμιμες διαδικασίες, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι και για να καθαρίσει το πάνσεπτο θυσιαστήριο από τα μιάσματα.<br />Την επόμενη, όμως, μέρα, λησμόνησε και τις ομολογίες του και τις υποσχέσεις του. Δρομολόγησε πλασματικές ανακρίσεις. Υπόγραψε «σκηνοθετημένες» Συνοδικές αποφάσεις, που αμνήστευαν τα σκάνδαλα και εξύψωναν τους σκανδαλοποιούς. Έφερε τα πάνω-κάτω και τα κάτω-πάνω, για να κρύψει τη βρωμιά του περιβάλλοντός του και για να περισώσει τους καταξεσκισμένους και καταλερωμένους μανδύες της ομάδας των «εκλεκτών» του.<br />Η συμπεριφορά αυτή σηματοδότησε το Βατερλώ του Χριστόδουλου. Απέδειξε, περίτρανα, πως δεν είναι ο κυματοθραύστης της κοινωνικής διαφθοράς, αλλά ο παραγωγός και αναπαραγωγός της. Πως δεν κρατάει, με πάθος αγνισμένης ψυχής, τη σημαία του αγώνα ενάντια στον πνευματικό και εθνικό αποπροσανατολισμό και στην εκμετάλλευση και στην ηθική διαστροφή και στην αποχαλίνωση, αλλά παίζει θέατρο, με στόχο τη λαϊκή επικρότηση και το χειροκρότημα. Πως δε βαδίζει στα ίχνη των Πατέρων μας, αλλά στις πατημασιές των λαοπλάνων και εξανδραποδιστών, που υφαίνουν τον χιτώνα των εντυπώσεων και προσπαθούν να καλύψουν μ’ αυτόν τη γυμνότητα των ψυχών τους.<br />Φίλοι αναγνώστες, θαυμάστε την αποκάλυψη της υποκρισίας. Ο Κύριός μας είπε: «ου γαρ εστί κρυπτόν ό ου φανερόν γενήσεται, ουδέ απόκρυφον ό ου γνωσθήσεται και εις φανερόν έλθη» (Λουκ. η΄ 17). Κανένα παραπέτασμα δεν είναι ικανό να καλύψει τη δολιότητα της ψυχής και την υστερόβουλη διαχείριση του υπεύθυνου λειτουργήματος. Καμμιά πράξη ανατροπής του ηθικού νόμου και ντροπής δε θα μείνει οριστικά στο σκοτάδι του συνειδησιακού κρυψώνα. Θα ρθεί στιγμή, που θα φανερωθεί, που θα ξεσηκώσει την πάνδημη κατακραυγή και που θα καταστήσει αποδιοπομπαίο το δράστη.<br />Τούτη τη στιγμή, ο λαός τα γνωρίζει όλα. Και τα έχει απομυθοποιήσει όλα. Ο μόνος, που καμώνεται πως δε τα γνωρίζει ή πως δεν λούζεται τον πανελλαδικό διασυρμό του, είναι ο Χριστόδουλος.<br />Ο Αρχιεπίσκοπος «Αθηνών και πάσης Ελλάδος»(!!!), εξακολουθεί να στέκεται στην επίσημη κερκίδα του, να κραυγάζει και να αυτοδιαφημίζεται.<br />Σηκώνει το λάβαρο της αγίας Λαύρας, ως σύμβολο επανάστασης. Και το κάλεσμά του έχει την ιδιότυπη σημαντική του: Σκύψτε τα κεφάλια και προσκυνείστε με.<br />Βγαίνει στο μπαλκόνι της αυτοπροβολής, απευθύνεται στον σκανδαλισμένο λαό και διατυμπανίζει: Είμαι ο εγγυητής της εκκλησιαστικής κάθαρσης. Και μπαίνοντας μέσα, ρωτάει τους δικούς του: Έχουμε άλλους τέτοιους, για να τους ανυψώσουμε σε ηγετικά στελέχη της Εκκλησίας; Αν δεν έχουμε, να κάνουμε εισαγωγή από την Αμερική.<br />Από κάτω, από το συναγμένο πλήθος, ακούει τη δυναμική αντίδραση και την έκκληση του πόνου: Στείλε μας ποιμένες, που θα μας δείξουν αγιασμένο παράδειγμα και θα μας οδηγήσουν με σοφία και σύνεση στην αγάπη του Θεού. Και εκείνος, σχεδιάζει την αυριανή του απάντηση: Θα σας στείλω εκείνους, που σεις τους χαρακτηρίσατε ρετάλια και τους διώξατε με βιαιότητα. Γιατί είναι πρόσωπα της εμπιστοσύνης μου και της αγάπης μου. Και σεις, διαμαρτυρηθείτε, όσο θέλετε. Φωνάξετε, όσο μπορείτε. Δε θα επιτρέψω ποτέ την εισβολή σας στην αίθουσα των αρχιερατικών εκλογών και την παρέμβασή σας στη δική μου, προνομιακή αρμοδιότητα.<br />Σ’ αυτή τη φάση της τραγικής εξέλιξης των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων βρισκόμαστε σήμερα<strong><span style="font-size:100%;color:#ff0000;">»</span></strong>.<br /><br /><strong>Στο ίδιο φύλλο σημειώνονται:<br />1.</strong> Η συγκάλυψη από τη χριστοδουλική ιεραρχία της υπόθεσης υπεξαίρεσης χρημάτων της Μονής Εφραίμ από τον πρώην μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη, για την οποία του επεβλήθη προσφάτως οκταετής κάθειρξη. Παρατίθεται απόσπασμα επίσημης κατάθεσης-αναφοράς, από τις 5 Οκτωβρίου 1998, της τότε ηγουμένης του μοναστηριού στην Ιερά Σύνοδο.<br /><strong>2.</strong> Η περίπτωση <strong>Γιοσάκη</strong>, ο οποίος εμπλέκεται στο δικαστικό κύκλωμα και είναι προφυλακισμένος. <strong><span style="color:#000099;">«Και παρόλα αυτά</span></strong> <span style="color:#000099;"><strong>εξακολουθεί να κυκλοφορεί με το ράσο του</strong></span> στα ανακριτικά γραφεία, στις δικαστικές αίθουσες και στα καταστήματα των φυλακών, χωρίς καμμία μέχρι τώρα εκκλησιαστική συνέπεια. [] Εν τούτοις δεν είδαμε μέχρι σήμερα κανένα Εκκλησιαστικό Δικαστήριο να επιλαμβάνεται στην ουσία και να κρίνει για τις συμπεριφορές εκείνες, που φέρονται ότι άπτονται κανονικών παραπτωμάτων. [] Ενόψει αυτών εύλογα έρχεται το ερώτημα. Μήπως δεν ήθελε ή μήπως δεν μπορούσε; Και η διάζευξη αυτή στο ερώτημα εντείνει έτι περαιτέρω τον προβληματισμό».<br /><strong>3.</strong> Η περίπτωση <strong>Βαβύλη</strong>, ο οποίος συντάραξε «το πανελλήνιο για τις συμμετοχές του σε έκνομες δραστηριότητες και σε ύποπτες διαπλοκές “εν τε τη ημεδαπή και τη αλλοδαπή”, αλλά και για τις στενές διασυνδέσεις του με υψηλού βαθμού πρόσωπα του εκκλησιαστικού χώρου. Το πρόσωπο αυτό <strong><span style="color:#000099;">εξακολουθεί ακόμη και τώρα να εμφανίζεται δημοσίως</span></strong> στα ακροατήρια, στις φυλακές και στις τηλεοπτικές του παρουσίες <span style="color:#000099;"><strong>φέροντας το ράσο </strong></span>και το σκούφο του μοναχού. Και για την περίπτωση αυτή διατυπώνεται και πάλι το ερώτημα. Είναι ποτέ δυνατόν το πρόσωπο αυτό με τα πολλά ονόματα, κοσμικά και εκκλησιαστικά, μετά τα όσα ειπώθηκαν και γράφηκαν, αλλά κυρίως μετά τις καταδίκες και φυλακίσεις του και μετά τις εν εξελίξει σοβαρές δικαστικές υποθέσεις, να εμφανίζεται ανενόχλητα, φέροντας ράσο; Και κάτι ακόμη. Εξακριβώθηκε από πού αντλεί το δικαίωμα της ρασοφορίας; Γιατί πολλά ακούσθηκαν. Και αν αυτό έγινε από όργανα (και ποια;) της ελλαδικής Εκκλησίας, έπρεπε αυτό να είχε γίνει γνωστό και αμέσως να ακολουθήσει ανάκληση της ρασοφορίας. Αν αυτό έγινε από όργανα έξω από το δικό μας εκκλησιαστικό χώρο, επιβάλλονταν να γίνουν πάραυτα οι δέουσες ενέργειες για την άμεση αφαίρεση του ράσου. Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Και εδώ επαναλαμβάνεται η παραπάνω διαπίστωση. Η εκκλησιαστική ηγεσία ή δεν ήθελε ή δεν μπορούσε. Και το ένα ύποπτο και το άλλο επιλήψιμο<strong>»</strong>.<br /><br />περ. <em>Ελεύθερη Πληροφόρηση</em>, αρ. φύλλου 191, 16 Οκτωβρίου 2006 </span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1159380628762018412006-09-27T10:58:00.000-07:002006-09-27T11:10:28.776-07:00Χριστόδουλος, το "κακό σπυρί"<span style="color:#3333ff;">κριτική από τον Πάσχο Μανδραβέλη</span><br /><a href="http://www.medium.gr"><span style="font-size:78%;">www.medium.gr</span></a><br /><br /><span style="font-size:78%;">Mια από τις βασικές αναπηρίες του δημόσιου διαλόγου στη χώρα είναι πως ποτέ δεν ολοκληρώνεται. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στο ανεκδιήγητο των τηλεοπτικών παραθύρων «αφήστε με να ολοκληρώσω κ. συνάδελφε», αλλά στο γεγονός ότι ολόκληρη η συζήτηση στη χώρα παίρνει ως αφορμή ψηφίδες της πραγματικότητας, αναφέρεται μόνο σ’ αυτές και τελειώνει εκεί.<br />Kάθε θέμα εξαντλείται στο σήμερα. Σαν να μην έχει χθες και σαν να μην υπάρχει αύριο. O δημόσιος διάλογος δεν έχει μνήμη και δεν φωτίζει προοπτική.<br />Για παράδειγμα: από το 1998 τα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης έστρεψαν την προσοχή τους σε μια θυελλώδη προσωπικότητα που ταλανίζει με αμετροέπειες κι ακροδεξιές κορώνες τη χώρα. O αρχιεπίσκοπος Aθηνών κ. Xριστόδουλος αναρριχήθηκε στο θρόνο σαν εκσυγχρονιστής, πορεύεται ως παλαιάς κοπής κομματάρχης, διαπρέπει ως λαϊκιστής, κι έπρεπε να έρθει το βιβλίο του κ. Mανώλη Bασιλάκη («H Mάστιγα του Θεού», εκδόσεις Γνώσεις) για να αποκτήσουμε μια συνολική εικόνα για το λόγο και τα έργα του προκαθήμενου της Eλλαδικής Eκκλησίας πριν και μετά την άνοδό του στο τυπικά υψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας.<br />Όλοι βλέπαμε τις ψηφίδες και υποψιαζόμασταν την εικόνα, αλλά αυτό που αποκαλύπτεται στο «H Mάστιγα του Θεού» είναι ο απόλυτος σκοταδισμός. O αρχιεπίσκοπος δεν είναι απλώς κάποιος ιεράρχης που μαγεύεται από τα μικρόφωνα και τη δημοσιότητα, κι εξαιτίας αυτού λέει και μια (οπισθοδρομική, λαϊκιστική, ρατσιστική) κουβέντα παραπάνω. <strong><span style="color:#3333ff;">Oλόκληρη η πορεία και η σκέψη του βρίσκεται στην άκρα δεξιά. Όχι τη σύγχρονη –αυτή που αντιπαλεύει σήμερα η δημοκρατική Eυρώπη–, αλλά τη σκοταδιστική. H προτροπή του προς τους μαθητές «όπισθεν ολοταχώς» δεν ήταν απόρροια ενός καλώς εννοούμενου συντηρητισμού, που θα ήταν αναμενόμενος εκ της θέσης του, αλλά διακήρυττε την επιστροφή σε έναν ελληνορθόδοξο (προ του νεοελληνικού διαφωτισμού) μεσαίωνα, σε μια ελληνορθόδοξη σαρία. <span style="color:#000066;">Oι φασιστικού τύπου επιθέσεις του στους διανοούμενους και τους διαφωτιστές</span> (μάλιστα με επίθετα του τύπου: «γραικύλοι», «πουρκουάδες», «μίσθαρνα ξένων δυνάμεων», «ξενοσπουδαγμένοι φωταδιστές»), δεν είναι κουβέντες που ξέφυγαν εξαιτίας του αρχιεπισκοπικού οίστρου «να παίξει στα κανάλια». Eίναι ενταγμένες σε ένα απλοϊκό όσο κι επικίνδυνο σκεπτικό, ότι ο ορθολογισμός και ο προβληματισμός μολεύει τους απλούς ανθρώπους και γι’ αυτό πρέπει να απαξιωθεί.<br /></span></strong>Φυσικά δεν υπάρχει συνοχή στη θεωρία και το λόγο του Aρχιεπισκόπου. Aραδιάζει επιχειρήματα καφενείου, πασπαλισμένα με δανεικούς όρους, σπανίως αγγίζει θέματα πίστεως αλλά θέλει να κανοναρχεί στην πολιτική ζωή. Πολλές φορές καταφεύγει στην υποκρισία. Δεν αναφερόμαστε μόνο στα πρόσφατα οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα στην Εκκλησία και στην κάθαρση που ποτέ δεν επήλθε, αλλά στο απλό γεγονός ότι ενώ υπήρξε ο πλέον μιντιοπρόβλητος παράγων της πολιτικής ζωής, διαρκώς καταγγέλλει ότι κάποιοι θέλουν να τον φιμώσουν<strong><span style="color:#3333ff;">.«</span><span style="color:#3333ff;">H μάστιγα του Θεού» είναι ένα εξαιρετικά πυκνό βιβλίο. Θα μπορούσε να ονομαστεί «H σύγχρονη ιστορία της Eλλαδικής εκκλησίας».</span></strong> Στις 666 (συν τα παραρτήματα) σελίδες του απεικονίζεται ανάγλυφα ένας άρρωστος (και μέχρι πρόσφατα εκτός κριτικής) μηχανισμός εξουσίας που απαγορεύει ιεράρχες σαν τον Aναστάσιο Aλβανίας να γίνουν έστω μητροπολίτες, αλλά επιτρέπει (να μην πούμε προωθεί) στον αρχιεπισκοπικό θρόνο άμετρα φιλόδοξους λαϊκιστές σαν τον σημερινό προκαθήμενο. <strong><span style="color:#3333ff;">O κ. Xριστόδουλος είναι το σύμπτωμα, ένα κακό σπυρί. H ασθένεια είναι πολύ βαθύτερη κι αυτό δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας από το εξαιρετικό βιβλίο του κ. Bασιλάκη... </span></strong></span><br /><br /><span style="font-size:78%;">Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στην <em>Athens Voice</em>, 23.6.2006.</span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1159010787958097052006-09-23T04:15:00.000-07:002006-09-23T12:35:57.266-07:00O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ<span style="font-size:78%;color:#3333ff;"><strong>Συνέντευξη στο "Βήμα"<br />Aρχιεπίσκοπος Aυστραλίας κ. Στυλιανός</strong></span><br /><span style="font-size:78%;"><br /></span><span style="font-size:78%;"><strong><span style="font-size:100%;">Θύματα της «Xρυσοπηγής» Μητσοτάκης και Σημίτης<br /></span></strong><br />Της Μαρίας Αντωνιάδου<br /><br /><em>Ο θεσμός της Συνόδου έχει καταλυθεί από μέσα, οι γνώμες των Αρχιερέων υποκλέπτονται, δηλώνει σε συνέντευξή του στο «Βήμα» ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός, ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως καθηγητές Συστηματικής Θεολογίας. Ο κ. Στυλιανός, που δέχθηκε την επίσκεψη του υφυπουργού Εξωτερικών κ. Θ. Κασσίμη, δεν διστάζει να ρίξει το γάντι στον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο για τη στάση του απέναντι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, την οποία χαρακτηρίζει βλασφημία, ενώ δηλώνει ότι το</em> «ήθος της "Xρυσοπηγής" είναι άηθες και κακόηθες». <em>Ακόμη επισημαίνει ότι το Φανάρι κινδυνεύει εκ των έσω και επικρίνει τον πρόεδρο της Επιτροπής των Ορθοδόξων στον Διάλογο με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη, για τη στάση που επιδεικνύει έναντι της Ουνίας και διερωτάται αν απευθύνεται σε</em> «ανεγκέφαλους». <em>Ωστόσο ο Ιεράρχης, που υπήρξε μαθητής στη Γερμανία του σημερινού Πάπα Βενέδικτου ΙΣτ΄, δηλώνει ότι έχει απογοητευθεί από τη στάση του για την πορεία προς την ενότητα, παρ’ ότι την ίδια στιγμή ο Ποντίφικας στην επίσκεψή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βαυαρία, μόλις προχθές δήλωνε ότι την Ορθοδοξία την «έμαθε και την αγάπησε από δύο νέους Αρχιμανδρίτες, τον Στυλιανό Χαρκιανάκη και τον Δαμασκηνό Παπανδρέου, που αργότερα έγιναν Μητροπολίτες».<br /></em><strong><br /></strong><span style="font-size:100%;"><span style="color:#3333ff;"><strong>● Εγώ δεν περίμενα να βγάλουν το βιβλίο «Μάστιγα του Θεού» για να δω ποιος είναι ο Χριστόδουλος. Τον είχα ανακαλύψει από τον Βόλο<br /><br />● Ο Θεσμός της Συνόδου πρέπει να αποκατασταθεί και να πάψουν να «υποκλέπτονται» οι γνώμες και οι ψήφοι όσων έχουν ακόμη γνώμη<br /><br />● Οι πολιτικοί στηρίζουν τους Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας γιατί θέλουν ψήφους</strong></span><br /></span><br /><em><strong>– Ποιο, κατά την εκτίμησή σας, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία;<br /></strong></em>«Το ένα και κύριο πρόβλημα που γίνεται η πηγή όλων των υπολοίπων κακών είναι ότι ενώ θεωρούμεθα η κατ’ εξοχήν Εκκλησία των Συνόδων –τη στιγμή που ούτε ο παπισμός μπορεί να καυχηθεί ότι έχει Σύνοδο ούτε βεβαίως ο προτεσταντισμός οποιασδήποτε υφής και μορφής–, ο ιερότατος αυτός θεσμός έχει καταλυθεί από μέσα. Δηλαδή συγκαλείται μεν, αλλά δεν λειτουργεί. Γιατί δεν λειτουργεί; Διότι έχει ήδη προκαταληφθεί. Εχουν ληφθεί οι αποφάσεις εκ των προτέρων, ανεξαρτήτως αν είναι Πατριαρχική Σύνοδος ή Αρχιεπισκοπική Σύνοδος.<br />Ο θεσμός της Συνόδου πρέπει να αποκατασταθεί και να πάψουν να "υποκλέπτονται" οι γνώμες και οι ψήφοι όσων έχουν ακόμη "κουράγιο" να ψηφίζουν και να έχουν γνώμη. Διότι, δυστυχώς, όπου κι αν κοιτάζετε σήμερα στην Ορθοδοξία υπολειτουργεί, για να μην πω κάτι βαρύτερο, ο θεσμός της Συνόδου. Και βεβαίως την πρώτη ευθύνη έχουν οι Πρόεδροι.<br /><br /><em><strong>– Επί είκοσι χρόνια ήσασταν Πρόεδρος του Διαλόγου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και γνωρίζετε όσο ελάχιστοι στην Ορθοδοξία τον νέο Πάπα. Τι πιστεύετε ότι θα δώσει στην πορεία προς την ενότητα;<br /></strong></em>«Από τότε που κατάλαβα ότι εμείς οι ίδιοι οι Ορθόδοξοι δεν ήμασταν ενωμένοι, ούτε καν πεπεισμένοι ως προς την ευθύνη που είχαμε αναλάβει έναντι ολοκλήρου του κόσμου, που βλέπει ότι ύστερα από χίλια τόσα χρόνια Σχίσμα καθόμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και λέμε ότι κάνουμε Διάλογο "Αγάπης εν Αλήθεια", είχα πολλές επιφυλάξεις ως προς τις δυνατότητες να γίνει επανένωση των δύο Εκκλησιών. Βεβαίως πρέπει να πω, προς τιμήν των συνομιλητών μας μέσα στον Διάλογο, ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί υπήρξαν ανώτεροι ποιοτικώς στις καταθέσεις των και ειλικρινέστεροι εις την συνεργασία μαζί μας. Ατυχώς οι Aρχές του Βατικανού, έτσι τις λένε αυτοί, «the Vatican Authorities», δεν λένε ούτε ο Πάπας ούτε η Κουρία, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είναι από πίσω, δεν ήταν δυνατόν να δεχθούν τον έλεγχο της εκκλησιαστικής πραγματικότητας με βάση τις γνωστές "Αξίες" της πρώτης χριστιανικής χιλιετίας. Η πρώτη χριστιανική χιλιετία που ο σημερινός Πάπας είχε αναγάγει σε έμβλημα, σε λάβαρο για την επανένωση των δύο Εκκλησιών, την οποία ως καθηγητής Ράτσιγκερ δίδασκε –ο δημοφιλέστερος, συμπαθέστερος και ικανότερος όλων των διδασκάλων που εγνώρισα στη Δύση, τον οποίο αγάπησα και εξετίμησα αναλόγως–, ατυχώς ενώ είχε, λέγω, την πρώτη χιλιετία ως μοναδική βάση επανενώσεως, μόλις έγινε Πάπας τα ξέχασε φαίνεται όλα αυτά. Εγώ ειδικά δεν εξεπλάγην απλώς, αλλά κατεπλάγην.<br />Αλλά τον Διάλογο κυρίως τον υπονόμευσε η Εκκλησία της Ελλάδος και δη ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος συστηματικά, από την εποχή του Σεραφείμ. Ο Σεραφείμ δεν καταλάβαινε απ’ αυτά τα ζητήματα. Πωλούσαν όμως όλοι δήθεν αγάπη στην Πατρίδα, και δήλωναν ότι "εμείς δεν θα γίνουμε δούλοι των Παπικών και των Λατίνων". Αυτή ήταν η γλώσσα του κ. Χριστοδούλου, ο οποίος υπονόμευσε δια του καθηγητή Φαράντου, του Μητροπολίτη Περιστερίου και άλλων τινών, συστηματικά τον Διάλογο. Και βεβαίως υπήρξε η διπροσωπία της Μόσχας. Μια ζωή η Μόσχα "το ’παιζε" μια έτσι μια αλλιώς, με παράλληλες επαφές και παράλληλους διαλόγους με τη Ρώμη.<br />Συνεπώς, είμαι αποκαρδιωμένος. Δεν ελπίζω δε ούτε με τον σημερινό Πρόεδρο, χωρίς να έχω κανέναν λόγο προσωπικής αντιδικίας. Με εξοργίζει βεβαίως η τακτική του Αγίου Περγάμου όταν τολμά να λέει ότι είναι θεολόγος συστηματικός, και συγχρόνως να ισχυρίζεται ότι η Ουνία "δεν ανήκει στα θέματα του Διαλόγου". Η Ουνία όμως είναι ένας εμπαιγμός, μια καθαρή απάτη, ένα μασκάρεμα ανθρώπων. Και έρχεται ο Μητροπολίτης Περγάμου και σου λέει "αυτά να τα κανονίσουν ως πρακτικά προβλήματα οι τοπικές Εκκλησίες". Πού τα βρήκε αυτά ο Άγιος Περγάμου; Και πού τα λέει, σε αγραμμάτους ή σε ανεγκεφάλους;»<br /><br /><strong><em>– Πολλές φορές έχετε ασκήσει κριτική στην Εκκλησία της Ελλάδος και στον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο. Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει με την Εκκλησία της Ελλάδος;</em></strong><br /><span style="color:#3333ff;"><strong><span style="color:#000099;">«Με προβληματίζει μονίμως το ήθος της "Χρυσοπηγής" που είναι άηθες και κακόηθες. Και</span></strong> </span><span style="color:#000099;"><strong>οι τρεις των απεδείχθη ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη Χριστιανική Ηθική. Το λέω και το καταγγέλλω επίσημα. Το έχω γράψει και ενυπογράφως. Εγώ δεν "κουτσομπολεύω". Και ο κ. Καλλίνικος και ο κ. Αμβρόσιος και προπάντων ο Χριστόδουλος, όπως είπα, "ο εν παντί ασυνεπής άνθρωπος". Ποτέ δεν είπε κάτι συνεπές με τα προηγούμενα. Εγώ δεν περίμενα να βγάλουν το βιβλίο "Μάστιγα του Θεού" για να δω ποιος είναι ο Χριστόδουλος. Τον είχα ανακαλύψει από τον Βόλο. Αλλά, δυστυχώς, άνθρωποι οι οποίοι σήμερα τον κατακρίνουν, τότε τον κολάκευαν όλοι. Μεταξύ αυτών δυστυχώς και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίoς και ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Ιωακείμ, που ήσαν φίλοι του, και ήλπιζαν σ’ αυτόν, νομίζοντας ότι "ο Αυστραλίας είναι σκληρός και αυστηρός". Απεδείχθη ότι ήμουν ο πλέον αντικειμενικός. Δεν λέω σωστός, ούτε ευφυής, αλλά ήμουν ο πλέον ελευθέρως κρίνων. Και ελευθέρως είναι μόνον ο ανιδιοτελής. Οταν έχεις βλέψεις ή κάποιες σκοπιμότητες, οποιασδήποτε μορφής, είσαι δεσμευμένος να λες αυτό που θέλουν, και όχι αυτό που βλέπεις. Αυτός είναι ο Χριστόδουλος. Το πιο επικίνδυνο από αυτά που κάνει σήμερα είναι η "συστηματική" υπονόμευση του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό δεν θα του το συγχωρήσουμε ποτέ, όσοι είμαστε Ελληνες και Ορθόδοξοι. Και δεν είμαι εθνικιστής, κάθε άλλο. Ξέρει και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και πολλοί άλλοι τις απόψεις μου γι’ αυτό. Ομως ουδέποτε θα του συγχωρήσω, τα έχω γράψει επίσημα στον Αγιο Μεσσηνίας, τον Χρυσόστομο, που ήταν το "πρωτοπαλίκαρο" εναντίον του Πατριαρχείου, και τους είπα ότι ουδείς Ελλην έντιμος θα συγχωρήσει αυτή τη "μανία", αυτή τη "φυσιοκρατία", να επιμένεις και να λες ότι ο Βαρθολομαίος είναι όργανο των Τούρκων. Είναι η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Οικουμενικού Θρόνου. Διότι μπορεί να διαφωνούμε σε χίλια πράγματα με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε: αγωνίζεται όσο είναι δυνατόν για την ειρήνη των δύο λαών. Και έπεσαν θύματα στο "παραμύθι" της "Χρυσοπηγής" και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, τον οποίο για άλλους λόγους εκτιμώ, και ο κ. Σημίτης και πολλοί άλλοι, ότι δήθεν "το εθνικό έδαφος κινδυνεύει" αν επιστρέψουμε τις Νέες Χώρες στο Πατριαρχείο ή αν μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Τι είναι αυτά που λένε; Δεν φοβούνται τον Θεό; Οι "πραξικοπηματίες" του Φαρμακίδη, που κατ’ ανάγκην έγιναν δεκτοί πίσω, και δη ως "Αυτοκέφαλοι" δίνοντας σε όλους το χειρότερο παράδειγμα, να βγαίνουν σήμερα και να λένε ότι είναι "προστάται του Ελληνισμού και του ελληνικού εδάφους"; Πού τα λένε αυτά; Σε ανεγκέφαλους; Τα πιστεύουν αυτά οι πολιτικοί μας που τους στηρίζουν; Δεν τα πιστεύουν. Αλλά τους στηρίζουν γιατί θέλουν ψήφους. Γι’ αυτό σας λέω "ελεύθερος είναι μόνο ο ανιδιοτελής". Εγώ θα τα φωνάζω και θα τα γράφω μέχρι να πεθάνω».<br /></strong></span><br /><strong><em>– Είπατε ότι διαφωνείτε σε χίλια πράγματα με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Μπορείτε να μου πείτε ποια είναι αυτά;</em></strong><br />«Ούτε ένα δεν θα πω εδώ. Τα ξέρει ο ίδιος, τα έχω καταθέσει ενυπογράφως. Οταν μου ανακοίνωσε ότι με εξέλεξαν παμψηφεί μέλος της εν Φαναρίω Συνόδου είπα: Δεν έχει νόημα να ’ρθω, γιατί εγώ δεν κάνω ταξίδια ασκόπως. Είμαι πια ηλικιωμένος, είμαι 70 ετών, θα γίνω σε λίγο 71. Και για να ταξιδέψω υπερποντίως, θα πρέπει να υπάρχει σοβαρός λόγος. Εγώ θα πήγαινα στη Σύνοδο αν ήταν Σύνοδος πραγματικά, όπως την προβλέπουν οι Κανόνες. Οχι Σύνοδος "διερχομένων". Γιατί δεν προλαβαίνεις να πεις "καλημέρα". Γι’ αυτό βρίσκομαι σε μόνιμη αντιδικία με φίλους, οι οποίοι δυστυχώς δεν άντεξαν στον πειρασμό να ονομασθούν "Συνοδικοί". Μα τι να το κάνω εγώ να λέγομαι Συνοδικός και να μην έχω ουσιαστική ψήφο; Να μην έχω τη δυνατότητα του πραγματικού ελέγχου που βοηθά όλους μας να στηρίξουμε τον Οικουμενικό Θρόνο. Ο Οικουμενικός Θρόνος κινδυνεύει από μέσα. Πολλές φορές το έχω τονίσει στον Πατριάρχη γραπτώς. Οταν θα βγουν Τα "Κείμενα Οδύνης" τότε θα μάθουν πολλοί ότι ο Στυλιανός δεν είχε προσωπικές βλέψεις».<br /><br />«ΤΟ ΒΗΜΑ», 23.9.2006<br /><br /></span>manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1157836908630962842006-09-09T14:19:00.000-07:002006-09-10T07:32:58.360-07:00ΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/07.%20PAPAD.PATTAKOS.XRI#975A.2.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/07.%20PAPAD.PATTAKOS.XRI%23975A.1.jpg" border="0" /></a><br /><em>Μια "οικογενειακή φωτογραφία"</em><br />Σε πρώτο πλάνο, από αριστερά:<br />Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, ο χουντικός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και επί της υποδοχής ο Άνθιμος, ο νυν Παναγριώτατος Θεσσαλονίκης.<br />Πίσω τους: ο "μελετηρός" Χριστόδουλος και ο Στυλ. Παττακός.<br /><span style="font-size:78%;">[Η φωτογραφία από το βιβλίο Μανώλης Βασιλάκης, <em>Η Μάστιγα του Θεού</em>, σελίδα 68].</span><br /><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/07.%20XOYNTA%202.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/07.%20XOYNTA%202.jpg" border="0" /></a><br />Στη χουντοτελετή διακρίνονται από αριστερά: Γ. Παπαδόπουλος, Ιερώνυμος, Παττακός, Άνθιμος (σε πρώτο πλάνο με το δίσκο στο χέρι), Χριστόδουλος.<br /><span style="font-size:78%;">[Η φωτογραφία από το εξώφυλλο του βιβλίου Μ. Βασιλάκης, <em>Η Μάστιγα του Θεού</em>]. </span><br /><span style="font-size:78%;"></span><br /><span style="font-size:100%;">– τον ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ 2001 ο Χριστόδουλος εδήλωνε ότι γνώριζε για τις «<em>απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων</em>» από τη χούντα, και πως «έβλεπα <em>ότι η Εκκλησία στο σύνολό της θα έπρεπε να αντιδράσει γι’ αυτά τα πράγματα που συνέβαιναν στον τόπο μας</em>»,<br />– τον ΜΑΡΤΙΟ 2001 εδήλωνε ότι «<em>δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια</em>», «<em>δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, [] εκ των υστέρων τα έμαθα</em>» γιατί τότε «σπούδαζε», και<br />– τον ΜΑΪΟ 2001 έστειλε επιστολή στον Στ. Παττακό εκθειάζοντας το «<em>ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημά</em>» του, τονίζοντας ότι «<em>υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία</em>». </span><br /><span style="font-size:100%;"></span><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/ID%20CARD%20CHRISTOD.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/ID%20CARD%20CHRISTOD.jpg" border="0" /></a><br />«<em>Το “χάραγμα” θα είναι κάτι στο χέρι ή στο μέτωπο των ανθρώπων και κυρίως θα είναι ο αριθμός του “θηρίου”, ο αριθμός του Αντιχρίστου, το 666 (Αποκ. Κεφ. 130, στ. 18). Επίσης ο Αντίχριστος θα έχει παγκόσμια κυριαρχία</em>».<br />Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στο βιβλίο του με τίτλο «Η Δευτέρα Παρουσία», εκδόσεις Χρυσοπηγή, Αθήνα 2004, σελίδα 55.<br />«<em>Με την ίδια λογική την Εκκλησία άμεσα ενδιαφέρει στις νέες ταυτότητες εκτός από το θρήσκευμα και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, και ο αριθμός 666, και ο ενιαίος κωδικός αριθμός</em>».<br />Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, «Λαοσύναξη» Θεσσαλονίκης, 14 Ιουνίου 2000.<br /><br />Δεκάδες φορές ο Χριστόδουλος έχει ξιφουλκήσει γραπτώς ή προφορικώς εναντίον του «σατανικού» αριθμού 666, έχει μάλιστα γράψει και ολόκληρη πραγματεία με τίτλο «Πόλεμος κατά του Σατανά», εκδόσεις Χρυσοπηγή.<br />Σύμφωνα όμως με το ιδιοχείρως από τον Αρχιεπίσκοπο συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο έντυπο της «Ιεράς» Συνόδου, ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας του Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη του Κωνσταντίνου είναι Η 666944/64. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι από το 1964, δηλαδή επί σαράντα δύο (42) χρόνια, η αστυνομική ταυτότητά του φέρει το «χάραγμα του Αντιχρίστου», τον αριθμό 666, και δεν ενδιαφέρθηκε να τον αλλάξει. Και εάν τώρα επιχειρήσει να την αντικαταστήσει ώστε να αλλάξει ο αριθμός της, θα είναι ο μοναδικός κληρικός του οποίου η ταυτότητα δεν θα αναγράφει το θρήσκευμα. (<span style="color:#3366ff;">Το εν λόγω δελτίο του Χριστόδουλου, δημοσιεύεται στη σελίδα 666 του βιβλίου Μ. Βασιλάκης, <em>Η Μάστιγα του Θεού</em></span>).<br /><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/Resize%20Wizard-1.0.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/Resize%20Wizard-1.jpg" border="0" /></a><br /><br /><strong>Τι είναι το βιβλίο «Η Μάστιγα του Θεού»:<br /></strong><br /><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/1600/COVER%20666.2.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/1602/3294/400/COVER%20666.jpg" border="0" /></a><br /><strong><span style="color:#ff0000;">666</span></strong> ΣΕΛΙΔΕΣ με τον λόγο και τα έργα του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, του πολίτη με αριθμό ταυτότητας 666 944 (δημοσιεύεται φωτογραφικά στη σελίδα 666). Το βιβλίο παρουσιάζει τις ιδεοληψίες και τα κατορθώματα μιας δεύτερης <em>επταετίας</em> αφού ευλαβώς υπηρέτησε την πρώτη (δηλαδή τη δικτατορία των συνταγματαρχών). Αναλύει το ιδεολόγημα της <em>Ελληνορθοδοξίας</em>, ημίονο που ίππευσε ο «Εθναπόστολος» προκειμένου να εισπηδήσει στην πολιτική, η οποία δεν είναι παρά μεταμφίεση του κακοφυούς και κακόφημου <em>Ελληνοχριστιανισμού</em> μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος της «<em>Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών</em>» το 1974. Ανατέμνει τα ιδεολογήματα που συγκροτούν τη μυθολογία της «<em>Ελλάδας Ελλήνων Ορθοδόξων</em>» και την καταγωγή τους. Χαρτογραφεί τις αναχρονιστικές δυνάμεις, όλου του φάσματος, οι οποίες σε πολιτικό αλλά και θεωρητικό επίπεδο συνήργησαν και συνεργούν στην κραταίωση, τη διάχυση και τις μεταστάσεις του φαινομένου, κορυφαία έκφραση του οποίου είναι ο αρχιεπισκοπικός πολιτικός λόγος και οι εξουσιαστικές και εθναρχικές αξιώσεις του. Παρακολουθεί σχολαστικά τον δάνειο θεωρητικό λόγο του (<em>αναμηρυκαστική μωροθεολογία</em>), την εθνολαϊκιστική δημαγωγία και τις πολιτικές παρεμβάσεις του. Παρουσιάζει όλη την πορεία του και ειδικότερα το χουντικό παρελθόν του με ανέκδοτες φωτογραφίες και ντοκουμέντα, όπου η «έκπληξη» είναι ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Αποκαλύπτει το… <em>σατανικό</em> «Σχέδιο Μυρμηκολέων», αλλά και το «Σχέδιο Χαμαιλέων» που συνήθως εφαρμόζει ο Χριστόδουλος. Μετά πάσης λεπτομερείας παρουσιάζει τη <em>Μαύρη Ελλάδα</em>, όπως εκφράστηκε με την <em>Απάτη των Ταυτοτήτων</em>. Και ολοκληρώνεται με την εκτενή παρουσίαση του «<em>κύριου είδους προς εξαγωγή που διαθέτει η χώρα μας</em>», το οποίο «<em>δεν είναι άλλο από την Ελληνορθοδοξία</em>», σύμφωνα με τη ρήση του Χριστόδουλου. Δηλαδή με την αναλυτική παρουσίαση των εκκλησιαστικών σκανδάλων του 2005. Μια συναρπαστική περιήγηση στoν θαυμαστό κόσμο της <em>Ελληνορθοδοξίας</em> και την «εθναποστολή» που έχει καταντήσει μάστιγα για τη χώρα μας.<br /><br />● Στην εισαγωγή παρατίθενται άγνωστες έως σήμερα αγορεύσεις του μέγιστου Έλληνα πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου πριν από ακριβώς 100 χρόνια, το 1906: Για το ζήτημα της συνταγματικής επιβολής της ορθοδοξίας ως «επικρατούσας/επίσημης θρησκείας» του κράτους, για το ιδεολόγημα της ελληνορθοδοξίας, για τη σχέση ελληνισμού-χριστιανισμού, για τη θέσπιση του όρου <em>ελευθεροθρησκία</em> (στη βάση του δικαιώματος) αντί του όρου <em>ανεξιθρησκία</em> (στη βάση της ανοχής), θέματα τα οποία είναι άλυτα ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα.manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-34128039.post-1157900685117941572006-09-09T07:51:00.000-07:002006-09-17T12:32:23.856-07:00Ένα «σατανικό βιβλίο» για την «Ελληνορθοδοξία»<strong>Του Απόστολου Φωκά<span style="color:#ff0000;">*</span></strong><br /><br />Βάλλεται ο Χριστόδουλος, δηλαδή βάλλεται η ελληνοορθοδοξία από τους «άθεους αριστερούς»! Συναγερμός στη Μονή Πετράκη. Προσοχή, χριστιανοί! Προσοχή: «<em>Θαυμαστά αποτελέσματα δείχνει να πετυχαίνει η εκστρατεία εκφοβισμού του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου που έχουν ξεκινήσει εδώ και λίγες εβδομάδες οι άθεοι αριστεροί. Ναυαρχίδα αυτής της εκστρατείας το βιβλίο-λίβελος κατά του Χριστόδουλου "Η Μάστιγα του Θεού", που έγραψε ο γνωστός ανθέλλην δημοσιογράφος Μανώλης Βασιλάκης... Έντρομος ο Αρχιεπίσκοπος-Κεραυνός σε κάθε κήρυγμά του τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, γλείφει τους άθεους αριστερούς, εξυμνώντας τους λαθρομετανάστες! (…) Όταν λέει τέτοια πράγματα ο Αρχιεπίσκοπος Κεραυνός για να καλοπιάσει τους αριστερούς, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το παιχνίδι είναι χαμένο για εμάς τους Έλληνες</em>...». Αυτά «αποκάλυψε» την περασμένη βδομάδα το ημιεπίσημο όργανο του Χριστόδουλου, «Στόχος». Και η εφημερίδα «Άλφα1» του ΛΑΟΣ: «<em>Θα αντιδράσει κανείς απ’ όλους αυτούς που υβρίζει ο Μανώλης Βασιλάκης; Όσο χριστιανός και αν αισθάνεται, νομίζω ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν πρέπει να σιωπήσει. Ειδάλλως, θα δώσει το πράσινο φως στους απανταχού αριστεροκουλτουριάρηδες να τον υβρίζουν άφοβα, αντλώντας επιχειρήματα από τον λίβελο του Βασιλάκη. Και μαζί με τον Χριστόδουλο θα ξεφτιλιζόμαστε όλοι εμείς οι Ελληνορθόδοξοι που τον στηρίζουμε</em>...». Έντρομος κοτζάμ «Αρχιεπίσκοπος Κεραυνός»;<br /><br /><strong>Το «θαύμα» του Διαφωτισμού</strong><br />Μέρες που είναι, τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει ο Αρχιεπίσκοπος και το περιβάλλον του, παρά ένα θεϊκό σημάδι, ένα θαύμα; Όχι το λειψανεμπόριο του Βησσαρίωνα, μα κάτι περισσότερο, ένα θαύμα της «Δεξιάς του Κυρίου» που να αναστήσει τον «Εσταυρωμένο Χριστόδουλο», σταυρωμένον ανάμεσα στο Γιοσάκη και στο Βαβύλη, στον φρικτό Λυκαβηττό-Γολγοθά του άθεου Κολωνακίου. Αλλά η Δεξιά του Κυρίου έχει άλλα πιο σοβαρά πολιτικά προβλήματα και καμιά διάθεση να ικανοποιήσει τις υπερφίαλες απαιτήσεις ενός «επαίτη» Αρχιεπισκόπου, εύκολα χειραγωγούμενου και πανταχόθεν εκβιαζόμενου. Είναι κωμικοτραγική η θέση του, καθώς από Κύριος της Δεξιάς βρίσκεται αιχμάλωτος της Δεξιάς του Κυρίου, χρήσιμος μόνο σαν ψηφομαζώχτρα της προκειμένου να διασώσει το θρόνο του. Πού τα παλιά μεγαλεία, οι συνεχείς απαιτήσεις για εξόφληση «γραμματίων» και οι εκβιασμοί στην Πολιτεία; Γιατί κατάπιε τη γλώσσα του και δηλώνει στους στενούς συνεργάτες του ασθενής και «περίλυπος έως θανάτου» επειδή δεν ξέρει με ποιο τρόπο να αντιμετωπίσει ένα «σατανικό βιβλίο» 666 σελίδων με τα ίδια του τα λόγια και έργα; Δεν μπορεί δηλαδή να αντιμετωπίσει τον Εαυτό του. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το βιβλίο, ένας μεγάλος πανοραμικός καθρέφτης.Αντί όμως για το θαύμα που ευχόταν ο Χριστόδουλος συνέβη ένα «θαύμα» του… «άθεου Διαφωτισμού». «Αναστήθηκε» ο Ελευθέριος Βενιζέλος, και μιλά μετά από εκατό (100) ακριβώς χρόνια. Ο Βασιλάκης ανέσυρε από τη λήθη συγκλονιστικές αγορεύσεις του, του 1906, άγνωστες και ανέκδοτες έως σήμερα, εναντίον όλων των ιδεολογημάτων της «ελληνορθοδοξίας» και της συνταγματικής επιβολής τους, κυρίως εναντίον της ιδέας της «επικρατούσας θρησκείας». <strong>Ανέσυρε την καταγγελία του Ελ. Βενιζέλου εναντίον του «ελληνοχριστιανισμού» (τον οποίο εμείς γνωρίσαμε με στρατιωτική περιβολή και που μετά το 1974 κυκλοφορεί με πολιτική «στολή παραλλαγής», μεταμφιεσμένος σε «ελληνορθοδοξία»).</strong><br />Αυτό το «θαύμα» του Διαφωτισμού και πολλά άλλα «θαύματα» συμβαίνουν στο βιβλίο του Μ. Βασιλάκη, το οποίο θα χαρακτηρίζαμε ως «πολιτική βιογραφία» του Χριστόδουλου. Ο συγγραφέας εξιστορεί την πορεία και τη δράση του παρουσιάζοντας εκατοντάδες άγνωστα στοιχεία: κείμενα, ντοκουμέντα, φωτογραφίες, ενώ παράλληλα ανασυνθέτει τα γνωστά εστιάζοντας την προσοχή μας σε όσα δεν προσέχθηκαν την ώρα που γίνονταν. Ένα «συναξάρι» του δημόσιου λόγου του, αλλά ταυτοχρόνως και ένα «Απόκρυφο Ευαγγέλιο του (άγνωστου) Χριστόδουλου» που έχει τρομάξει τον ίδιο και το περιβάλλον του. Ορισμένα από αυτά τα ντοκουμέντα είναι πολύτιμα για όσους αγωνίζονται εναντίον τού αναξιοπρεπώς θρησκευόμενου ελληνικού κράτους: Καταλυτικά επιχειρήματα αποτελούν οι μελέτες του ίδιου του Χριστόδουλου με τις οποίες τασσόταν υπέρ του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990! Ψηφίδα-ψηφίδα ταξινομημένα σε θεματικές ενότητες, λόγοι, έργα, κείμενα, ντοκουμέντα δίνουν πλήρη τη μεγάλη εικόνα της «εθνικοφρονικής δράσης» του. Έτσι το βιβλίο αυτό αποτελεί μια Μαύρη Βίβλο, πιο μαύρη από το «πενθηρό ράσο» του, μαύρη όσο και οι χουντικές, ρατσιστικές, νεοφασιστικές απόψεις που εκφράζει.<br /><br /><strong>Αμετανόητος φιλοχουντικός<br /></strong>Το βιβλίο προσθέτει νέα στοιχεία για το χουντικό παρελθόν του (ανέκδοτες φωτογραφίες και κείμενα με τα οποία υμνούσε το «<em>θείον έργον</em>» της «<em>Εθνικής Κυβερνήσεως</em>», εμπνεόμενος από την «<em>επαναστατικήν πνοήν της περιόδου ταύτης</em>». <span style="color:#3333ff;">(Όμως ασχολείται και με τον …Πάσης Μακεδονίας Άνθιμο ο οποίος εμφανίζεται σε δύο «οικογενειακές φωτογραφίες» με τους δικτάτορες, σε πρώτο πλάνο, πλάι στον «μελετηρό» Χριστόδουλο. <strong>Ο Άνθιμος ήταν τότε υπεύθυνος Τύπου της χουντοσυνόδου</strong>).</span> Εκτός όμως από τα άγνωστα στοιχεία, ακόμη και στα «γνωστά» ο συσχετισμός τους δίνει μια άλλη διάσταση. Π.χ., η τοποθέτηση τριών ψηφίδων στη φυσική τους θέση:<br />• τον Φεβρουάριο 2001 ο Χριστόδουλος εδήλωνε ότι γνώριζε για τις «<em>απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων</em>» από τη χούντα, και πως «<em>έβλεπα ότι η Εκκλησία στο σύνολό της θα έπρεπε να αντιδράσει γι’ αυτά τα πράγματα που συνέβαιναν στον τόπο μας</em>»,<br />• τον Μάρτιο 2001 εδήλωνε ότι «<em>δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια</em>», «<em>δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα,… εκ των υστέρων τα έμαθα</em>» και<br />• τον Μάιο 2001 έστελνε επιστολή στον «<em>Στρατηγό</em>» Στ. Παττακό εκθειάζοντας το «<em>ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημά</em>» του και τονίζοντας ότι «<em>υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία</em>».<br /><br /><strong>«Ελλάς Ελλήνων Ορθοδόξων»<br /></strong>Ο συγγραφέας ασχολείται ιδιαίτερα με τη μετάλλαξη του ιδεολογήματος «ελληνοχριστιανισμός» σε «ελληνορθοδοξία», με τη μετατροπή δηλαδή της «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών» σε «Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων». Χαρτογραφεί τις αναχρονιστικές δυνάμεις οι οποίες σε πολιτικό αλλά και θεωρητικό επίπεδο συνήργησαν και συνεργούν στην κραταίωση της <strong>«ελληνορθοδοξίας» την οποία χαρακτηρίζει «όπιο του σύγχρονου ελληνισμού».</strong> Καταρρίπτει τις εθνικιστικές φανφάρες και ιδεοληψίες της αποκαλύπτοντας την ουσία τους και την καταγωγή τους από κάποιο μαύρο παρελθόν, είτε πρόκειται για τους Κολλυβάδες και τον ηγέτη τους «ταλιμπάν άγιο» Αθανάσιο Πάριο ή τον «αγύρτη άγιο» Παπουλάκο είτε πρόκειται για τις δύο «ελληνοχριστιανικές» δικτατορίες, της 4ης Αυγούστου και της 21ης Απριλίου. Ανατρέχει στις φωτεινές παραδόσεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, ξαναδιαβάζοντας τα πρωτότυπα κείμενα, και προβάλει ως ζωτική ανάγκη ένα νέο κύμα Διαφωτισμού στην εποχή μας η οποία χαρακτηρίζεται από την επιστροφή του θρησκευτικού φανατισμού. <strong>Τελικά, «<em>Η Mάστιγα του Θεού</em>» είναι μια επιβλητική σύνθεση, η οποία ενώ έχει τις αρετές και την τεκμηρίωση μιας διεξοδικής επιστημονικής μελέτης διαβάζεται και σαν ευθυμογράφημα, σάτιρα, σαν λαϊκό ανάγνωσμα, αφού τα κεφάλαια είναι τοποθετημένα εναλλάξ: ένα ακαδημαϊκού επιπέδου κείμενο το διαδέχεται ένα ευθυμογράφημα με λόγια ή χουντολαϊκιστικές φανφάρες του Χριστόδουλου.</strong> Μετά πάσης λεπτομερείας παρουσιάζει τη σουρεαλιστική «Μαύρη Ελλάδα», όπως εκφράστηκε με την εξέγερση των ταυτοτήτων. Και ολοκληρώνεται με την αναλυτική παρουσίαση των σκανδάλων του 2005.<br /><br /><strong>Με τα ίδια του τα όπλα<br /></strong>Γιατί, όμως, παρά τη μαχητική θέση του συγγραφέα του στο στρατόπεδο του Διαφωτισμού, οι πρώτοι που προπαγάνδισαν το βιβλίο είναι πατριάρχες, μητροπολίτες, παπάδες, μοναχοί; Στο Φανάρι, στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, στις Αρχιεπισκοπές Αμερικής, Αυστραλίας και Τιράνων, αλλά και στις Μονές Αγίου Όρους και Πάτμου το βιβλίο αποτελεί θέμα καθημερινών συζητήσεων και βυζαντινών συνωμοσιών. Αυτό που ο Βασιλάκης δημοσιεύει ως απόδειξη αγυρτείας είναι ένα υπερόπλο που στρέφεται εναντίον του χωρίς να υπάρχει αμυντικό σύστημα να τον προστατεύσει. Ο Αρχιεπίσκοπος, για να φανατίζει τους θρησκόληπτους, έγραφε: «<em>Το "χάραγμα" θα είναι κάτι στο χέρι, ή στο μέτωπο των ανθρώπων και κυρίως θα είναι ο αριθμός του "θηρίου", ο αριθμός του Αντιχρίστου, το 666</em>». Στο βιβλίο ωστόσο δημοσιεύεται η αστυνομική ταυτότητα του Χριστόδουλου η οποία φέρει αριθμό 666 944/64. Στους αριστερούς, στα δισέγγονα του Διαφωτισμού, αυτό φαίνεται κωμικό, αλλά ο Χριστόδουλος διατρέχει τρομερό κίνδυνο από τις ίδιες τις δεισιδαιμονίες που καλλιεργούσε. Γιατί για τα μυαλά των φανατικών του ιερατείου και των πιστών ο ίδιος έχει το «χάραγμα του Αντιχρίστου»…<br /><br />Εφημερίδα «ΕΠΟΧΗ», Μ. Σάββατο 22 Απριλίου 2006, σελ. 14-15<br /><br /><a href="http://www.epohi.gr/2342006_issues_fokas.htm"><span style="font-size:78%;">http://www.epohi.gr/2342006_issues_fokas.htm</span></a><br /><br />[<span style="color:#ff0000;">*</span>] Σημείωση Μ. Βασιλάκη: Το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε ο συντάκτης της εφημερίδας (δηλαδή ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του προστατευόμενου του Χριστόδουλου Απόστολου Βαβύλη) είναι ένα εύρημα το οποίο ζηλεύω.manolis.vasilakishttp://www.blogger.com/profile/02760731683515853348noreply@blogger.com0